ബാഡവേന്ദ്ര വിദ്യകളില്‍ പാടവമുള്ളോരു ഭവാന്‍
കൂടവേ സഞ്ചരിച്ചാലും ഊഢമോദത്തോടെ നിത്യം

പല്ലവി
സന്തോഷം വളരുന്നു നിന്നെ

എത്രയും നിപുണനഹം
അസ്ത്രശസ്ത്രങ്ങളിലെല്ലാം
അത്രയുമല്ലഹോ മന്ത്ര
ശക്തിമാനെന്നറിഞ്ഞാലും
(മന്നവേന്ദ്രന്മാരേ)
 

അന്തണര്‍കുലദീപമേ
എന്തിഹ സന്ദേഹമതിനു
അന്തരമില്ലല്ലോ ഭവാന്‍
അന്തികേ വന്നാലുമിപ്പോള്‍
സന്തോഷം വളരുന്നു നിന്നെ
സൌമ്യ കാണ്‍കയാല്‍

മഹാസുരോ വീക്ഷ്യ വിപശ്ചിതസ്താന്‍
മഹീസുരാകാര തിരോഹിതാത്മാ
വിഹീയമാനായുരുവാച ഗത്വാ
മഹനീയമാനാനതി മോഹയംസ്താന്‍
 
പല്ലവി
 
മാനവേന്ദ്രന്മാരേ കേള്‍പ്പിന്‍ മാമകവചനം

ചരണം 1
മാന്യരാം നിങ്ങളോടൊത്തു മന്നിലെല്ലാം സഞ്ചരിപ്പാന്‍
മാനസമതിലാഗ്രഹം മന്നവരെ വളരുന്നു
 

ഇന്ദുമൌലിയോടസ്ത്രം ഹിതമോടെ ലഭിച്ചുടന്‍
ഇന്ദ്രനന്ദനന്‍ വരും അതിനില്ല സംശയം
മന്ദത കൈവെടിഞ്ഞു മന്നിലുള്ള തീര്‍ത്ഥങ്ങളെ
ചെന്നു സേവിച്ചീടുമ്പോള്‍ ജയമാശു ലഭിച്ചീടും
 

തിരശ്ശീല

ഗാന്ധാരദുര്‍ന്നയനിരസ്തസമസ്തഭോഗാന്‍
കാന്താരചംക്രമണകര്‍ശിതചാരുഗാത്രാന്‍
ശ്രാന്താന്‍ നിരീക്ഷ്യ വിധിവല്‍ പ്രതിപൂജ്യ പാര്‍ത്ഥാന്‍
ശാന്തം ജഗാദ സഹലീ വചനം മുകുന്ദഃ
 
 
പല്ലവി
 
പരിതാപിക്കരുതേ പാണ്ഡവന്മാരേ
പരിതാപിക്കരുതേ
 
അനുപല്ലവി
 
ഭരതാന്വയതിലക ഭാഷിതം മമകേള്‍ക്ക

വൃത്തം വൃത്രാരിസൂനോര്‍മ്മുനിതിലകമുഖാ ദേവമാകര്‍ണ്യ മോദാല്‍
പാര്‍ത്ഥാസ്തീര്‍ത്ഥാഭിഷേകപ്രണിഹിതമനസഃ പ്രസ്ഥിതാസ്തേന സാകം
ഗോത്രാസത്രാശനാനാം തതിഭിരപി സമം സഞ്ചരന്തഃ സമന്താല്‍ ‌‍
സ്വച്ഛപ്രച്ഛായവൃക്ഷാപ്രചുരമുനിവനം വീക്ഷ്യ പപ്രച്ഛുരേനം

[[ പല്ലവി
 മാമുനിമാർ അണിയുന്ന    
 മൌലി രത്നമേ നീ
 മാനസം തെളിഞ്ഞുകേൾക്ക മാമകവചനം ]]

ചരണം 1

ആരുടെ തപോവനമിതാകാശത്തോളമുയര്‍ന്ന
ദാരുനിവഹങ്ങളോടും ആരാല്‍ കാണാകുന്നു

ധർമ്മസൂനുരപി നിർമ്മലചേതാ
ധർമ്മതത്വസഹിതം മൃദുവാക്യം
സന്മനോഗതമിതി സ്മ രുഷാന്ധം
തം മുദാ സഹജമാഹ മഹാത്മാ

പല്ലവി
സഹജ സമീരണസൂനോ
സൽ‌ഗുണശീല
സംഹര കോപമധുനാ

അനുപല്ലവി
സാഹസം ചെയ്തീടൊല്ല സമയം
കഴിവോളവും നീ സഹസൈവ
കാര്യം സാധിപ്പാൻ സംഗതി വരും