കരഹതിയാൽ നിൻ മുടി പൊടി പെടവെ
വിരവോടു കാലന്നു നൽകീടുവെൻ   

അന്തകനു കൊടുത്തീടുവെൻ നിന്നെ
ചിന്ത തെളിഞ്ഞെൻ കര ഹതിയാൽ

പോരിന്നായെതിരിട്ടൊരു നിന്നെപ്പാരാതന്തകന്നു കൊടുപ്പെൻ

പ്രാസമിതിപ്പോളയയ്ക്കുന്നേൻ നിൻ പ്രാണനെ വേർപെടുത്തീടുവാൻ
 

ശ്ലോകം:
ദശസ്യവാചാ രജനീ ചരാസ്തേ !
രണംകണം വേഗമൊടേ ഗമിച്ചൂ
നരാന്തകം വാനര വാഹിനീന്താം
ഘ്നന്തം വിലോക്യാംഗദനേവമൂചേ.

പദം:
രേരേ നീ വരിക പോരിന്നായി
പ്രാകൃതരാകിയ വാനരരോടമർ വേഗമൊടെന്തിനു ചെയ്യുന്നൂ

മത്തോന്മത്തരുനിങ്ങളിരുവരുമവ-
ക്കത്തൽ വരാതെ പോയിക്കാത്തുകൊൾവിൻ

പരിതാപമെന്തിന്നു മനതാരിൽ
നീ കരുതുന്നു ജനക മഹാമതേ കേൾ
വിരവോടു ചെന്നു ഞങ്ങൾ  രാമനെയും മറ്റു
പെരുതായിക്കാണുന്ന സേനകളേയും
ശരമാരി ചെയ്തുടൻ കാലന്നു ഞങ്ങൾ
പരിചോടു നൽകുന്നുണ്ടു കണ്ടുകൊൾക

പോരിന്നു നീപോക ജവേനസു-
വീരന്മാരാകിയ പേർകളോടും
ഒരുനാളുമൊരുവനെന്നോടിവണ്ണമേതു
മൊരുനേരവും ചെയ്തുവില്ലയല്ലോ
അരിയായി വന്നതൊരു രാമനാലെ  ഇന്നു
പരിതാപമുണ്ടായി മനതാരിൽ

നിശിചരവരനിത്ഥം കേട്ടു ശോകം കളഞ്ഞു
നിശിതശരശരാസംധീരമഗ്രേ തനൂജം
നിശിചര വൃതനായിപ്പോരിനായ്പോവതിന്നാ-
യ്‌വിശദരണ സമർത്ഥൻ ചൊല്ലിനാൻ പങ്‌ക്തികണ്ഠൻ