അഭിനയശ്ലോകം
ഇത്ഥം ചേദീശ പാർത്ഥൗ പ്രഥനമതി രുഷാ ഘോരമായ് ചെയ്യുമപ്പോൾ
തത്രോത്ഥായാശു നാരായണനഥ തരസാ വിശ്വരൂപം ധരിച്ചൂ
ചൈദ്യാധീശം വധിച്ചൂ, ഝടിതി സ ഭഗവാൻ ഉഗ്രചക്രേണ സാക്ഷാൽ
തദ്രൂപം കണ്ടു ഭീഷ്മാദികൾ സുരമുനിഭി സ്തുഷ്ടുവുഃ പൂർണ്ണഭക്ത്യാ.

പത്മാവല്ലഭനായീടും ഭഗവാൻ
പത്മനാഭനല്ലൊ കൃഷ്ണനാകുന്നതും
പത്മവിലോചനനിന്നിങ്ങിരിക്കവെ
സന്മനി ഹേ രാജൻ കിന്തു സന്ദേഹവും?

(മഹയ മാഹയ മധുനിഷൂദനം)

വിശ്വരൂപനായീടുന്നതുമിവൻ
വിശ്വനാഥനായിപ്പാലിക്കുന്നതിവൻ
വിശ്വജീവസൃഷ്ടി ചെയ്യുന്നതുമിവൻ
വിശ്വാതീത പരബ്രഹ്മമിവനല്ലൊ

മത്സ്യകച്ഛപാദി രൂപം ധരിച്ചതും
ചിത്സ്വരൂപനാകുമിവനല്ലൊ
വത്സ നിന്നുടയ ഭാഗ്യം ചൊല്ലാവതോ
സത്സഹാനിങ്ങെഴുന്നള്ളിയതോർത്താൽ.
(മഹയ മഹയ)

സാരവേദിയായ നിന്റെ വാക്കു പാർത്തുകാൺകിലിന്നു
ചേരുമിങ്ങതിന്നു തെല്ലുമില്ല സംശയം.
ഭീമ ബാഹുവീര്യനായ കീചകനെക്കൊൽവതിന്നു
ഭീമസേനനെന്നിയേ മറ്റാരു ഭൂതലേ ?
മത്തവാരണേന്ദ്രകുംഭകൃത്തനം നിനയ്ക്കിലിന്നു
ശക്തനായ ഹരിവരനൊഴിഞ്ഞുകൂടുമോ ?
നാരി മൗലിയായിടുന്ന യാജ്ഞാസേനിതന്നെയതിനു
കാരണം ധരിച്ചുകൊൾക നിപുണതരമതേ!