ഹന്ത ഹന്ത ബധിരന്മാരെ മമ

വീര്യവാക്യങ്ങൾ കേട്ടീലയോ നിങ്ങൾ

വീരനെങ്കിലോ ചോരണംചെയ്തതിൻ

കാരണം കിമു ഹന്ത ദുരാത്മൻ

നില്ലുനില്ലെടാ നില്ലായ്കിൽ കൊല്ലുവൻ

കൊല്ലുവാൻ മടിയില്ലാത്തവീരൻ ഞാൻ

ഇത്ഥം ഘോരതരം നിശമ്യ വചനം ദ്വാരസ്ഥിതാസ്തേ ഭടാ

ബദ്ധാടോപമണഞ്ഞു ഹന്ത! നിഭൃതം ഗൃഹ്ണീതബദ്ധ്നീത ഭോ!

എന്നീവണ്ണമുരച്ചു വില്ലുമുടനേ കുത്തിക്കുലച്ചാകവേ

വാചാലാശ്ചപലാസ്സുരേന്ദ്രതനയം വാചന്തമൂചുസ്തദാ
 

 

ഇന്ദിരാരമണമന്ദിരേ സസുഖ മിന്ദുബിംബമുഖിയാളുമായ്

ഭംഗിപൂണ്ടു (നന്ദിപൂണ്ടു എന്ന് പാഠഭേദം) മരുവുന്നകാല മമരേന്ദ്രസൂനു സുരസുന്ദരൻ

ഉത്സവാവധി നിനയ്ക്കയാൽ സപദി ഗന്തുകാമനവ നാദരാൽ

തേരിലേറി മറിമാന്വിലോചന തെളിക്കുമപ്പൊഴുതു ചൊല്ലിനാൻ
 

പൂന്തേൻമൊഴി, വരിക സന്തപിക്കൊല്ലാ

സന്തോഷമുൾക്കൊണ്ടു പോക നാമിപ്പോൾ
 

വൈവാഹകാലമിഹ വന്നു മൃദുശീലേ!

മംഗല്യസ്നാനമാം വേലയും വന്നു
 

കൂരിരുളിനോടിടയും  ചാരുചികരം മൃദു-

വേർപേടുത്തമരസുമദാമണിയേണം
 

ചിത്രതരമാകിയൊരു ചിത്രകം നിന്നുടെ

പുത്രി, വിലസീടണം ബാലേന്ദുഫാലേ!
 

ഭൂഷാവിശേഷമിഹ ദോഷലവഹീനം

ഭൂഷയാമ്യദ്യ  തവ വേഷമലസാംഗി!

താത! വന്ദേഹം നിൻ പാദാംബുജം

പാകശാസന പാവനമൂർത്തേ!
 

താത! നിൻ വാചാ പോകുന്നേനിപ്പോൾ

സ്നാനത്തിനായി സ്നേഹംബുരാശേ!

കന്യപ്രദാനസമയം വിധിനാ  സ കൃത്വാ

ധന്യേന ശൂരതനയേന സുരാധിരാജഃ

സംന്യാസിവേഷമവലാംബ്യ പുരേ നിഷണ്ണം

വാചം ജഗാദ നിജപുത്രമമേയവീര്യം
 

ഭോ ഭോ  സുരേശ! ജയ താതനും നീയുമായി

കന്യാപ്രദാനസമയം സമയംകുരു മഹാത്മൻ!

യാദവശിഖാമണേ!  മായയാൽ ഞങ്ങളെ

മോഹാംബുധാവജിത, താഴ്ത്തുന്നിതല്ലോ
 

ദേവകീതനൂജയാം ദേവ തവ സോദരിയെ

സാദരം മമ താനയനർജ്ജുനനു  നൽകഹോ
 

കിം ഭോ സുഖം സുമുഖാ കിം ഭോ സുഖം

ലോകേശ സുമതേ ലോകേശ സുമതേ