സാധുതരം മനുജാധമ ചരിതം 

താപസകുലവരരേ ചരിതം

 

ആധി നമുക്കില്ല ശരഭോജന സാധനമല്ലൊ

മാനുഷനവനും 

സാധുതരം മനുജാധമ ചരിതം

താപസകുലവരരേ

 

സൂര്യകുലാധിപനൊരു നരപാലൻ

പോരിൽ മയാ ഹതനായതുമറിക

സാധുതരം മനുജാധമ ചരിതം താപസകുലവരരേ

 

രുദ്രനിവാസം കുത്തിയെറിഞ്ഞഹം

അദ്രിവരം തിലപുഷ്പസമാനം

സാധുതരം മനുജാധമ ചരിതം താപസകുലവരരേ

ഇത്ഥം തത്ര ദശാനനോ മയസുതാം മണ്ഡോദരീം ലാളയൻ

സ്വസ്ഥാത്മാ നിവസൻ നിഷേവിത പദൗ സത്രാശനാദ്യൈസ്തദാ

ബദ്ധാമോദമുപാഗതൗ മുനിവരൗ വീണാ വിരാജത്കരൗ

നത്വാ തുംബുരുനാരദൗ കഥിതവാൻ അത്യന്ത വിക്രാന്തിമാൻ
 

സ്വാഗതം സുരമുനിവരരേ!

സാദരം വണങ്ങുന്നേൻ പാദപങ്കജമഹം 
 

എന്നുടെ പുരമതിൽ എങ്ങു

നിന്നഹോ നിങ്ങൾ വന്നുവെന്നതു
 

ചൊൽവിൻ ഇന്നു താപസന്മാരേ

നാകാദി സുര വര ലോകേ സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ
 

ആകവേ മമ വീര്യ വേഗം കേട്ടിതോ നിങ്ങൾ?
 

അത്ഭുതമിതോർത്താലേവം

അത്ഭുതാംഗീ കണ്ടതെല്ലാം

 

ചൊൽകയേ മമ വല്ലഭേ

 

ദാസിയാകും ഉർവ്വശിയിൽ

തവദാസിയാകും ഉർവ്വശിയിൽ

 

ആശ മമ ചേരുവതോ?

ചൊൽകയേ മമ വല്ലഭേ

ഹന്ത നീയും അന്തരംഗേ 

എന്തോന്നു നിനച്ചതെന്നു

 

ചൊൽകയേ മമ വല്ലഭേ!

വല്ലതെന്നാകിലും തവ വല്ലഭനാം

എന്നോടിതു ചൊൽകയേ മമ വല്ലഭേ

ഇത്ഥം കൃത്വാ നരേന്ദ്രം വ്യവസിത ഹൃദയം യാതുധാനാധിനാഥ

സ്ഫായൽ ഗർവാപഹാരേ പ്രമുദിത ഹൃദയേ നിർഗതേ താപസേന്ദ്ര

ജിത്വാ ലോകാനശേഷാൻ നിജഭുജമഹസാ പംക്തികണ്ഠസ്സലങ്കാം

അധ്യാസീനഃ കദാചിത് പ്രണയകലഹിതാം പ്രാഹ മണ്ഡോദരീം താം
 

കമലദള ലോചനേ മ്മ ജീവ നായികേ

കിമപിനഹി കാരണം കലഹമതിനധുനാ

 

കരഭോരു നിന്നുടയ ചരണ തളിരാണ ഞാൻ

കരളിലറിയുന്നതില്ല ഒരുപിഴയൊരുനാളിൽ

 

തരുണാംഗി നീയൊഴിഞ്ഞു ഒരു തരുണിമാരിലും

പരിതോഷം ഇല്ല മമ പരിഭവമെന്തഹോ

 

പാലയ പരമ കൃപാലയ മാമിഹ

ഫാലവിലോചന ഭഗവൻ!

കാളകൂടവിഷകബളനപാലിത

കാന്ദിശീക കമലാസന ഭഗവൻ!

ആയുധമൊന്നരുളീടേണം മയി

പരമായുരപി തവ പാദാബ്ജം

ആയതുപോലെ ഭജിച്ചീടുവതിനാ-

യൊരു കരുണാലേശവുമധുനാ

സാമഗാനപരിമോദമാനമഥ നാമനാശിതജനാമയം

ശ്യാമളാംബുരുഹരാമണീയക വീരാമദാമല ഗളാഞ്ചിതം

കാമിനീകലിത സാമിദേഹമഹി ദാംശോഭിത ഭുജാന്തരം

യാമിനീചരലലാമമാനമദസീമഭുമവിഭവം ഭവം
 

 

പ്രാകൃതാ വാനരാകൃതേ! ചാകവേണ്ടാ വൃഥാ മൂഢാ!

പോക പോക ചൊന്നതെല്ലാം പോരുമിന്നറിയും ഞാനും.

കല്പകാലാനലൻപോലും മല്പ്രതാപേ ദഹിച്ചുപോം

അല്പസാരനാം നീയെന്നോടപ്രിയം ചൊൽ വതുമഹോ.

ശങ്കരനെന്നാലുമേതും ശങ്കയില്ലിങ്ങിവനുടെ

കിങ്കരനാം നീയോ പിന്നെ കിം വൃഥാകഥനമേവം?

ഇത്രിലോകീനാഥൻ ഞാനെന്നുൾത്തളിരിൽ നിന്റെ നാഥ-

നിത്രനാളുമുള്ളഗർവ മത്ര തീരുമറിഞ്ഞാലും

കണ്ഠാഗത പ്രാണനാകിയ നിന്നുടെ കണ്ടകവാക്കു വൃഥാ ദശ-

കണ്ഠനോടേറ്റു ജയിപ്പതിനാരാനു മുണ്ടാകയില്ല ദൃഢം

പണ്ടൊരുനാളുമീവണ്ണമായോധനം കണ്ടതില്ലെന്നു വരും ചെറ്റു-

മിണ്ടൽ കൂടാതെ വരിക രണത്തിൽ നീ

മണ്ടീടൊല്ലാ കുമതേ ജളാശയ.

രേ രേ ധനനായക നിൻ മൊഴി ചേരുവതോ സമരേ?

രേ രേ ധനനായക നിൻ മൊഴി

ചേരുവതോ സമരേ

പാരേ ജലരാശിപുരോയുധി ഭീരുവായോടിയ നീ ജളാശയ

പോരും പോരും യുധി പൗരുഷം ചൊന്നതു

ധീരമതേ പഴുതേ അതു-

തീരുമിന്നു മമ നേരേനിന്നു ക്ഷണനേരം.

പൊരുതുവെങ്കിൽ ദാരു കുടപരിപാടന-

ചാതുരി മാരുതനുണ്ടെങ്കിലും

ഇന്നു മേരുവോടു ചെന്നു നേരിടുകി-

ലൊരു സാരമില്ലെന്നും വരും ജളാശയ