ശ്ലോകം

ചന്ദ്രാവതംസസ്യ സതീവിവാഹേ
സംജാത ഹര്‍ഷാ: കൃത പുഷ്പവര്‍ഷാ:
ഇന്ദ്രാദയസ്തം പ്രണിപത്യ ദേവം
സാന്ദ്രാദരം ദക്ഷമമീ ശശംസു:

ചരണം 1
ഭാഗ്യരാശേ ജഗതി ഭാതി തവ കീര്‍ത്തി
`യോഗ്യനാം വരനു നിജകന്യകയെ നല്‍കുവാന്‍
യോഗമിന്നു വന്നു തവ പുണ്യാതിരേകാല്‍
ചരണം 2
ഉത്തമ ഭവാന്റെ സുത ചെയ്ത തപമേറ്റം
ഉചിതമതു സഫലമായ്‌ വന്നഹോ സഹസാ
ഇത്തരമശേഷ ജഗദീശനൊടു സംബന്ധം
എത്തിയതിനാല്‍ സുലഭം അഭ്യുദയമഖിലം

സാനന്ദം പിതൃജനപോഷിതാ സതീതി
ഖ്യതാഖ്യാ സകലകലാവിചക്ഷണാ സാ,
ആബാല്യാല്‍ പശുപതിമേവ ഭര്‍ത്തൃഭാവേ
വാഞ്ഛന്തീ തദനുഗുണം തപശ്ചചാര

പല്ലവി

ശ്രീനീലകണ്ഠാ ഗുണസിന്ധോ
പരമാനന്ദരൂപ ജയ ഹര ദീനബന്ധോ
ചരണം 1

ചെഞ്ചിടയുമമൃതകരകലയും പൂര്‍ണ്ണ-
ശീതാംശുബിംബരുചി ചേര്‍ന്ന തനുരുചിയും
പുഞ്ചിരികലര്‍ന്ന മുഖമതിയും കാണ്മാന്‍
ഭൂയോപി വളരുന്നു പാരമഭിരുചിയും
ചരണം 2

കരിമുകില്‍ തൊഴുന്ന രുചിതടവും നല്ല
കണ്ഠമൊടു ബാഹുക്കള്‍ വിതതമാറിടവും
കരിചര്‍മ്മശോഭി കടിതടവും ഇന്നു
കാണുമാറാകണം തവചരണവടിവും
ചരണം 3

പരുഷവചനങ്ങൾമതി പറകപരമാർത്ഥം പരമ-
പൂരുഷപ്രിയസഖനു പാർക്കിലില്ലസാദ്ധ്യമൊന്നും

പഴുതേയെന്തേ കലഹിച്ചുവിളിച്ചു  സമരാർത്ഥം
പരിചിനൊടുതരുവൻ തവ പറഞ്ഞുകൊൾകവേണ്ടുന്നവ
 

ഏതൊരുഭൂദേവതനയനേതൊരുദേശം
നീതനായി നൂതനമെന്നാലഹംജാനേ ദൂതരുമേവംചെയ്യാ താനേ

എന്തുചെയ്തേനഹിതം ഇന്ദ്രസൂനോ!
ഹന്ത നീ രുഷാന്ധനായി വന്നതിപരുഷമപി വദസി

അത്തലിതൊഴിച്ചില്ലെങ്കിൽ സത്വരം ഞാനന്നുതന്നെ
ചിത്രഭാനുകുണ്ഡത്തിൽ ചാടി ചത്തീടുവേനെന്നു പാർത്ഥൻ
സത്യം ചെയ്തപാണ്ഡവനെ ദൈത്യവൈരിയുപേക്ഷിക്കുമോ വല്ലഭേ!

[[നീലാരവിന്ദദളനേത്രൻ ലീലാമാനുഷൻ നീലാംബുദശ്യാമഗാത്രൻ
പാലാഴിശായി വഴിപോലെ തുണയ്ക്കുന്നാകിൽ
പൗലോമീകാന്താത്മജൻ പാലിക്കും ബാലകനെ
പരിപാഹിഹരേ നാഥ! കൃഷ്ണ! കാരുണ്യമൂർത്തേ! പരിപാഹി.]]

കോമളസരോജമുഖി! മാമകഗിരം കേള്‍ക്ക
എന്നോമല്‍ കരയായ്ക ബാലേ!
പോമഴലിതാശു മേലില്‍ ആമോദകാരണമാം
കാമിതവും വന്നുകൂടും വല്ലഭേ!