നിത്യം ദുര്യന്ത്രമന്ത്രാകരണ നിരതധീർന്നാമ മാത്രേണ പുംസാ-

മാതന്വാനോതിഭീതം മൃതിരിവ വിധൃതോദഗ്ര മാനുഷ്യവർഷ്മാ

സർവ്വേഷാം മാന്ത്രികാണാമധിധര മധിഭൂഃ പുത്രദാരൈ സ്സമേതാ

നിർവ്യൂഢാഹം കൃതിർ ‘‘ഭാരതമലയ’’ മഹാഘാതുകഃ പ്രാദുരാസീൽ
 

 

തന്വികളണിമണി മാലികേ! വ്രതം

ഇന്നവസാനിച്ചിതു ബാലികേ!

അന്നൊരു ദൂതൻ വന്നതു ചാരേ

എന്നാലോമൽ പ്രിയ കണ്ടീലേ?

കല്പനപടി ചെയ്തുകൊള്ളുവൻ 

ഇപ്പൊഴേ മുസലായതോൽക്കട-

മത്ഭുജാഹതിയേൽക്കുവാനൊരു

കെല്പു മലയനു വരുവതോ? വദ!

പാർത്ഥരീയിടെ നാടു പകുതിപകുത്തു

നമ്മൊടുവാങ്ങി ഹുംകൃതി

മൂത്തുവാണു വരുന്ന ദുസ്സഹ

വാർത്ത നീയുമറിഞ്ഞതില്ലയോ?

(ഓർത്തുകേൾക്കുക വാക്യമിന്നു ഭവാൻ

ഭോ! ത്രിഗർത്താധിപ! 

തീർത്തു ഞാനുരചെയ്തീടാമഖിലം.)

ശത്രുശക്തി കവിഞ്ഞു കണ്ടത-

നർത്ഥമെന്നു നിനച്ചു പല പല

വിദ്യ ഞാനുമെടുത്തതൊക്കെയ-

പാർത്ഥമായി പാർത്ഥരിൽപ്പരം.

ധൂർത്തർ നമ്മുടെ മിത്രമാകിയ

ഗർത്തവക്ത്ര നിശാചരേന്ദ്രനെ

മിത്രാനന്ദന പത്തനത്തിനു

യാത്രയാക്കി രണേ വൃഥാലേ.

ബിഭ്രദ്ധാരാധരാധ്വാതിഗതപൃഥുശിരഃ ശ്വഭ്രഗംഭീരവക്ത്ര-

പ്രോദ്ഗച്ഛദ്ഘോരസിംഹാരവബധിരിതദിഗ്ദന്തി കർണ്ണാന്തരാളഃ

ദ്രാഘിഷ്ഠോദ്ഗാഢദാർഢ്യോദ്ഭടവിടപിഭുജാ വിക്രമാക്രാന്തചക്രഃ

പ്രോദ്ദാമാ സ്ഥാസ്നുപൃഥ്വീധരവരസദൃശഃ പ്രോത്ഥിതോദ്ധാ സുശർമ്മാ
 

 

ഇത്യാഭാഷ്യ സ ദൂതഃ പ്രസ്ഥായ പുരം ഗതസ്ത്രിഗർത്താഖ്യം

വ്യവസിതമനസമകാർഷീൽ കരിപുരഗമനേ സുശർമ്മാണം

ഇല്ലൊരു താമസം! ഇല്ലൊരു താമസം!

തെല്ലുമിടാ നടന്നു തവ-

ചൊല്ലു കേട്ടീടുന്ന കാര്യത്തിലേതുമേ

കില്ലുള്ളിലില്ലെന്നു മേ!

ചൊല്ലാർന്ന സാർവ്വഭൗമന്മാർ മകുടത്തി-

ലുല്ലാസമോടണിയും പര-

മോല്ലാസദ്ദിവ്യരത്നങ്ങളിൽ വെവ്വേറെ

നല്ലൊരു ഹീരമണേ!

ദൂത! ചെറിയൊരു സംഗതി കൂടി-

നീതന്നെയിന്നു സാധിക്കണം

ജാതാദരം മമ നിർദേശമിതു – ചേതസി നേരേ ധരിക്കുക

മാർഗ്ഗഖേദം നിനക്കുണ്ടതു തെല്ലും

ഓർക്കാതല്ലങ്ങു ഞാൻ ചൊൽവതും

പാർക്കിൽ നിന്നിലുള്ള വിശ്വാസം പോലീ-

വർഗ്ഗത്തിലാരോടുമില്ല മേ.

മത്തശത്രുദ്വിപമസ്തകം ഘോരമുഷ്ടിഘാതത്താൽ തകർക്കുന്ന

മർത്ത്യസിംഹേന്ദ്രൻ ത്രിഗർത്തേശൻ തന്റെ-

പത്തനം നീയറിയില്ലയോ?

തത്ര വേഗേനപോയ് ചെന്നവനിവിടെത്തുവാനായറിയിക്കണം

അയുങ്_ക്ത യം ഭാരതമാന്ത്രികേന്ദ്ര-

മാനേതു, മാസാദ്യ സുയോധനം തം

ഇതി ന്യഗാദീൽ പ്രണതീർവിധായ

പാദേ തദാനീം വിജനേ സ ദൂതഃ