രാവണനായ നിശാചരപാപൻ‍ തവ വരത്താൽ‍ മത്തനായി

ദേവകളെയുമെല്ലാംബാധിപ്പിച്ചീടുന്നു

കേവലമൊരൊഴിവുമില്ല നിനച്ചാൽ‍ പാഹി സാരസസംഭവദേവ !

പൃഥ്വീദേവരെയെല്ലാം കൊന്നുതിന്നീടുന്നു വൃദ്ധതാപസരെയുമെല്ലാം

മർത്യജാതികളെയും ബാധിപ്പിച്ചീടുന്നു

അത്തൽ‍ പൊരുതു കഷ്ടം ലോകങ്ങൾക്കെല്ലാം

 

സൂര്യചന്ദ്രർക്കു സ്വൈര്യം സഞ്ചരിച്ചുകൂട ആര്യമാരുതനുമവ്വണ്ണം

ധരണിയുമതിയായി പീഡിച്ചീടുന്നല്ലോ

പരവശനായി ശേഷന്‍ താനും ഭാരതത്താൽ

കന്യപ്രദാനസമയം വിധിനാ  സ കൃത്വാ

ധന്യേന ശൂരതനയേന സുരാധിരാജഃ

സംന്യാസിവേഷമവലാംബ്യ പുരേ നിഷണ്ണം

വാചം ജഗാദ നിജപുത്രമമേയവീര്യം
 

യാദവശിഖാമണേ!  മായയാൽ ഞങ്ങളെ

മോഹാംബുധാവജിത, താഴ്ത്തുന്നിതല്ലോ
 

ദേവകീതനൂജയാം ദേവ തവ സോദരിയെ

സാദരം മമ താനയനർജ്ജുനനു  നൽകഹോ
 

കിം ഭോ സുഖം സുമുഖാ കിം ഭോ സുഖം

ലോകേശ സുമതേ ലോകേശ സുമതേ

തസ്മിൻ കാലേ യാദവരപുരേ സന്നിഷണ്ണേന തേന

ഭദ്രാവാപ്തിസ്മരപരവശേനാഗതേന  സ്മൃതോസൗ

പാർത്ഥേനേന്ദ്രഃ കപടയതിനാ  വിസ്മിതഃ പ്രേയസീം  സ്വാ-

മിന്ദ്രാണീം  താം  രഹസി വിഹാസൻ  വാചമേവം ബഭാഷേ
 

മതിമതി നീ ചൊന്ന വചനമിതഖിലവും

മതിമാന്മാർ കേൾക്കുമ്പോൾ മതിയായീടാ

കൊതിയെച്ചൊല്ലീടുന്നൊരതിമോഹം നിനക്കിപ്പോൾ

മതിയും കൊതിയും കെട്ടു മതിയായീടും

 

 

 

ഹത്വാ മാലിനമാഹവേ സഹ ബലൈശ്ചക്രേണ വിക്രാന്തിമാൻ

കൃത്വാസൗ ത്രിജഗത്‌സുഖം നിജപദം ശ്രീശാർങ്ഗധന്വാ യയൗ

ഹിത്വാ തേപി ച മാല്യവത്‌പ്രഭൃതയോ ലങ്കാം ച ശങ്കാവതീം

തദ്‌ഭീത്യാ ഖലു ശിഷ്ടരാക്ഷസഗണൈഃ പാതാളമേത്യാവസൻ

യജനഭോജികളിലതിശയമുള്ളോരു

കുശലനെന്നതെന്നെ അറിഞ്ഞീടേണം

നിശിതമായീടുമെന്നശനിതനിക്കിന്നോ-

രശനമായ്‌വന്നീടുമറിക നിങ്ങൾ

 

നിശ്വാസോഗ്രാട്ടഹാസൈസ്ത്രിദശകുലപതിഃ കമ്പിതാശാന്തരോഭൂത്

സ്വർഗ്ഗപ്രാപ്താത്തവൃത്തിസ്തദനു ദനുസുതം സംഗരായാഹ്വയന്തം

നിശ്ശേഷാസ്ത്രാണി ധൃത്വാ കുലിശഭൃദധികം സ്പർദ്ധാമാനോ നിതാന്തം

പ്രാഹൈനം മാല്യവന്തം ഗിരമഭിപതിതം രാക്ഷസേന്ദ്രം രണായ

 

 

നിശ്ചിത്യേതി മഹേന്ദ്രമുഖ്യദിവിഷന്നാനാമുനീന്ദ്രാസ്തദാ

സച്ചിദ്രൂപമുപേത്യ ശങ്കരമഥ പ്രസ്ഥാപ്യദുഗ്ദ്ധാംബുധിം

പശ്ചാത് പ്രാപ്യ പദാംബുജേ നിപതിതാ വിശ്വംഭരസ്യ പ്രഭോ-

രർച്ചിഷ്മന്തം അനന്തമന്തികഗതാസ്തം വാചമിത്യൂചിരേ
 

 

രക്ഷോവരന്മാരെ ശിക്ഷിച്ചുടൻ നമ്മെ

രക്ഷിപ്പാൻ ലക്ഷ്മീപതിയൊഴിഞ്ഞില്ലാരും

ഇക്ഷണം പോക നാം പത്മാക്ഷനെക്കാണ്മാൻ

അക്ഷീണപുണ്യഗുണാലയന്മാരേ

(പോക നാം ക്ഷീരാബ്ധിസന്നിധൗ)