ചരണം
ആജിശീലമില്ലേറ്റം വ്യാജമെന്നിയേ രഥ-
വാജിതെളിപ്പൻ തേരിൽ നീ ജവേന കേറുക.

ചരണം 1
താരിൽത്തേൻമൊഴിമാർമണേ ! ഉത്തരൻതന്റെ
ചാരത്തു ചെന്നു ചൊൽക നീ
സാരഥ്യം ബൃഹന്നള പോരും ചെയ് വതിനെന്നു
ചാരുസ്തനി! നീ താപഭാരത്തെ ത്യജിച്ചാലും
പല്ലവി
പാർവ്വണശശിവദനേ ! കേൾക്ക മേ വാചം പാഞ്ചാലരാജകന്യേ!

അത്രാന്തരേ കില വിരാടപതേസ്തനൂജഃ
ശുദ്ധാന്ത യൗവതവൃതസ്സുഖമുത്തരാഖ്യഃ
നാളീകസായക ശരാളിവിധേയചേതാഃ
കേളീരസേന വനിതാ ജനമേവമൂചേ.
പല്ലവി
അരവിന്ദമിഴിമാരേ ! ഗിരമിന്നു കേൾക്കു മേ
ശരദിന്ദുമുഖിമാരേ! സാദരം.
അനുപല്ലവി
കുരുവിന്ദദന്തിമാരേ ! പരിചിൽ ക്രീഡകൾ ചെയ്തു
പെരുകുന്ന സുഖമേ നാം മരുവീടേണമിന്നേരം.
ചരണം
കടുത്തഭാവേന വില്ലുമെടുത്തു ബാണങ്ങളെല്ലാം
തൊടുത്തു ചൊരിഞ്ഞു മാരനടുത്തീടുന്നു .
തടുത്തുകൊള്ളുവാനേതും പടുത്വമില്ല മേ കൊങ്ക-
ത്തടത്താണേ, പൊളിയല്ല മടുത്തൂകും മൊഴിമാരേ !
ചരണം 2

ശ്ലോകം
ഗാന്ധാരകർണ്ണ സുര സിന്ധുജ സിന്ധുരാജ-
ശല്യാദി കല്യതര ബന്ധുജനൈഃ പരീതം.
അദ്ധാ കദാചന സുയോധനമഭ്യുപേത്യ
ബദ്ധാഞ്ജലിസ്സദസി കോപി ജഗാദ ദൂതഃ

പല്ലവി
സുന്ദര! ശൃണുകാന്താ! മാമക വാചം
നിന്ദിതരതികാന്താ!
അനുപല്ലവി
മന്ദപവനനാകും സ്യന്ദനമതിലേറി
കുന്ദവിശിഖനുമമന്ദമരികിലിതാ
വന്നു കണകൾ ചൊരിയുന്നു മുതിർന്നു.
ചരണം 1
നിർജ്ജനമീവിപിനം നിനക്കധീന-
മിജ്ജനമെന്നു നൂനം
നിർജ്ജിതരിപുബല! നിർജ്ജരവരസമ!
സജ്യശരാസിജഗജ്ജയി മന്മഥ-
നുജ്ജ്വലയതി മമ സജ്ജ്വരമധികം.
ചരണം 2
നല്പരിമളസഹിതം ദരദലിത
പുഷ്പനികരഭരിതം
കല്പതരു ശിഖരം കെല്പൊടു കാണുന്നേരം
സ്വല്പമപി മധു കുടിപ്പതിനിഹ വദ
ഷഡ്‌പദമാല മടിപ്പതുമുണ്ടോ?
ചരണം 3

ശ്ലോകം
സുരതരുചിതമുച്ചൈർന്നന്ദനം നിന്ദയന്തീം
സുരഭിലതരുവല്ലീമണ്ഡിതാം പുഷ്പവാടീം
സുരതരുചിതചിത്തഃ പ്രാപ്യ രാജാ കദാചിൽ
സുരുചിരതനുവല്ലീം പ്രേയസീമേവമൂചേ
പല്ലവി
സമയം മതിമോഹനം മമ
സമീപമതിൽ വന്നീടുക നീ നല്ല.
അനുപല്ലവി
രമണീയത കലരും മലർവാടിയിൽ
രതിനായക കളിയാടുവതിനു നല്ല.
ചരണം 1
നന്മയോടിന്ദ്രവരാശതയാകും
പെണ്മണി തന്നുടെ മുഖമിദമധുനാ
വെണ്മതി രാഗമിയന്നതിവേലം
ചുംബതി കാൺക നിതംബിനി മൗലേ!
അംബുജമിഴി! ശശിബിംബമുഖി! വിജിത-
ബിംബമധരമവിളംബം തരിക.
ചരണം 2
കോകിലകാമിനി പാടീടുന്നു,

പങ്കജലോചന! ജിഷ്ണു സഹോദര!
സങ്കടമെല്ലാം തീർപ്പതിനിനിയും
നിൻ കരുണാ മമ ശരണം തവ പദ-
പങ്കജമിത വന്ദേ ശുഭമൂർത്തേ!
നാഥകൃപാലയ! പരിപാലയ മാം.

സപദി സമിതിതാന്നിഹത്യ ശത്രൂൻ
ദ്വിപദസപത്നപരാക്രമോഥ ഭീമഃ
ദരദലദരവിന്ദസുന്ദരാക്ഷീം
ദ്രുപദനരാധിപനന്ദിനീം ജഗാദ.
പല്ലവി
വരികരികേ മമ വരതനുമൗലേ!
സുരുചിരകചഭരസുവിജിതജലദേ!
 ചരണം 1
ആകർണ്ണായതചാരുവിലോചനേ!
ആകർണ്ണയ മമ വചനം ദയിതേ!
മാ കുരു ഭയമിനി വെറുതേ ഹൃദി തേ
പോകയി സുമുഖി!  സുദേഷ്ണാ സവിധേ.
ചരണം 2
താർത്തേന്മൊഴിയൊരു ഗന്ധർവ്വേന്ദ്രൻ
നേർത്തിഹ വിരവൊടു കീചക നിധനം
ചീർത്തമദത്തൊടു ചെയ്താനെന്നൊരു
വാർത്ത പരത്തീടുക പുലർകാലേ.

ഇത്ഥം വാതത്മജാതസ്സദയമനുനയൻ ആത്മകാന്താം നിശാന്താം
നീത്വാ പശ്ചാദ്ദിനാന്തേ തമസി തമഹിതം പ്രത്യവേക്ഷ്യാധ്യവാത്സീത്
നൃത്താഗാരം മൃഗാരിര്‍ദ്വിപമിവ നിഭൃതം സൂതസൂനുര്‍ന്നിദേശാത്
കൃഷ്ണാകാമാന്തകാനാം തദനു തദുപഗമ്യാത്തമോദം ജഗാദ‍.
ചരണം1:
കണ്ടിവാര്‍ കുഴലീ എന്നെ കണ്ടീലയോ ബാലേ?
മിണ്ടീടാഞ്ഞതെന്തേ നിദ്രപൂണ്ടീടുകകൊണ്ടോ?
ചരണം2
പ്രേമകോപം പൂണ്ടു മയി കാമിനി വാഴുകയോ?
കാമകേളി ചെയ്‌വതിന്നു താമസിച്ചീടൊല്ലാ.
ചരണം3
വല്ലാതെ ഞാന്‍ ചെയ്ത പിഴയെല്ലാം സഹിക്ക നീ.
സല്ലാപം ചെയ്തീടുകെന്നോടുല്ലാസേന സുദതീ!
ചരണം4