പാർത്ഥരീയിടെ നാടു പകുതിപകുത്തു

നമ്മൊടുവാങ്ങി ഹുംകൃതി

മൂത്തുവാണു വരുന്ന ദുസ്സഹ

വാർത്ത നീയുമറിഞ്ഞതില്ലയോ?

(ഓർത്തുകേൾക്കുക വാക്യമിന്നു ഭവാൻ

ഭോ! ത്രിഗർത്താധിപ! 

തീർത്തു ഞാനുരചെയ്തീടാമഖിലം.)

ശത്രുശക്തി കവിഞ്ഞു കണ്ടത-

നർത്ഥമെന്നു നിനച്ചു പല പല

വിദ്യ ഞാനുമെടുത്തതൊക്കെയ-

പാർത്ഥമായി പാർത്ഥരിൽപ്പരം.

ധൂർത്തർ നമ്മുടെ മിത്രമാകിയ

ഗർത്തവക്ത്ര നിശാചരേന്ദ്രനെ

മിത്രാനന്ദന പത്തനത്തിനു

യാത്രയാക്കി രണേ വൃഥാലേ.

ദൂത! ചെറിയൊരു സംഗതി കൂടി-

നീതന്നെയിന്നു സാധിക്കണം

ജാതാദരം മമ നിർദേശമിതു – ചേതസി നേരേ ധരിക്കുക

മാർഗ്ഗഖേദം നിനക്കുണ്ടതു തെല്ലും

ഓർക്കാതല്ലങ്ങു ഞാൻ ചൊൽവതും

പാർക്കിൽ നിന്നിലുള്ള വിശ്വാസം പോലീ-

വർഗ്ഗത്തിലാരോടുമില്ല മേ.

മത്തശത്രുദ്വിപമസ്തകം ഘോരമുഷ്ടിഘാതത്താൽ തകർക്കുന്ന

മർത്ത്യസിംഹേന്ദ്രൻ ത്രിഗർത്തേശൻ തന്റെ-

പത്തനം നീയറിയില്ലയോ?

തത്ര വേഗേനപോയ് ചെന്നവനിവിടെത്തുവാനായറിയിക്കണം

വിസ്മയമെത്രയുമിദം സുസ്മിതവദനേ! വാക്യം

നിന്നിലെന്യേ മമ മനം അന്യനാരിയിൽച്ചെല്ലുമോ?
 

പാണ്ഡവരെക്കുറിച്ചോരോന്നെണ്ണിയിരുന്നുപോയ് നേരം

ഇന്നു വന്നു ചേർന്നീടുവാനൊന്നമാന്തിച്ചതതത്രേ

എന്തു കഥയിതു ബത! ബന്ധുരാംഗീ! പറകെല്ലാം

മാമക ജീവനായികേ!

നാണമെന്തിനെന്നോടേതുമേണനേത്രേ! ചൊല്ലാമല്ലൊ

കാലേസ്മിൻ പാർഥ വിശ്വോത്തര സുബഹുയശസ്സാന്ദ്ര ചന്ദ്രാംശുപൂര-

ശ്രാന്തസ്വാന്താംബുജേന സ്വയുവതിസദനാ സാദനേ യേന സക്തം

കാന്താ വേലാതിപാതാൽ പ്രണയകുപിതധീഃ പ്രീണിതൈവം പ്രകാമം

മാധ്വീമാധുര്യധാരാ സരസമൃദുഗിരാ തേന നാഗധ്വജേന
 

 

ഉത്പത്യ വേഗാദുദകാദുദാരം  

ഗദാം ഗൃഹീത്വാ ഗതസാദ്ധ്വേസോസൗ

ദുർവാരദോർവീര്യാമഥോപസൃത്യ 

ദുര്യോധനോഭാഷത ഭീമസേനം

 

മൂഢ  വൃകോദര! മുതിരുക പോരിനു മോടികൾകൂട്ടീടുക

പ്രൗഢതയധികമുരച്ചൊരു നിന്നുടെ രൂഢമദം ദൃഢമിന്നുശമിയ്ക്കും

 

ഒരുത്തനിവനെന്നോർത്തു ഉരത്തുവന്നുരപ്പതു

നിരർത്ഥമാകുമെന്നതു നിരൂപിക്കണം

മരത്തിനെമറിക്കുന്നു മരുത്തിന്റെ മഹത്താകും

കരുത്തതുഫലിക്കുമോ ധരിത്രീധരേ?

പാശമമ്പൊടു കൊണ്ടുവാ യദുപാശനെയിഹ കെട്ടുവാന്‍

നാശമങ്ങിതറിഞ്ഞു പാണ്ഡവരാശു വന്നിതഴിക്കണം

പാണ്ഡുനന്ദനരല്ല വൈരികള്‍ അന്യജാതരതല്ലയോ?

ഖണ്ഡിതം ക്ഷിതിമണ്ഡലം പരപാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുത്തിടാ

സൂചികുത്തുവതിന്നുമിന്നവകാശമിദ്ധരണീതലേ

വാശിയോടെ വസിച്ചിടുന്നൊരു പാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുത്തിടാ

കിഞ്ചനാപി വിചാരവും നഹി ഗച്ഛ കേശവ കേവലം

പഞ്ചഗേഹമതിന്നു യാദവ പാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുത്തിടാ