അച്ഛനുമമ്മയ്ക്കും കണ്ണില്‍ അശ്രുതെല്ലും വീണിടാതെ

ഇച്ചരിതം ചെയ്യാമെങ്കില്‍ സ്വച്ഛന്ദം നോറ്റുകൊണ്ടാലും

കഷ്ടമീവണ്ണം ശാഠ്യങ്ങള്‍ ദുഷ്ടേ ചോല്‍വാനെന്തു മൂലം

നിഷ്ഠുരങ്ങള്‍ ത്യജിച്ചു നിന്‍ ഇഷ്ടമെന്തെന്നുരചെയ്ക

അമ്മതന്‍ മടിയില്‍ വെച്ചു നിന്മകന്‍ ധര്‍മ്മാംഗദനെ

ചെമ്മേ വാളാല്‍ വെട്ടാമെങ്കില്‍ ഇമ്മഹാവ്രതം നോറ്റാലും

അപ്രിയമപഥ്യം നിന്നോടല്പവുമില്ലല്ലോ പാരില്‍

ചില്പുരുഷന്‍ തന്‍റെ വ്രതം നോല്പതിനനുവദിക്ക നീ

സത്യഭംഗം ചെയ്തേവം യുക്തമോ നൃപതേ!

സത്യസന്ധന്‍ ഭവാനെന്നു കീര്‍ത്തി വിലസുന്നു പാരില്‍
 

മൽപ്രിയ നീയെന്നോടെന്നും അപ്രിയം ചെയ്കയില്ലെന്നും

സപ്രമോദം അന്നുചെയ്ത സത്യം ക്ഷിപ്രമേവം മറന്നിതോ?

സാകേതത്തെ സംത്യജിച്ചീടാം സാകം സര്‍വ്വസമസ്തവും

ഏകാദശീ നോറ്റീടുവാന്‍ വേഗാലനുവദിക്ക നീ

പട്ടിണികൊണ്ടുടനാര്‍ക്കും ഹേ നാഥാ

പുഷ്ടി ബലാല്‍ നശിച്ചീടും
 

മട്ടലര്‍ബാണ സുവിഹാരം പരി-

തുഷ്ടികരം സുഖസാരം      
 

കേള്‍ക്കുക ഭവാന്‍ തീര്‍ത്തു ചൊല്ലാമഹം

നോല്‍ക്കുകയുമില്ല അത്രയുമല്ല
 

നോല്‍ക്കരുതിന്നു ഭവാനും 

വിഹരിക്കേണം അധികവുമധുനാ

ചെയ്‌വേന്‍ താവക അഭിലാഷം

സര്‍വമപി ബാലേ!
 

ഭവ്യമാര്‍ന്നോരേകാദശീ

നല്‍വ്രതമായ ദിവസവുമിന്നു
 

പൂബാണകേളികള്‍ ചെയ്യരുതേതും ബാലേ

ജീവനാഥേ മമ ജീവമായ് ഉറപ്പിക്ക
 

ദൈവമതെന്നിയെ മറ്റുള്ള വിചാരത്തെ

കൈവെടിഞ്ഞീടുക മോഹിനി നീയും
 

ദിവ്യാന്നവും വര്‍ജ്ജിക്കേണം

ഭവ്യേ തൈലാഭ്യംഗാദിയും
 

സര്‍വ്വദാ ശ്രീഗോവിന്ദനെ

സേവചെയ്തു വാണീടേണം

സാകേതാധീശനോടങ്ങിനെ സപദി മുദാ ചേര്‍ന്നു കേളീവിലാസല്‍

ലോകേശാ ദേശചിന്താമപി ച ബത മറന്നെത്രനാള്‍ മോഹിനീ സാ

സാംകാംക്ഷം തത്രമേവും മഹിതഗുണമെഴും വൃശ്ചികേമാസി വന്നോ-

രേകാദശ്യാം പ്രഭാതേ പ്രിയതമമവനീനാഥ മേവം ബഭാഷേ
 

മധുരതര കോമളവദനേ, മദസിന്ധുരഗമനേ!

മധുഭാഷിണീ, താനേ വിപിനേ

മരുവീടുന്നതെന്തിഹ വിജനേ
 

വണ്ടാര്‍കുഴലാളേ! നിന്നെക്കണ്ടതിനാലിഹ പുരുകുതുകം

തണ്ടാര്‍ശരനെന്നോടേറിയ ശണ്ഠയായി വന്നഹോ ബാലേ
 

പിരിയുന്നതു നിന്നോടിനി മമ മരണാധിക സങ്കടമറിക

മരുവീടുക ചേര്‍ന്നെന്നോടു നീ ചരണാംബുജ ദാസ്യംകുര്യാം