പക്ഷീന്ദ്രനോടേറ്റ
Malayalam
പക്ഷീന്ദ്രനോടേറ്റ ചക്ഷു:ശ്രവസ്സുപോല്‍
ഇക്ഷണം തേ ഭവിച്ചീടും വിനാശവും
വക്ഷസ്സു പൊട്ടുമാറുള്ളൊരു മുഷ്ടികള്‍
രക്ഷോവര നീ തടുക്കെടോ സംഗരേ
ഭീമൻ
ഭീമൻ (പച്ച)
Malayalam
നിത്യവുമിങ്ങു വരുമ്പോലെ
Malayalam
നിത്യവുമിങ്ങു വരുമ്പോലെയുള്ളൊരു
മര്‍ത്ത്യനെന്നു കരുതീടുക വേണ്ടെടാ
രക്ഷോ വരനാം ഹിഡിംബനെക്കൊന്നൊരു
ദക്ഷനായുള്ളവനെന്നറിഞ്ഞീടുക
നക്തഞ്ചരാധമ
Malayalam
നക്തഞ്ചരാധമ നില്ക്ക നില്ക്ക മമ
ഭുക്തി കഴിവോളമത്രൈവ ദുര്‍മ്മതേ
യുദ്ധം കഴിഞ്ഞിട്ടു ഭുക്തിയെന്നാല്‍ ശവ-
ശുദ്ധമായി ഭുജിക്കുന്നതു യോഗ്യമോ
നിശാചരേന്ദ്രാ വാടാ
Malayalam
അഗ്രാശൈരാശു രാശീകൃതമമിതരസം ദീദിവം പ്രാശ്യ ധീമാന്‍
ഭീമസംയുക്തധുര്യം ശകടമഥ രസാളാന്വിതാന്നപ്രപൂര്‍ണ്ണം
ആരുഹ്യാരക്ത മാല്യാംബരരുധിര സമാലേപനോ രാക്ഷസസ്യ
പ്രാപ്യാരണ്യം ജവേനാഹ്വയത ബത ബകം ഭക്തരാശിം പ്രഭുഞ്ജന്‍
കുണ്ഠതയോടെ ഇനി
Malayalam
കുണ്ഠതയോടെ ഇനി വേണ്ടാ വിലാപം
ഇണ്ടലിവനാല്‍ നിങ്ങള്‍ക്കുണ്ടാകയില്ല ബലി
കൊണ്ടുപോവതിനിപ്പോളുണ്ടാമുപായമെല്ലാം
ദ്വിജവര മൌലേ
Malayalam
ശ്ലോകം
മാതൃവാക്യമുപകര്‍ണ്ണ്യ സ മാനീ
മാതൃവാക്യമുപകര്‍ണ്ണ്യ സ മാനീ
ഭൂസുരേന്ദ്രമിദമേത്യ ബഭാഷേ
അന്ധസാ ജഠരവഹ്നിമരാതിം
മുഷ്ടിനാ ശമനമാശു നിനീഷു:
പദം
പല്ലവി:
ദ്വിജവരമൌലേ മമ നിശമയ വാചം
അനുപല്ലവി:
രജനിചരനു ബലി രഭസേന കൊണ്ടുപോവാന്‍
നിജമാതൃനിയോഗേന നിയതമിവിടെ വന്നു
ചരണം
കാണിയുമെന്നെ കാലം കളയാതയയ്ക്ക
പ്രാണബലമുള്ളൊരു കൌണപവരന്‍തന്റെ
ഊണിനുള്ള കോപ്പുകള്‍ വേണമൂനമെന്നിയെ
സാദരമയി തവ
Malayalam
സ്വസ്തി ഭവതു
Malayalam
സ്വസ്തി ഭവതു തേ സൂനോ സ്വൈരമായിപോക
ചിത്തശോകമകന്നു ജനനിയോടും
ബാലേ വരിക നീ
Malayalam
സത്യോക്തേ സത്യവത്യാസ്സുത ഇതി സമുപാദിശ്യ മോദാല്‍ പ്രയാതേ
ശാന്താസ്തേ ശാലിഹോത്രദ്വിജസദസി സദാവന്യഭക്ഷാ ന്യവാത്സു:
താവത്താമാത്തമോദാദനുരഹസി തതോമാരുതിര്‍മ്മാനയിത്വാ
പ്രോചേ പ്രോദ്ദാമകാമാമമിതരസമമിത്രാന്തകാരീ ഹിഡിംബീം
പദം
ബാലേ വരിക നീ
ചാരുശീലേ മോഹനകുന്തളജാലേ
തിലകരാജിതഫാലേ സുകപോലേ
ചേണാര്‍ന്നീടും നിന്റെ മുഖം കാണുന്നാകിലിപ്പോള്‍
ഏണാങ്കനും പാരമുള്ളില്‍ നാണം വളര്‍ന്നീടുന്നു
[നിന്നുടെ കുന്തളത്തോളം നന്നല്ലെന്നു നിജബാലം
പിന്നില്‍ ധരിച്ചീടുന്നല്ലോ വന്യചമരികള്‍
താപസ കുല തിലക
Malayalam
പല്ലവി
താപസകുലതിലക
താപനാശന തൊഴുന്നേന്‍
താവക മഹിമ ചൊല്‍വാന്‍
ആവതല്ല നൂനമാര്‍ക്കും
ചരണം 1
ദുഷ്ടനാം നാഗകേതനന്‍
ദുഷ്ടനാം നാഗകേതനന്‍
ചുട്ടുകളവാന്‍ ഞങ്ങളെ
തീര്‍ത്തൊരു അരക്കില്ലം തന്നില്‍
ചേര്‍ത്തു സമ്മാനിച്ചിരുത്തി
ചരണം 2
തത്രപോയ് വസിച്ചു ഞങ്ങള്‍
മിത്രമെന്നോര്‍ത്തു ചിത്തേ
തത്ര വിദുരകൃപയാലത്ര
ചാകാതെ പോന്നതും