കുശലമെന്നതേവേണ്ടൂ സകലം മേ നിനയ്ക്കുമ്പോൾ
സഫലം ദർശനമിന്നു തേ;
വിപുലം സംശയം ചിത്ത-
മതിലൊന്നുണ്ടെനിക്കിപ്പോൾ
ശിഥിലമാക്കുക വചസാ താപസവര്യ...

പ്രാപ്തൗ പശ്യൻ നാരദം പർവ്വതഞ്ച
പ്രീത്യാ ചെയ്താനിന്ദ്രനാതിത്ഥ്യമാഭ്യാം;
ശ്രോത്രാനന്ദം വായ്ക്കുമാറേവമൂചേ
ഗോത്രാരാതിർന്നാരദം സോ അപി ചൈനം.

പല്ലവി:
പൂരിതപരസുഖ, നാരദമുനിവര,
നീരജഭവനന്ദന,

അനുപല്ലവി:
ഭൂരിതരതപസാ ദൂരിതദുരിതൗഘ,
ശാരദമുദിരരുചേ, സ്വാഗതം തവ.

ചരണം.1

പാഥസാം നിചയം വാര്‍ന്നൊഴിഞ്ഞളവു
സേതുബന്ധനോദ്യോഗമെന്തെടോ?
ജാതമായി തദ്വിവാഹകൗതുകം
ആദരേണ ഞങ്ങള്‍ കണ്ടുപോന്നിതു.
ചിത്രതരം സ്വയംവരമതിരുചിതം.
 

നലമുള്ളൊരു നവഗുണപരിമളനെ
നളനെന്നൊരു നൃപനെ അവള്‍ വരിച്ചു
ഇനിബ്ഭുവി തേ ഗതി പഴുതേ, ശകുനപ്പിഴ തവ ജനിതം.

ചരണം 3:
സ്വസ്തിഭവതുതവാദ്യവയമപി
ചിത്തശോകവിഹീനരായിഹ
പത്തനേകദിചിദ്ദിനാനി
വസിച്ചുപോകയഥാസുഖം

ശ്ലോകം:
മാനിതോമരവരേണപാണ്ഡവഃ
കാനിചിൽഖലുദിനാനിതൽപുരേ
ശ്രീനിവാസചരണാംബുജംസ്മരൻ
മാനിനാമപിവരോവസൽസുഖം
 

ചരണം2:
മന്നവ നിവാതകവചനെന്നൊരസുരനുണ്ടതീവ
ദുര്‍ന്നിവാരവീര്യനധിക സൈന്യസംയുതന്‍
(മനിജതിലക മമ മൊഴികള്‍ നിശമയാധുനാ)

ചരണം3:
അന്യരാല്‍ അവദ്ധ്യനേഷമാനുഷാദ്ദൃതേ ധരിക്ക
ധന്യശീല ചെന്നവനെ നിഗ്രഹിക്കണം

സുതംസമാഹുയസുശിക്ഷിതാസ്ത്രം
സുരേശ്വരസ്സൂനൃതയാചവാചാ
കദാചിദേനംഗുരുദക്ഷിണാമിഷാൽ
വധംയയാചേദിവിഷദ്വിരോധിനാം

പല്ലവി:
മനുജതിലകമമമൊഴികൾനിശമയാധുനാ

അനുപല്ലവി:
രജനികരകുലാവതംസരത്നമേധനഞ്ജയാശു

ചരണം 1:
അസ്ത്രശസ്ത്രമെങ്കൽനിന്നുപുത്രനീപഠിച്ചതിന്നു
പാർത്ഥിവഗുരുദക്ഷിണതരേണമിന്നുനീ