തൽക്കാലാനൽപകുപ്യത്സ്വവദനകുഹരപ്രോത്ഭവൽ ഘോരഘോര-

ബ്രഹ്മാണ്ഡോത്ഭേദചണ്ഡപ്രകട കടുരവ  ഭ്രാന്തദിക് ചക്രവാളം 

സ്തംഭം നിർഭിദ്യ സദ്യഃ ക്ഷിതധരസദൃശാദ്രുജ്ജ്വലൽ  ഭീഷ്മവർഷ്മാ 

ദൈത്യേന്ദ്രദ്ധ്വാന്തദൂരീകരണ ദിനകര: പ്രാദുരാസീന്ന്യസിംഹഃ

വാണീടുന്നഖിലത്തിലെന്നൊരു 

വാണിനിന്നുടെ സത്യമോ ഇതു?

തൂണിതാശുപിളർന്നിടുന്നിഹ 

കാണണം തവ നാഥനെ ക്ഷണം

ആരെടാ! ബലമെന്നു ചൊൽക ശഠാ!

ബാലകാ! നിനക്കു-

ആരെടാ! ബലമെന്നു ചൊൽക ശഠാ!

 

ആരെയും ബഹുമാനമില്ല 

വിചാരമില്ലിവനെന്നുവന്നിതു

 

കണ്ടുകൊൾക ദുരാശ! നിന്നുടെ 

കണ്ഠമിന്നസികൊണ്ടു സമ്പ്രതി 

രണ്ടത്താക്കി മുറിച്ചെടുത്തിടു-

മിണ്ടലില്ലതിനൊട്ടുമേ ദൃഡം.

 

എന്നിൽനിന്നധികം നിനക്കൊരു 

ധന്യനാരെട? ദുർമ്മതേ!

മന്നിലിന്നവനേവനെങ്ങിനെ 

എങ്ങിതെന്നു കഥിക്ക നീ പരം

ദാനവേന്ദ്ര ധരിക്ക നിന്നുടെ സൂനുതന്റെ വിചേഷ്ടിതം 

കാനനത്തിനകത്തുപുക്കഥ സൂനുവായതിൽ ഞങ്ങളും,

 

എത്തി ഞങ്ങൾ കഠാരകുന്തകടുത്തിലാദി  ധരിച്ചുടൻ 

ഒത്തുനിന്നവകൊണ്ടു നല്ലതരത്തിലമ്പൊടു കുത്തി വൻ-

 

ഹസ്തിവന്നു ചവുട്ടി സർപ്പവുമത്ര വന്നു കടിച്ചഹോ!

പത്തനത്തിലടച്ചു പട്ടിണി എത്രതന്നെ കിടത്തിയോ;

 

ഇർത്ഥമുള്ളോരു കർമ്മമാകവെ വ്യർത്ഥമായി തവാത്മജേ;

സത്യമേവവദിച്ചിടുന്നതിനു കൃത്യമാശു വിചിന്തയ

ദൈത്യവൈരി വിഷ്ണുതന്റെ ഭൃത്യനായ നിന്നെ ഞങ്ങൾ 

ദൈത്യരാജനിയോഗേന  കൃത്യനാക്കിച്ചെയ്യുന്നുണ്ട്

തദോശനാസ്സാദരമംഗിരസ്സുതം

മുദാഹ്വയന്മന്ത്രവരണേസത്തമഃ

നിജോദരസ്ഥേനകചനേജല്പിതം

വചോനിശമ്യാത്മസുതാമഭാഷത

 

മാന്യശീലെശൃണുവാചംമാമകസുതേ!

ധന്യനാകുംകചനെഞാന്‍ഇന്നുനന്നായ്സ്മരിച്ചിതു

 

എന്നുടെജഠരേയവന്‍ഖിന്നതയാവസിക്കുന്നു

നന്നുനന്നുദൈവഗതിസുന്ദരാംഗീനിരൂപിച്ചാല്‍

 

മത്തരാകുംഅസുരന്മാര്‍മര്‍ദ്ദനംചെയ്തവന്‍തന്നെ

മദ്യമതില്‍ച്ചേര്‍ത്തെനിക്കുമധുരമൊഴിതന്നുനൂനം

 

അച്ഛനിലോകചനിലോഇച്ഛനിനക്കതിപാരം

വൃത്രശാത്രവ!നിന്‍പ്രവൃത്തിജഗത്തിലാരറിയാത്തതും

പാര്‍ത്തിടാതെതിമര്‍ത്തുനമ്മൊടെതിര്‍ത്തതിന്നുഫലംവരും
 

ഡിംഭവലതരജംഭപാകനിസുംഭനേനെമദിച്ചനിന്‍-

ഡംഭുകളവതിനിവിടെവന്നൊരുവന്‍പനെന്നറികെന്നെനീ

അലമലംബഹുസാഹസംതവഫലമല്ലിഹദുര്‍മ്മതേ!

വലനിഷൂദനിന്നുനിന്നുടെകാലനെന്നുധരിക്കേണം
 

കലിതജലധിജലങ്ങള്‍വേലയതിക്രമിച്ചിളകുന്നനാള്‍

നലമൊടലമൊരുപുരുഷന്‍ഖലുസേതുവിന്നുതുടങ്ങുമോ?

വിക്രമത്തൊടുപോര്‍ക്കടുത്തൊരുശക്ര!നിന്നുടലാകവേ

ഏല്‍ക്കുമെന്‍ശിതഗോക്കളെന്നുധരിക്കഖേടകുലപ്രഭോ!
 

അടവിതടഭുവികഠിനവേദനപൂണ്ടുമണ്ടിയൊളിച്ചിടും

തടവതെന്നിയെപടപൊരുന്നളവടനസക്തനതായനീ

ശ്രുത്വാസുരേന്ദ്രാസുരരാജഘുഷ്ട-

മാഹ്വാനമത്യന്തരുഷാഗ്നിലീലഃ

ഉവാചദേവൈസ്സഹതംപ്രപദ്യ

ഗവീശശിക്ഷാനിപുണൈകതാനഃ

 

മുഷ്ക്കുകൊണ്ടുപറഞ്ഞവാക്കുകളൊക്കെനന്നിതുദുര്‍മ്മതേ

നില്‍ക്കകാല്‍ക്ഷണമെന്‍റെമുമ്പിലരക്കകീട!നീസാമ്പ്രദം
 

വിമതഹതിവ്രതനിരതനാംശതകോടിഭൃത്തൊടുസമിതിയില്‍

കുനതികള്‍ക്കുകൃതാന്തവേശ്മഗതംഫലംകിതവപ്രഭോ!