ലക്ഷ്മണ! ശുഭലക്ഷണ! പോക വൈകാതെ
ദുഷ്ടരാക്ഷസനെക്കൊന്നു വിരഞ്ഞിങ്ങു വരിക.

ഐന്ദ്രമസ്ത്രമയച്ചു നിൻ കയ്യും സാലത്തോടു
ദൂരവേ മുറിച്ചെറിയുന്നുണ്ടു
അർദ്ധചന്ദ്ര ബാണം രണ്ടു കൊണ്ടു
കാൽകൾ രണ്ടും ദൂരവേ മുറിച്ചെറിയുന്നുണ്ടു
ഐന്ദ്രമാകുമസ്ത്രം കൊണ്ടു നിന്റെ
മസ്തകവും ദൂരവേ മുറിച്ചെറിയുന്നുണ്ടു

വയവ്യാസ്ത്രമയച്ചു നിൻ കയ്യും മുദ്ഗരവും
ദൂരവേ മുറിച്ചെറിയുന്നുണ്ടു

നേരുനേരുരേരേയാതുധാനധൈര്യവാനാം
ദാശരഥിയെന്നെന്നെയറിക

സാധുസാധു രവി സൂതവീരവര
ഘോരസാധുതരതേജോനിധേ!  വീര

സാധുസാധു രവി സൂതവീരവര
ഘോരസാധുതരതേജോനിധേ!  വീര

രേരേ രാവണ വൈരിദുരാത്മൻ
പോരിന്നായ് വിരവിൽ വരിക
നാരിചോരനായുള്ളോരു നീ
എന്റെ സോദരനേയും കൊന്നിപ്പോൾ പോകുന്നോ        
ചാരുവാന്നിന്റെ തേരു തെളിക്കുന്ന
സാരഥിയേ ഞാൻ കൊല്ലുന്നു കാൺക നീ                   
തേരുരുൾകളും തേരും കുതിരയും പാരമാകിയ നിന്നുടെ സൈന്യവും
വാരണങ്ങളും വാജിയുമെല്ലാമോരതെ വിരവോടു ഹനിക്കുന്നേൻ  
നിന്റെ ആയുധജാലങ്ങളൊക്കെയും എന്റെ ബാണങ്ങൾ കൊണ്ടു മുറിക്കുന്നേൻ
കുണ്ഡലങ്ങൾ  മുടി കവചവും
മണ്ഡലങ്ങളുമൊക്കെ മുറിക്കുന്നേൻ                             
ശസ്ത്രവും പോയി നിൽക്കൂന്ന നിന്നെഞാ

സൗമിത്രേ ബാലലക്ഷ്മണ ഭീമബല പോകാ
പോരിലധികം കരുതിനില്‍ക്കണം നീ വീര!

പക്ഷി രാജ മഹാമതേ ശൃണു പക്ഷവാത ഹതോരഗ
ഇന്ദ്രജായിബാണാതുരൌനൌ രക്ഷ ചെയ്തതു നീയല്ലോ
തേജസാം നിധിയായ നീ ബഹു ഭൂഷനാദി വിഭൂഷിതന്‍
ആരതെന്നുരചെയ്യണം ഭവാൻ മമ ചാരുരൂപാഭോഗവാൻ
ഇപ്പോള്‍ വന്നുപകാരമായ് മമ ചെയ്ത നീയും ജനകനും
തല്‍ പിതാവിനെ അജനെയും ഞാനൊന്നുപോൽ  കരുതീടുന്നേൻ

കേകയനൃപകന്യാജനനീധന്യാ
ശോകമെന്നിയെദത്തവരയുഗ്മത്താല്‍
വിപിനേപോകണന്നെുമേകിയെന്നെ
താപസീതയൊടുംതമ്പിയൊടും
വിപിനേ ഞാന്‍ വസിക്കുന്നു അതിനാലിന്നു
ഭൂപന്‍പോയിതുസ്വര്‍ല്ലോകത്തിലല്ലല്ലൊ