നീലമേഘ നിറമാണ്ട
നീലമേഘ നിറമാണ്ട നിന്റെ ദേഹം പിളര്ന്നു ഞാന്
കാലനു നല്കുവന് കാലുനാഴിക വൈകാതെ മൂഢ
ഭീമൻ (പച്ച)
നീലമേഘ നിറമാണ്ട നിന്റെ ദേഹം പിളര്ന്നു ഞാന്
കാലനു നല്കുവന് കാലുനാഴിക വൈകാതെ മൂഢ
കൂര്ത്ത നഖം കൊണ്ടു നിന്റെ
ചീര്ത്ത വക്ഷസ്ഥലം കീറി
നില്ക്ക നില്ക്ക നിശാചര മൂര്ഖ മുന്നിലരക്ഷണം
പോക്കുവന് ജീവിതം തവ വാക്കു ചൊന്നതുമിന്നു മതി മതി
ചരണം 3
കഷ്ടമല്ലയോ നിദ്ര ചെയ്യുമ്പോള് ഇവരെ
ഇട്ടുംകളഞ്ഞു കാട്ടില് പോവതും
ചരണം 1
ധര്മ്മസുതനാമെന്റെ അഗ്രജന് ദാര-
കര്മ്മം നിര്വഹിച്ചില്ലെന്നറികനീ
പല്ലവി:
പാണ്ഡുസുതന്മാര് ഞങ്ങളാകുന്നു ബാലേ
ഖാണ്ഡുല്യാല്ഭുജവീര്യശാലികള്
ഇത്ഥം നിഗദ്യ വചസസ്സമുപേത്യ വേഗാ-
ദാദായ വാരിസരസ: കമലച്ഛദേഷു
ഭീമ: സഹോദര സകാശമിതസ്തദേമാന്
സുപ്താന് നിരീക്ഷ്യവിലലാപ ഭൃശം പ്രതപ്ത:
ചരണം 1
നല്ല ശയനീയമതില് നന്മയോടുറങ്ങുമിവര്
ചരണം 2
വിമലമണിഹര്മ്മമതില് വിരവോടു വിളങ്ങുമിവന്
പല്ലവി:
അഗ്രജനോടു വ്യഗ്രം കൂടാതെ
അഗ്രേ കാണ്കൊരു ന്യഗ്രോധം തന്നെ
അനുപല്ലവി:
ഇത്തരുവിന്റെ നല്ത്തണല് തന്നില്
അത്തല് കൂടാതെ പാര്ത്താലും നിങ്ങള്
ചരണം 1
കമലഗന്ധവും ഭ്രമരനാദവും
സമയേ കേള്ക്കുന്നു കമലസൂചകം
ചരണം 2
ആനയിച്ചു ഞാന് പാനീയമിഹ
ദീനമെന്നിയെ ദാനം ചെയ്തീടാം
ഇത്ഥം സുഭീഷണഗദാപ്രഹിതാരുണാക്ഷം
ക്രുദ്ധം മൃധേ രിപുശതം യുഗപജ്ജിഘാംസും
ഭീമം സമീക്ഷ്യ സുവിചാര്യ ശമം നിനീഷു:
സമോക്തിഭിസ്തമവദല് ശമനാത്മജന്മാ
അഗ്രജ നിയോഗിക്കേണം അദ്യൈവ വൈകാതെ
നിഗ്രഹിപ്പാനവരെ നിര്മ്മലമാനസ മാം
ധൂര്ത്തനാകും ദുര്യോധനന് ചെയ്തത് നിനച്ചാല്
കത്തുന്നു കോപവഹ്നി വൈകര്ത്തന നന്ദന
ചീര്ത്ത കോപമൊടു ചെന്നുധാര്ത്തരാഷ്ട്രന്മാരെ
ചേര്ത്തീടുവന് കാലപുരം തന്നിലിന്നുതന്നെ
സര്പ്പങ്ങള്കൊണ്ടെന്നുടയ മര്മ്മങ്ങളിലെല്ലാം
ദര്പ്പമോടെ ദംശിപ്പിച്ചതോര്ത്തുകാണ്ക ചിത്തേ
കഷ്ടം കൈകാല് കെട്ടിയെന്നെ പെട്ടെന്നുഗംഗയില്
ഇട്ടുംകളഞ്ഞതുമോര്ത്താല് ഒട്ടും സഹിക്കുമോ
ഹന്ത വിഷഭോജനത്തെ ചന്തമോടു തന്ന
ഗാന്ധാരിസുതരെക്കൊല്വാന് എന്തൊരു സന്ദേഹം
Content shared under CC-BY-SA 4.0 license, except some writings under 'Article' section and photographs. Please check with us for more details.