നിത്യവുമിങ്ങു വരുമ്പോലെയുള്ളൊരു

മര്‍ത്ത്യനെന്നു കരുതീടുക വേണ്ടെടാ

രക്ഷോ വരനാം ഹിഡിംബനെക്കൊന്നൊരു

ദക്ഷനായുള്ളവനെന്നറിഞ്ഞീടുക

ഭക്തമൊടുങ്ങുവോളം നീ ഭുജിക്കെടോ

ചിത്തമതില്‍ ഖേദമില്ല നരാധമ

കുക്ഷിയിലല്ലോ നിറയുന്നിതന്നവും

ഭക്ഷിച്ചിടാം പുനരൊന്നിച്ചു നിന്നെയും

 

നക്തഞ്ചരാധമ നില്ക്ക നില്ക്ക മമ

ഭുക്തി കഴിവോളമത്രൈവ ദുര്‍മ്മതേ

യുദ്ധം കഴിഞ്ഞിട്ടു ഭുക്തിയെന്നാല്‍ ശവ-

ശുദ്ധമായി ഭുജിക്കുന്നതു യോഗ്യമോ

 

ശ്ലോകം
ശ്രുത്വാ ഭീമപ്രണാദം ശ്രുതികടുഝടിതി പ്രൌഢരക്ഷോധിനാഥ:

ക്രോധാല്‍ പ്രോത്ഥായ നേത്രക്ഷരദനലകണൈ:ക്രൂരധൃഷ്ടാട്ടഹാസൈഃ

പ്രേംഖല്‍ ദംഷ്ട്രാംശുരൌദ്രഃ പ്രളയഘനവപുഃ കാനനാന്താല്‍ പ്രതസ്ഥേ

മാര്‍ഗ്ഗം നിദ്ധ്വാനമാര്‍ഗ്ഗം പഥി വിവിധമിദം പ്രോച്ചകൈരുച്ചചാര

പല്ലവി:

 

കഷ്ടമിവനുടെ ദുഷ്ടത കാണ്‍കെടോ

പെട്ടെന്നു വന്നീടായ് വാനെന്തു കാരണം

 

അനുപല്ലവി:

 

മൃഷ്ടമായഷ്ടി കഴിക്കയോ നീ ബത

പൊട്ടുന്നുദരം വിശപ്പുകൊണ്ടും മമ