ആക്രന്ദിതം തദ്വനസീമ്നി ശൃണ്വൻ

ഘടോല്ല്ക്കചസ്താവദുപേത്യ മാനീ

ഹരന്തമേനാം ചികുരേ ഗൃഹീത്വാ

രണോദ്ഭടസ്തം വിവിദം ബഭാഷേ
 

അയ്യോ ഗദാഗ്രജനും കൈവെടിഞ്ഞോ എന്നെ?

ചെയ്യുന്നതെന്തിവിടെ വൈകാതെ വന്നു ദയാ

ചെയ്യേണമെന്നിൽ നീ

യദുവരവീരസുതേ കൃശോദരി

വിലപിതമെന്തിനഹോ?
 

വിരവിനൊടഹമിഹ നരകനു നൽകുവ-

നരനിമിഷത്തൊടു നരവരദയിതേ!

ദൈവാദാഹന്ത ദൃഷ്ട്വാ പശുമിവ മൃഗരാൾ കേശപാശേ പിടിച്ചി-

ട്ടാകർഷിക്കും ദശായാമകരുണ ഹൃദയൻ കീശപാശഃ ക്ഷണേന

ഹാ ഹാ മേ ജീവനാഥ! പ്രസഭമിഹ സമായാഹി പാഹീതി ദീനാ

ജൽപ്പന്തീ വേപമാനം യദുവരതനയാ മുക്തകണ്ഠം രുരോദ
 

കാലേസ്മിൻ ഭൗമമിത്രം കില വിവിദകപിർ ഭീഷയൻ ജീവലോകം

മാർത്തും വാഞ്ഛൻ നികാമം മുരരിപുകലയാ പര്യഗാൽ ഭൂതധാത്രീം

ഗച്ഛന്തീം ജിഷ്ണുവാചാ ദ്രുപദനൃപസുതാം മന്ദിരാന്താദകാണ്ഡേ

ഭദ്രാം ദൃഷ്ട്വാപഹർത്തും കലിതമതിരസൗ വാചമൂചേ നൃശംസഃ
 

പങ്കജവിലോലനേത്രേ! നമ്മുടെ നഗരമല്ലൊ

കമ്രമായ വപ്രങ്ങൾ നീ നന്മയോടു കാൺക ബാലേ!
 

എന്നാലിനി വൈകരുതേ മെല്ലവേ ഗമിച്ചാലും

അല്ലലെല്ലാമകന്നിതോ ഉൽപ്പലവിലോലനേത്രേ!
 

ധന്യയാകും യാജ്ഞസേനി തന്നുടെ നിലയമല്ലൊ

അന്യഭാഗേ വിളങ്ങുന്നു ചെന്നു മുന്നേ നമിച്ചാലും

കമനീയാകൃതേ! കേട്ടാലുമെൻ പ്രാണനാഥ!

കമനനീയാകൃതേ കേട്ടാലും
 

ഉത്തുംഗസൗധങ്ങളോടുമുദ്യാന നികരത്തോടും

അത്യുദാരം ശോഭിക്കുന്ന പത്തനം നമ്മുടെ മുന്നിൽ

തദനു വിപൃഥുമാജൗ പാണ്ഡുപുത്രസ്സ ജിത്വാ

നരകരിപുരഥാഢ്യം തത്സകാശാൽ ഗൃഹീത്വാ

പഥി വിഗളിതകേശസ്വേദ വക്ത്രാരവിന്ദാം

ശിഥിലമൃദുദുകുലാം വാചമൂചേ പ്രിയാന്താം
 

രഥതുരഗപദാതിശ്രേഷ്ഠമാം സൈന്യജാലം

ശരപതന ഭയത്താൽ പാഞ്ഞുപോകും ദശായാം

വിപൃഥുവുമതിദീനം കാൽക്കൽ വീണിട്ടു ചൊന്നാ-

നമരവരതനൂജം രാജവീരാഗ്രഗണ്യം
 

കൂട്ടമോടെ നിന്നെയിപ്പോൾ സംഹരിക്കുന്നേൻ അതി-

നേതും വാട്ടമിതിനില്ല, ദുഷ്ട കേട്ടാലും