ഗർവ്വമോടേവം ചൊല്ലുന്ന നിന്റെ 

മാറിൽ ബാണത്തെ താഡിക്കുന്നുണ്ടു

വീരനെങ്കിലോ നീയിഹ രാവണ

നാരിയെ കക്കയില്ലെന്നു നൂനം

പക്ഷിയാം നിന്നെക്കൊല്ലുവതിനായി

പക്ഷങ്ങൾ മുറിച്ചീടുവൻ വീര

ഇത്ഥം തിമിർത്തു വചനങ്ങളുരച്ചഥോതൗ

പക്ഷീന്ദ്രരാഷസവരൗ കലഹങ്ങൾ ചെയ്തു

ഗൃദ്ധ്രേന്ദ്രനാശു ദശകണ്ഠരഥം മുറിച്ചു

ചിത്തേ നിതാന്ദകുപിതസ്സജഗാദചൈവം

 

ഇന്നു നീ സീതയെ കൈവിടൂ രാവണ

പിന്നെ ഞാൻ നിന്നെ കൊല്ലുകയില്ല

ചാരുതരമെന്നതോർത്തു പാരമേവം ചൊല്ലും നിന്റെ

തേരടിച്ചുടയ്ക്കുന്നുണ്ടു ചെറ്റുവൈകാതെ

അഷ്ടദിക്ക്പ്പാലരെപ്പോരിൽ ഞെട്ടുമാറാക്കുമെന്നോടു

ചട്ടേറെ വന്നമർചെയ്‌വാൻ കഷ്ടം ആളോ നീ

ആളല്ലാത്ത നീയോ മൂഢ രാമജായയെക്കട്ടതും

കേളെടാ നിൻഗളരക്തം സാധുപാസ്യാമി

എറിയുന്നുണ്ടു നിന്നുടെ ചിറകു രണ്ടും മുറിച്ചു-

യേറെ വന്നെന്നോടടൽ ചെയ്‌വാൻ പക്ഷിനീയാളോ

കണ്ടുകൊൾക നിൻ തലകൾ ചുണ്ടുകൊണ്ടുപത്തും കൊത്തി

ചണ്ഡനായി പത്തു ദിക്കിലും എറിയുന്നുണ്ടു.

ചത്തശവങ്ങളെത്തിന്നു ധാത്രിയില്‍ മേവാതെ വന്നു

ഇത്ഥമെന്നോടുരപ്പതു നല്ലതല്ലല്ലൊ