തരുണാരുണസാരസനയനേ, തരുണീജനമകുടമണേ, കേൾ

തരസാ ഞാൻ നിന്നെ ലഭിച്ചതു തരുണാംഗീ, എന്നുടെ ഭാഗ്യം

ദിക്പാലകരെല്ലാം മമ ഭുജവിക്രമശങ്കിതരായല്ലൊ

ഉത്പലമിഴി, നിന്നിലെ വാഞ്ച്ഛ സമർപ്പിച്ചതുമോർക്കിലിദാനീം

ലോചനമെന്തിനു ബത സുമുഖീ, മീലനമതു ചെയ്തീടുന്നു?

കമലഭവ, തവചരണകമലമിഹ വന്ദേ

കനിവിനൊടു തൊഴുമെന്നിൽ കരുണയുണ്ടായ് വരേണം

തവ കരുണകൊണ്ടു ഞാൻ ഭുവനമഖിലവും വെന്നു

ജവബലസമേതനായ് മരുവീടുകവേണം

 

ബുദ്ധിബലവും മഹിതശക്തിയുമുണ്ടായ്‌വരേണം

മർത്ത്യരൊഴിഞ്ഞാരുമൊരു ശത്രുവുമുണ്ടാകരുതേ

സഹജ കുംഭകർണ്ണ, സഹജ ഹേ വിഭീഷണ!

സഹയുവാമിഹ ഗമിക്ക സവിധഭുവി മുദാ

 

അഗ്രജൻ ധനേശനധികം ഉഗ്രപൗരുഷം

വ്യഗ്രതാം വെടിഞ്ഞഹോ മദഗ്രതോ യയൗ

 

കണ്ടു ജനനി തല്പ്രതാപം കൊണ്ടു മാനസേ

ഇണ്ടല്പൂണ്ടു കരകകൊണ്ടു കുണ്ഠിതോസ്മ്യഹം

ജനനീഖേദമൊഴിവതിന്നും ഘനയശസ്സിനും

ധനപുരാദിലാഭമതിനും കിമുചിതം വരം

ഇഥമങ്ങുറച്ചുവെങ്കിലും ഉഗ്രപൗരുഷൗ

മാ കുരു ശോകം മമ ജനനീ, കേൾ മാമകവചനമയേ,

മതിയിൽ നിനക്കൊരു താപമിദാനീ-

മധിഗതമാവതിനെന്തിഹ മൂലം?

 

അശ്രുജലധികൊണ്ടെന്നുടെ മെയ്യിൽ

അധിവർഷിപ്പതിനെന്തവകാശം?

സാശ്രുജലവദനയായ്‌വാഴ്‌വതിനു

ശശ്വദയി മനമെന്തിഹ വദ മേ