ആരെടാ നീ ആരെടാ നീ മർക്കടമേ 

രക്ഷോധമ! സർവജഗന്നാതനഹം 

മർക്കട! നീയിങ്ങുവരികിൽ വിക്രമത്തോടിവിടെ നിന്നെ

കർക്കശാസിധാരയാൽ കഴുത്തറുത്തു കൊല്ലുവൻ

വെച്ചിടുക സീതയയരികിൽ രാമനുടെ മസ്തകം യാതുധാന

വില്ലുമിഹലോകവിശ്രുതം തൂണികളും നല്ലശരജാലവുമഹോ

രാമനേയും ലക്ഷ്മണനേയും കൗണപർ കോമളേ കൊന്നുവല്ലോ

കപികളുമൊടുങ്ങിയല്ലോ ജാനകീ നീയറികയതു ധന്യശീലേ!

സചിവരുമഥ സോയം മന്ത്രമാമന്ത്ര്യ വേഗാൽ

ഗൃഹമതിലുപയാതസ്സീതയിൽ കാംക്ഷയോടും

വിരവൊടു മദനാർത്ത്യാ മായചെയ്തീടുവാനായ്

ക്ഷിതി പതിതനയാം താം പ്രാപ്യചൊന്നാനിവണ്ണം
 

ശത്രുകുലശംസനശീലന്മാരാം നിങ്ങൾ സ്വാമിദ്രോഹികൾ അല്ലോ എന്റെ

മിത്രന്മാരാകിയ നിങ്ങൾ തന്നെയല്ലോ ശത്രുക്കളുമെനിക്കു

ശത്രുബലം കണ്ടു ഭയത്താൽ ഇത്ഥം പറവതിനിഹ ഞാനും

ചെറ്റുമിളകീടുകയില്ലെന്നുറ്ററിവിൻ നിങ്ങൾ

ദേവകളോടും ദാനവരോടും വൈകുണ്ഠൻ വരികിലുമിഹ ഞാൻ

ഭീത്യാ നൽകീടുമോ സീതാം നഹി നഹി അതു നൂനം

ദാശരഥിം‌ തത്സഹജനെയും കീശരെയും മത്സഹജരെയും

ആശു വിലോകയതം മഹ്യം‌ നിശിചരരേ പോകാം

സൗധാഗ്രം‌പുക്കുടനവരെ അധുനാ കാണണമതു നൂനം

ബതകപികളും മനുജരുമായെന്നെതിരേയുധിനില്പാൻ

ശുക! ദൃഢമാനസ! സാരണനോടും സകലമറിഞ്ഞിഹ വിരവൊടു വരണം

അകതളിരിൽ ഭയമുളവാകരുതെ വേഗമോടതിനായ് പോവിൻ നിങ്ങൾ

ഊടുനടന്നിതു സകലവുമറിവൻ

രാക്ഷസമൂഢ ദുരാത്മാവേ! കേൾ ഇക്ഷണമേവം പറവതിനു 

വദ്ധ്യനയം നീ ദി(ധി?) ഗ്ദ്ധിഗഹോ ദുഷ്ടശത്രുകുലാശംസനശീലാ!

 

മാ മാ വദ മൂഢ! ചിന്തിയാതേവം‌ മാ മാ വദ മൂഢ!

തദനുകപികളോടും‌രാഘവൻതമ്പിയോടും

ജലനിധിയുടെതീരം‌പുക്കിരുന്നൂമഹാത്മാ

ദശമുഖനതുകേട്ടിട്ടപ്പൊഴേമന്ത്രിമാരേ

വിരവിനൊടുവിളിച്ചിട്ടേവമഗ്രേബഭാഷേ