പണ്ടു നീ താപസർക്കിണ്ടൽ നൽകിയതും

വണ്ടാർക്കുഴലിമാരെക്കൊണ്ടുപോന്നതും
 

അണ്ടർനായകനു ബാധകൾ ചെയ്തതു-

കൊണ്ടുമിന്നു തവ കണ്ഠഖണ്ഡനംചെയ്വൻ
 

ഏഹി നരകാസുര! രണായ ഭോ ഏഹി നരകാസുര!

പുരുഷകീടക! തവ പരുഷവാക്കുകൾ കേട്ടാൽ

കരളിലിന്നധികം മേ പെരുകിയ കോപം
 

വിരവൊടു വളരുന്നു ശരനികരം കൊണ്ടു

വിരവിൽ നിന്നെയിഹ സംഹരിച്ചീടുവൻ
 

ഏഹി വാസുദേവ! രണായ ഭോ ഏഹി വാസുദേവ!

അംബുജനിഭങ്ങളാം നിന്മുഖങ്ങളിലേറ്റം

നന്മയേതിനെന്നുള്ളില്‍ സമ്മോഹം വരികയാല്‍

ബിംബസന്നിഭാധരചുംബനത്തിനു കാല

വിളംബം വന്നീടുന്നു വാമ്യമല്ലേതും

കാളീശിഷ്യവരം നിശാചരകൃതസ്വാളീകസഞ്ചിന്തനാദ്-

വ്രീളാനമ്രമുഖം സമേത്യ തരസാ ഡോളായമനാശയം

കേളീസുദിതവൃത്രമുഖ്യദിതിഭൂപാളിം മുനിര്‍ന്നാരദോ

നാളീകാസനജഃ കദാപി ച സുപര്‍വ്വാളിന്ദ്രമൂചേ രഹഃ

അന്യോന്യം തുല്യവീര്യൗ സുരവരതനയൗ ഘോരമായ് ചെയ്തു യുദ്ധം

അന്നേരം സൂര്യസൂനു രണമതിലധികം ദീനനായ് നോക്കി രാമം

ധന്യോസൗ രാജരത്നം കപിവരഹൃദയേ താഡയാമാസ ബാണം

നന്നായേറ്റിന്ദ്രസൂനു വിരവൊടു നിഹതൻ ചൊല്ലിന്നാൻ രാമമേവം

ഇത്ഥം ഭൂചക്രവാളം ഞെടുഞെടെയിളകിത്തുള്ളുമാറട്ടഹാസൈ-

രത്യന്തം ക്രുദ്ധനായി സുരപതിതനയന്‍ ചൊല്ലിനാന്‍ സൂര്യസൂനും

ശ്രുത്വാ രോഷേണ ഗത്വാ രണഭുവി സഹസാ മുഷ്ടിമുദ്യമ്യ വീര:

ക്രുദ്ധന്‍ ചൊന്നാനിവണ്ണം രവിസുതമഖിലം ചണ്ഡമാലോക്യ ബാലീ

സുഗ്രീവനേവമുരചെയ്തതു കേട്ടു വീരൻ

സന്തോഷമോടു ഹനുമാനൊരു ഭിക്ഷുവായി

അഗ്രേസരം ക്ഷിതിഭുജാൻ സമുപേത്യ നത്വാ

ശക്രോപമം രഘുവരം ജഗദേ ഹനൂമാൻ

 

ജ്യാഘാതചിഹ്നകരൗ സുകുമാരൗ

ജ്യാവരതനയൗ നമാമി യുവാം

 

വില്ലാളിവീരരായുള്ളോർകളേ നിങ്ങൾ

നല്ലോർകളേ കോടീരത്തെ ധരിച്ചു

 

മണ്ഡനാർഹങ്ങളല്ലോ യുവദേഹങ്ങൾ

മണ്ഡനം കൂടാതാവാനെന്തുമൂലം?

 

രൂപശാലികളായുള്ളോർ നിങ്ങൾ വനേ

താപസവേഷത്തെ പൂണ്ടിട്ടുതന്നെ

 

നേരുനേരതു കണ്ടീടാമെങ്കിൽ

പോരിനാരോടു നീ മതിയാകും

 

ഇത്ഥം പറഞ്ഞു വിരവോടു ജടായുപക്ഷം

ചിച്ഛേദ ദക്ഷിണമവൻ സ പപാത ഭൂമൗ

താപം നിരീക്ഷ്യ വരമേകി നരേന്ദ്രജായാ

ലബ്ധാർത്ഥനായ് ദശമുഖൻ പുരമാപ വേഗാൽ

 

(തിരശ്ശീല)

ചന്ദ്രഹാസമെടുത്തിഹ സംപ്രതി

നിന്നെ വെട്ടി ഹനിക്കുന്നതുണ്ടു

രാക്ഷസാധമ എന്നുടെ മര്‍മ്മം

പക്ഷമാകുന്നു ദക്ഷിണമല്ലൊ