എന്തൊരു വരമിനിവേണ്ടു മഹാത്മൻ

പോകുന്നേനിനി ഞങ്ങളിദാനീം
 

ഈക്ഷേസുരവരനന്ദന മേലിൽ

ജയതം സുമധുര ചാരുസുശീല!

 

 

സുഭദ്രാഹരണം സമാപ്തം.

രാമ മനോഹര ഭീമഗുണാലയ

രാജീവായതലോചന വന്ദേ
 

വന്ദേ മാധവ! നിൻപദയുഗളം

ജയതം സുമധുര ചാരുശരീര

ഉക്ത്വാചൈവം സ്വജനസഹിതൗ സാദരം രാമകൃഷ്ണാ-

വിന്ദ്രപ്രസ്ഥം തദനു മധുരാവേത്യ സംഹൃഷ്ടചിത്തൗ

ശുദ്ധാന്തസ്ഥാൻ കുശലമധികം സന്നതാൻ പാണ്ഡുപുത്രാൻ

ഭദ്രാപാർത്ഥൗ ഗമനകുതുകാദൂചതുശ്ചാരുവേഷാൻ
 

മുല്ലസായക തുല്യ! വില്ലാളികുലമൗലേ!

കല്യാണാലയ നിന്നെ കലയേ അഹം
 

മല്ലലോചന നിന്നെ ചൊല്ലുന്നു ജനമെല്ലാം

വില്ലാളിതിലകനെന്നു അതിനാൽ കൗതുകം ജാതം

അമലഗുണവാരിരാശേ, ഞങ്ങൾക്കിന്നു സുപ്രസാദം

നിൻഗതിയാരനുമുണ്ടോ  ചിന്മയ ഗ്രഹിച്ചീടുന്നു
 

ഉർവശീപ്രമുഖരാകും സ്വർവ്വനിതാജനങ്ങളെ

നിർവ്യാജം  കാണാമിദാനീം നിൻ കൃപയുണ്ടാകമൂലം
 

ഞങ്ങടെ ജനകനോടും മാതാവിനോടും കഥിക്ക

മാധവ, മറ്റാരുമിതു ബോധിക്കയില്ലെന്നറിക 

അംബ, തൊഴുതേന്‍ നിന്‍ പാദേപി ഞാന്‍

കമ്രചരിതേ മാതാവേ

നന്മയോടിരുന്നീടുക ദൃഢമിഹ

നിന്മടിയിലഹം ഇരുന്നീടാം അപതാപം

അമ്ലാനുഭൂമിസുരഭക്തി ഭരേ ക്ഷിതീന്ദ്രേ

ധര്‍മ്മാനുരോധനിലയേ ബ്രുവതീതി താവല്‍

രുഗ്മാംഗദസ്യ തനയസ്സഹിതോ ജനന്യാ

സംപ്രാപ്യ തത്ര സവിധേ നിജഗാദ ചൈവം
 

മോഹിന്യാ വാക്യമേവം സപദി ചെവികളില്‍ പുക്കനേരം കഠോരം

മോഹിച്ചുര്‍വ്യാം പതിച്ചു ക്ഷിതിപതിരധികം വിഹ്വലസ്താപഭാരാല്‍

മോഹം തീര്‍ന്നാശു പിന്നെ പ്രണതജനപരിത്രാണശീലാ വിഭോ! മാം

പാഹി ശ്രീപദ്മനാഭ, ദ്രുതമിതി വിലലാപാർദ്ദിതം ദീനദീനഃ
 

നന്ദനനെ വധിയാതെ ഇന്നീവ്രതമനുഷ്ഠിക്കില്‍

വന്നുകൂടും സത്യഭംഗം മന്നവ, ബോധിച്ചുകൊള്‍ക

ആവതെന്തേവം ഈശ്വരാ മോഹിനിക്കെന്തെന്നില്‍ വൈരം?

സ്നേഹാമൃതാനന്ദാത്മികേ! പാവനാംഗീ! ചതിക്കൊല്ല