അഭിനയശ്ലോകം
ഇത്ഥം ചേദീശ പാർത്ഥൗ പ്രഥനമതി രുഷാ ഘോരമായ് ചെയ്യുമപ്പോൾ
തത്രോത്ഥായാശു നാരായണനഥ തരസാ വിശ്വരൂപം ധരിച്ചൂ
ചൈദ്യാധീശം വധിച്ചൂ, ഝടിതി സ ഭഗവാൻ ഉഗ്രചക്രേണ സാക്ഷാൽ
തദ്രൂപം കണ്ടു ഭീഷ്മാദികൾ സുരമുനിഭി സ്തുഷ്ടുവുഃ പൂർണ്ണഭക്ത്യാ.

കൃഷ്ണാ ജനാർദ്ദന പാഹിമാം വീരാ
വൃഷ്ണികുലോത്ഭവ പാഹിമാം
ഭക്തിമഞ്ചലാം ദേഹി മമ പരം
സക്തി മറ്റൊന്നിങ്കലില്ല നമുക്കഹോ
എങ്കിലോ ഞാൻ വന്ന കാരിയമതു
പങ്കജലോചനാ കേട്ടാലും
തിങ്കൾകുലമണി ദീപമാം ധർമ്മജൻ
തങ്കലാഗ്രഹം ഏറെയുണ്ടാകയാൽ
രാജസൂയക്രതു ചെയ് വതിനിന്നു
രാജാവിനുണ്ടതിനാഗ്രഹം
രാജീവലോചനാ നിൻ കൃപാവൈഭവാൽ
വ്യാജമകന്നതു സാധിപ്പിച്ചീടേണം
എന്നതു ചൊൽ വതിനായ് മുദാ തവ
സന്നിധൗവന്നു ഞാൻ ശ്രീപതേ
മുന്നം ഹരിശ്ചന്ദ്രനെന്നപോലെ ധർമ്മ-
നന്ദനൻ ധന്യനായ് മേലിൽ വിളങ്ങേണം.

പദം
ധർമ്മതനൂജ ഞാൻ ദ്വാരക പുക്കുടൻ
നിർമ്മലമൂർത്തിയോടെല്ലാമുണർത്തിച്ചു
സമ്മതമോടു മുകുന്ദനുമായ് മുദാ
നിർമ്മലമാനസാ വന്നിടാം വൈകാതെ.
 

പദം
ഭൂപതേസ്തു ഭൂരിമംഗളം
ഭൂപതേ
ശ്രീപതിഭക്തരിൽ മുമ്പനാകും തവ
പാപങ്ങളുണ്ടോ ഭവിക്കുന്നു പാണ്ഡവ?
പാകാരിതുല്യരാം സോദരന്മാരോടും
വാഴ്ക ഭുവി മഹാ- കീർത്ത്യാ ചിരകാലം
പാണ്ഡുമഹാരാജൻ സ്വർഗ്ഗത്തിങ്കൽ നിന്നു
പാണ്ഡവ നിന്നോടു ചൊൽവാനൊരു കാര്യം
പുണ്യവാനെന്നോടു ചൊൽകയാൽ മോദേന
വിണ്ണിൽനിന്നാശു- വരുന്നിതു ഞാനെടൊ.
രാജായുധിഷ്ഠിര- നെന്നുടെ നന്ദനൻ
രാജസൂയം ചെയ്ക- വേണമെല്ലാം കൊണ്ടും
രാജാഹരിശ്ചന്ദ്ര- നിന്നും സുരലോകേ
രാജസൂയം ചെയ്ക- യാലെ വിളങ്ങുന്നു
എന്നുള്ള വൃത്താന്ത- മെന്നോടു ചൊല്ലുവാൻ

ശ്രീ മാധവ ജയ ജയ സന്തതം ശ്രിതജനസന്താന!
ശ്രീമൻ ഭഗവൻ! ശൃണു മേ ഗിരം ശിശിരകിരണവദന മുരാരേ!
ധർമപാരായണ ധർമതനൂജനു സമ്മതമായിന്നു ഒരു
കർമം ചെയ്തീടണമായതിനിന്നുതേ സമ്മോദം കാംക്ഷിക്കുന്നു
അതു ധർമശാസ്ത്രവിഹിതം രാജസൂയം കൽമഷഹീനമല്ലോ മുകുന്ദ!
ശങ്കരസന്നുത നിൻ കൃപയാൽ മഖം ശങ്കാഹീനം സാധിപ്പാനിന്നു
തിങ്കൾകുലജാതനാകും മഹീപതി തങ്കൽ കടാക്ഷിക്കേണം
പങ്കജസംഭവസന്നുതപദയുഗ- പങ്കജദളനയന ഗോവിന്ദ
ഭക്തനാകുന്ന മഹീപതി തന്നുടെ ചിത്തമോദം ചെയ് വാനായ് ഭവാൻ
തത്ര ശക്രപ്രസ്ഥേ ചെല്ലേണം കേശവ സത്വരം ദീനബന്ധോ
ചിത്തജകോടിസമാകൃതേ രുഗ്മിണീ ചിത്തകമലഭാസ്കര സുരേശ.
 

ശ്ലോകം
ശ്രീവാസുദേവനൊടു രാജവിസൃഷ്ട ദൂതൻ
ഏവം പറഞ്ഞളവു നാരദമാമുനീന്ദ്രം
കാർവർണ്ണനങ്ങു സമുപാഗതമന്തികേ തം
പ്രാവോചദംബുജഭവസ്യ സുതം സമോദം