സഹജ വീര ലക്ഷ്മണ കോമളാംഗ ബാല
ഗഹനമാം ഗഹനത്തിൽ വന്നിടൊല്ല
ദാഹമൊടു ദേഹപീഡ പാരമുണ്ടല്ലോ
മിഹിരകിരണം കൊണ്ടു വാടീടും ദേഹം.
 

നഹിവദപോരുവതിന്നായിപ്പോള്‍ ഗഹനേ പോയിവരുന്നേൻ
മഗധമഹിപതിതനയേ, ദേവി, മഹിതഗുണൗഘനിവാസേ,
മഹീപതിയരികിലിരുന്നനിശം നീ അനുജനേയും കൗസല്യാം
ജനകധരാപതിതനയെയുമൊരുനാൾ പിരിയാതെ പരിപാഹി
ജനനി, പതിന്നാലാണ്ടു കഴിഞ്ഞാൽ കാണ്മതിനായി വരുന്നേൻ
 

ജനനിവനേവരികരുതയിദേവിജനകനൊടിഹ നീവാഴു

തദനുസരഘുവീരന്‍ കൈകയീവാക്കിനാലേ
മദനസദൃശരൂപന്‍ മെല്ലവേ ചെന്നുഗേഹേ
വദനവിജിതസോമാംകോസലാധീശകന്യാം
മഗധപസുതയോടുംചൊല്ലിനാന്‍രാമഭദ്രന്‍

ജയജയജനനിതവാദരവാല്‍ഞാന്‍
വിപിനേപോയിവരുന്നേന്‍
ജനകനുമരുളിയനുജ്ഞയെയധുനാ കൈകേയീവചനേന
ഭരതനെയിനിയഭിഷേകം ചെയ്തിഹ
സ്വൈരംനിങ്ങള്‍ വസിപ്പൂ
വരതനുജനകതനുജയുമരുകെ പരിപൊടിരുത്തിക്കൊള്ളൂ
 

എത്രയെങ്കിലും താതനുത്തമനരുളിനാ-
ലത്തലരുതു ചിത്തേകാനനേപോവാന്‍
ക്രൂദ്ധനായീടൊല്ലാനീയിത്ഥമിതിനു ചെറ്റും
പൃത്ഥീശമണേബാലസൌമിത്രേ സഹോദര
താതവാക്കു കേട്ടതിനാല നമുക്കുദോഷം ഏതുമില്ലറികദൃഢം
ഘോരതാപസനായജമദഗ്നിഅരുളിനാല്‍
പരശുരാമനുമംബാംകൊന്നതില്ലയോതാന്‍
പൂരുവാംമഹീപാലന്‍താതനാംയയാതിക്കു
താരു്യംകൊടുത്തല്ലോ വാര്‍ദ്ധക്യം വഹിച്ചതും
താതവാക്കുകേട്ടതിനാല്‍ നമുക്കുദോഷം ഏതുമില്ലറികദൃഢം
 

മന്ത്രിയാല്‍ നീതനാകും രാഘവന്‍ ചെല്ലിദേവി
താന്തനായ് ഭൂമിപാലന്‍ നിന്നുടെമൂലമേവം
അന്തികേകേട്ടശേഷം കൈകയീദേവിയോടെ
ശാന്തനായ് രാമചന്ദ്രന്‍ ച്ാല്ലെിനാന്‍ കോപശീലന്‍