വിടപി കൊണ്ടെറിഞ്ഞു നിന്നുടലുപൊടിപെടുത്തു
ത്ധടിതി ഭൂമിയിൽ  വീഴുമാറാക്കുന്നുണ്ടു വീഴുമാറാക്കുന്നുണ്ടു

ദണ്ഡു കൊണ്ടെറിഞ്ഞു നിന്‍ കണ്ഠം മുറിച്ചു നിന്നെ
ദണ്ഡധരനു തന്നെ വിരവൊടു കൊടുപ്പേന്‍, വിരവൊടു കൊടുപ്പെൻ

മര്‍ക്കട കീടാ നീ മല്‍ക്കര മുക്തയാകും
നല്‍കണയ്ക്കിരയാകും നിശ്ചയമല്ലോ നിശ്ചയമല്ലോ

മിടമയോടടൽ ചെയ്`വാനരുതെന്നാകിലോ ചെറ്റും
മടിയാതോടുക മൂഢ കൌണപകീട

ധൂമ്രാക്ഷനും പോരില്‍ മരിച്ച വൃത്തം
ശ്രുത്വാതിരോഷാത്സചവജ്രദംഷ്ട്രം
താമ്രേക്ഷണം പോരിനയച്ചു വീരം
ഗത്വാംഗദംസോപി ജഗാദ കോപാൽ

രണമതിലനേകധാ ചതുരത കരുതുന്ന
കൌണപരോടമര്‍ ചെയ്യാമെന്നുണ്ടോ അമർ ചെയ്യാമെന്നുണ്ടോ

രേരേ കേൾ നീ യാതുധാന! നേരേവരും നിന്നുടെ
മാറുപൊളി ചെയ്യുന്നുണ്ടു പാറ കൊണ്ടെറിഞ്ഞു ഞാന്‍

രാമ രാമ മഹാമതേ തവ ജീവിതംപോലുള്ള ഞാന്‍
നിന്‍ സഖാവാകുന്നു കേളയിതാര്‍ക്ഷ്യനാകിയ പക്ഷികൾ
ഇന്ദ്രജിത്തയി നിങ്ങളെ ബന്ധിച്ചിതെന്നറിഞ്ഞു ഞാന്‍
ഹന്ത പീഡാം ഹരിപ്പതിന്നായിങ്ങു വന്നതു സന്മതേ
രാവണം രജനീചരാനപി കൊന്നു നീ ജാനകിയോടും
സ്വൈരമായ്  വാഴുന്ന നാള്‍ മേ  തത്വമങ്ങറിയിച്ചിടാം
പോകുന്നേനഹമിന്നിനി  ഹൃദിശോകത്തെ കരുതീടൊല്ലാ
രാവണാദികളെ  ഹനിപ്പതിനുണ്ടു ബലമയി തേ സഖേ

പക്ഷി രാജ മഹാമതേ ശൃണു പക്ഷവാത ഹതോരഗ
ഇന്ദ്രജായിബാണാതുരൌനൌ രക്ഷ ചെയ്തതു നീയല്ലോ
തേജസാം നിധിയായ നീ ബഹു ഭൂഷനാദി വിഭൂഷിതന്‍
ആരതെന്നുരചെയ്യണം ഭവാൻ മമ ചാരുരൂപാഭോഗവാൻ
ഇപ്പോള്‍ വന്നുപകാരമായ് മമ ചെയ്ത നീയും ജനകനും
തല്‍ പിതാവിനെ അജനെയും ഞാനൊന്നുപോൽ  കരുതീടുന്നേൻ