താവദ്ഭൂഷണഭൂഷിതാഭിരുദിതോത്സാഹാ സഖീഭിസ്സമം

സമ്പ്രാപ്താ സരണിസ്ഥിതം നിജവരം പ്രത്യുദ്ഗതാ തേന സാ

സാകം പ്രാപ പുരം തദൈവ ധരണീദേവസ്സ്വപാദാനതാ-

മേതാം സൗധഗതോ മനോജ്ഞശയനസ്ഥോസൗ ബഭാഷേ ഗിരം

 

സുദതീ! മാമക നായികേ! എന്തുവൈശിഷ്ട്യം സുദതീ മാമക നായികേ!

സദനസ്വാപതേയാദി സകലം പാർക്കിലദ്യാപി-

 

പക്ഷീന്ദ്രാസനനാകും ലക്ഷ്മീശകൃപയാലേ

അക്ഷയവിഭൂതികളിക്ഷണം ലഭിച്ചതും

പക്ഷപാതമില്ലന്യലക്ഷണമതുമില്ല

കാംക്ഷിതം കഥിച്ചീല ഞാൻ കഥയ കിമു മൂലം

 

മത്വാ ചൈവം ധരിത്രീസുരകുലകലശാംഭോധിരാകാശശാങ്കഃ

സ്മൃത്വാ ശ്രീകൃഷ്ണസർവാവയവമതിമുദാ തത്ര ഗച്ഛൻ സ്വധിഷ്ണ്യം

ഉത്തുംഗസ്വർണ്ണരത്നാഞ്ചിതബഹുലഗവാക്ഷോട്ടസൗധാപണശ്രീ-

രാജദ്‌ദ്യുമ്നാളിസം‌പൂരിതമുദവസതീം ദൃഷ്ടവാൻ ദുരദൂരെ

 

പ്രപാവരണമന്ദരാചതുരഹർമ്മ്യഗോപാനസീ-

തടാകതടവാടികാശരണഗോപുരാഗ്രോജ്വലാം

വിശാലവിഹൃതിസ്ഥലീസുനിഷണ്ണലോകം പുരീം

വിലോക്യ പഥി ഭൂസുരോ ഹരിപുരഭ്രമാദഭ്രമീത്

 

ഭർത്രേ യാത്രാം നിവേദ്യ സ്വയമഥ ജഗതാം വിപ്രവംശാബ്ധിചന്ദ്രഃ

ശ്രീകൃഷ്ണാദത്തരിക്‌ഥസ്സപദി മുരഹരം ധാരയൻ മാനസേന

സംസ്ഥ്യായാൽ തീർത്ഥപാദസ്യ ച വിമലമതിർവിസ്മരംസ്തത്ര മാർഗ്ഗേ

ഗത്വാ ഭാര്യാനിയോഗം ശ്രുതിപടുഹൃദയസ്സ്വാന്തരേവം വ്യചിന്തീത്

 

ഹന്ത! ഹരിചരിതമതിതു ചിന്തചെയ്യും വിധൗ

എന്തൊരു വിശേഷമതികാന്തതരമത്രേ

അന്തകപുരാരിനതനന്തരം കൂടാതെ

ചന്തമിയലുന്നൊരു പൂജാം വിധായ സുഖ-

പാനാശനാദിയാൽ തുഷ്ടനാക്കീടിനാൻ;

നിദ്രാം വെടിഞ്ഞു നിശി വ്യജനമതുകൈക്കൊണ്ടു

പുഷ്കര വിലോചനാ ത്വൽകൃപാ കാരണേന

ചൊൽക്കൊണ്ട കൃതാർത്ഥേഷു ഇക്കാലമഗ്രഗണ്യൻ

നിഷ്ക്കിഞ്ചന ഭൂസുരനെ പൊക്കമേറും സൗധമേറ്റി

സൽക്കരിച്ചതുമോർത്താൽ മൽഭാഗ്യമെന്തു ചൊൽവൂ!

 

ത്വൽപ്പാദം ചേരുവോളവും അൽപ്പേതരയാം ഭക്തി

അപ്രമേയ ! തന്നീടണം ഇപ്പോളഹം യാമി ഗേഹം

പാരാതെ മൽക്കുടുംബിനി വരവും മേ ഹരേ ! പാർത്തൂ

മരുവുന്നു ശിശുക്കളും ദർശനം പുനരസ്തു

 

അജിതഹരേ! ജയ മാധവ! വിഷ്ണോ! അജമുഖ ദേവ നത!

 

വിജയ സാരഥേ ! സാധു ദ്വിജനൊന്നു പറയുന്നു

സുജന സംഗമമേറ്റം സുകൃതനിവഹ സുലഭമതനു നിയതം

 

പലദിനമായി ഞാനും ബലഭദ്രാനുജാ ! നിന്നെ 

നലമൊടു കാണ്മതിന്നു കളിയല്ലേ രുചിക്കുന്നു

കാലവിഷമം കൊണ്ടു കാമം സാധിച്ചതില്ലേ

നീലനീരദവർണ്ണ! മൃദുല (ലളിത -എന്ന് പാഠഭേദം) കമലരുചിരനയന! നൃഹരേ!

 

അദ്യാപി ഭവൽകൃപാ വിദ്യോതമാനമാകും

പാദ്യാദി ഏൽപ്പതിന്നു ഭാഗ്യമുണ്ടാക മൂലം

ചൈദ്യാരേ ! ജന്മഫലമിദ്വിജനെന്തു വേണ്ടൂ

ഏവം നിനച്ചവനിദേവൻ തദാ ഹരിവിലോകേ മുദാ സഹ നടന്നൂ-

നഗരികൾ കടന്നൂ സരണിയതിൽ നിന്നൂ

മധുമഥനപദകമല മധുരതരരജസി ബത!

ഹൃദയതളിരഴകിനൊടു ചേർന്നൂ

പൃഥ്വീസുരൻ ജലധിമദ്ധ്യേ മുകുന്ദനുടെ സംസ്ത്യായസംഘമപി കണ്ടു

കുതുകതതി പൂണ്ടു മനതളിർ പിരണ്ടു

ചിത്രതരകൂഡ്യമണി ചത്വരഗവാക്ഷരുചി

നേത്രയുഗസീമനി പിരണ്ടൂ

ചാമീകരാവൃതികൾ ഭാമാനിശാന്തചയരാമാലയാപണകദംബം-

യദുജനകുടുംബം ശരണനികുരുംബം

കണ്ടു ഹരിനഗരഗുണഗണനമതിനഹിവരനു-

മവശതയൊടമ്പുമവിളംബം

 

ധാത്രീനിർജ്ജരവര്യനാത്മമഹിഷീ മുക്ത്വൈവ യാത്രാം നിജം

കൃത്യം പ്രാതരരം വിധായ വിധിവൽ കൌതൂഹലം പൂണ്ടുടൻ

ദൈത്യാരാദിയിലൊട്ടെഴുന്നൊരു മഹാഭക്ത്യബ്ധി മദ്ധ്യേ ചിരം

സ്നാത്വാ മംഗലവീക്ഷണേന കമലാജാനേ പുരീ നിര്യയൌ

 

ദാനവാരി മുകുന്ദനേ സാനന്ദം കണ്ടീടാൻ വിപ്രൻ

താനേ നടന്നീടിനാലെ ചിന്ത ചെയ്തു

സൂനബാണ സുഷമനാമാനന്ദ മൂർത്തിയെച്ചെന്നു

മഞ്ജുളാംഗീ നിന്റെ കാമം അഞ്ജസാ സാധിക്കും ബാലേ

സംജാത സന്തോഷത്തോടു കുഞ്ജരഗമനേ! യാമി

കൊണ്ടൽ വർണ്ണൻ മുകുന്ദനെ കണ്ടുപോന്നീടുവനെന്റെ

കയ്യിൽ വല്ലതും തന്നെങ്കിൽ കൊണ്ടുവന്നു തന്നീടുവൻ

പാഥോജവിലോചനേ നാഥേ നീ കഥിച്ചത് യാഥാർത്ഥ്യമേവനൂനം

 

പാർത്ഥസാരഥ്യം ചെയ്ത തീർത്ഥപാദൻ തന്നെക്കാണ്മാൻ

യാത്രയുണ്ടു നാളെ ബാലേ

 

അർത്ഥമിന്നനർത്ഥമൂലം വ്യർത്ഥമതിലെന്തേ മോഹം

ഇത്ഥം ചിന്തിച്ചഹോ രിക്ഥേ ചിത്തവാഞ്ഛയില്ലെനിക്ക്

 

ദേഹാപായാവധി നൃണാം മോഹാരോഹം നിലയില്ലേ

ഈഹാധിക്യമെ ഒരുവന്നും ഹാ ഹാ ചെറ്റുമരുതല്ലൊ

 

ഏവമെന്നാകിലും ജായേ ദേവകീനന്ദനാ ലോകം

കൈവല്യകാരണമെന്നു കാർവേണീ ഞാൻ കരുതുന്നേൻ