വലലൻ
വലലൻ (മിനുക്ക്)
ആര്യ നിൻപദയുഗളം കൈവണങ്ങുന്നേൻ
കരികളും കിരികളും
ചരണം
കരികളും, കിരികളും, ഹരിണങ്ങൾ, ജംബുകങ്ങൾ
ഗിരികളിൽ നിരവധി തുരുതുരനേ,
പൊരുവതിനൊരുമിച്ചു വരികിലുമൊരു ഭയം
ഹരിവരനുദിക്കുമോ? കരുതുക നീ.
പല്ലവി
മൂഢമതേ! രണനാടകമാടുക പാടച്ചരകീടാ.
മൂഢമതേ രണനാടകമാടുക
മദ്ധ്യേ യുദ്ധമഥ ത്രിഗർത്തപതിനാ ക്രുദ്ധേന ബദ്ധേ നൃപേ
ബന്ധും തം വിമതഞ്ച മോക്തുമചിരാൽ ബന്ധുഞ്ച സഞ്ചിന്തയൻ
സന്ധാവൻ പരിപന്ഥി സിന്ധുര ഹരിർ ദ്രാഗ്ഗന്ധവാഹാത്മജഃ
സ്കന്ധാവാരധുരന്ധരഃ പഥി രിപും രുന്ധൻ ബഭാഷേ രുഷാ.
പല്ലവി
മൂഢമതേ! രണനാടകമാടുക പാടച്ചരകീടാ!
അനുപല്ലവി
കൂടകർമ്മങ്ങൾ ഫലിച്ചീടുമെന്നോർത്തിടാതെ
പാടവമുണ്ടെങ്കിൽവന്നടുത്തീടുക .
ചരണം
ഒളിച്ചുവന്നു ഗോക്കളെത്തെളിച്ചുകൊണ്ടുപോകാതെ
വെളിച്ചത്തു വാടാ പോവാനയച്ചീടുമോ !
കളിച്ചീടേണമൊന്നടർക്കളത്തിൽ നമുക്കതിനു
വിളിച്ചീടുന്നിതാ നിന്നെ വലലനഹം .
വരികരികേ മമ
സപദി സമിതിതാന്നിഹത്യ ശത്രൂൻ
ദ്വിപദസപത്നപരാക്രമോഥ ഭീമഃ
ദരദലദരവിന്ദസുന്ദരാക്ഷീം
ദ്രുപദനരാധിപനന്ദിനീം ജഗാദ.
പല്ലവി
വരികരികേ മമ വരതനുമൗലേ!
സുരുചിരകചഭരസുവിജിതജലദേ!
ചരണം 1
ആകർണ്ണായതചാരുവിലോചനേ!
ആകർണ്ണയ മമ വചനം ദയിതേ!
മാ കുരു ഭയമിനി വെറുതേ ഹൃദി തേ
പോകയി സുമുഖി! സുദേഷ്ണാ സവിധേ.
ചരണം 2
താർത്തേന്മൊഴിയൊരു ഗന്ധർവ്വേന്ദ്രൻ
നേർത്തിഹ വിരവൊടു കീചക നിധനം
ചീർത്തമദത്തൊടു ചെയ്താനെന്നൊരു
വാർത്ത പരത്തീടുക പുലർകാലേ.
ഇത്ഥമനേക
ഇത്ഥമനേകവികത്ഥനമിന്നു നിരര്ത്ഥകമെന്നറിവിന് യദി
പടുത്വമടുത്തുതടുത്തുകൊള്ളുക കടുത്തമൽ പ്രഹരം.
ആടലകന്നു
നിതാന്തം രുദന്തീം പ്രിയാന്താന്തദാനീം
രുഷാന്ധസ്സഭീമോ വിമോച്യാശുബന്ധാൽ,
സമുദ് വൃത്തസംവർത്തവൈകർത്തനാഭ-
സ്സമുൽക്ഷിപ്തവൃക്ഷോ വിപക്ഷാൻ ചചക്ഷേ.
ചരണം 1
ആടലകന്നു വിരാടമഹീപതിനാടതിലാരധുനാ ഹൃദി
മുഴുത്ത മദമൊടകൃത്യകാരികള് കുമര്ത്ത്യരേ! വരുവിന്.
ചരണം 2
ഇക്കാമിനിയെ വധിക്കാമെന്നൊരു ധിക്കാരം ഹൃദയേ ഭുവി
നിനയ്ക്കിലേവര്ക്കു ജനിക്കുമിതു ബത സഹിക്കയില്ലൊരുവന്.
വരിക വരിക വിരവിലരികെ
പല്ലവി
വരിക വരിക വിരവിലരികെ നീയെടാ മൂഢ! മൂഢ!
അനുപല്ലവി
തരുണിമാരൊടുരുസുഖേന മരുവിടേണമെങ്കിൽ നിന്നെ
പരിചിനോടു സുരവധുക്കളരികിൽ ഞാനയച്ചിടാം.
ചരണം 1
രുഷ്ടനാകുമെന്നൊടിന്നു ധൃഷ്ടനെങ്കിലിങ്ങു സമര-
മൊട്ടുമേ മടിച്ചിടാതെ പുഷ്ട കൗതുകേന ചെയ്ക.
നിഷ്ഠുരങ്ങളാകുമെന്റെ മുഷ്ടിതാഡനങ്ങൾ കൊണ്ടു
ദുഷ്ട! നിന്റെ ഗാത്രമാശു പിഷ്ടമായ് വരും ദൃഢം.
മതി മതി മതിമുഖി
പല്ലവി
മതി മതി മതിമുഖി! പരിതാപം.
അനുപല്ലവി
മതിയതിലതിധൃതി ചേർക്കനീയവനുടെ
ഹതി ബത വിരവൊടു ചെയ്തീടുന്നേൻ.
ചരണം 1
ഘോരജടാസുരനാദിയെവെന്നൊരു
മാരുതസുതനിതിനെന്തൊരു വിഷമം.
സാലനിപാതം ചെയ്യും പവനനു
തൂലനിരാകരണം ദുഷ്കരമോ?
ചരണം 2
എങ്കിലുമിന്നിഹ ധർമ്മജ വചനം
ലംഘനമതുചെയ്യരുതല്ലോ മേ.
ഉണ്ടൊരുപായമതിന്നുര ചെയ്യാം
വണ്ടാർകുഴലികളണിമൗക്തികമേ
ചരണം 3
സംകേതം കില നൃത്തനികേതം
ശങ്കേതരമവനൊടു വദ ദയിതേ!
കരിപ്രകര
കരിപ്രകര മദഭരപ്രശമ പടു-
കരപ്രഹരമറിഞ്ഞിടാതെ പോയ്
ഹരിപ്രവരന്തന്നെ വനപ്രദേശം തന്നില്
ഖര:പ്രഥനത്തിനു വിളിക്കുംപോല്
കരപ്രതാപം മമ ജഗല്പ്രസിദ്ധം
മറന്നുരുപ്രതിഘമൊടുമെതിര്ക്കിലോ
മുഷ്ടികൊണ്ടു നിന്റെ ഗാത്രം പരി-
പിഷ്ടമാക്കി ക്ഷണമാത്രം കൊണ്ടു
വിഷ്ടപേഷു കീര്ത്തിപുഷ്ടി ചേര്ത്തു നൃപഹൃദി
പ്രമദമതി പ്രചുരം വരുത്തുവന്