ഏകവീരനാം കൌസല്യാസുതന്‍ 

ലോകേ ഈവണ്ണം ഏകനുണ്ടെങ്കില്‍

 

തുരഗബന്ധനം തരസാ ചെയ്യണം

ധീരവാചകം വീരാ കേള്‍ക്കെടോ

അനുജ വിസ്മയം  ദനുജമായയോ 

മനുജ ചേഷ്ടിതം  അജനി സാമ്പ്രതം           

          

ഫാലനിബദ്ധം ലോലപത്രവും

മൂലമെന്തെന്നു ബാല വാചയ 

അഗ്രജാ വീരാ വ്യഗ്രം കൂടാതെ 

ഉഗ്രതുരഗം അഗ്രേ കാണ്‍കെടോ

ആജ്ഞാമാലംബ്യ മാതുര്‍വനഭുവി ച ജവാല്‍ സഞ്ചരന്തൌ കുമാരൌ 

സാകം സംപ്രേക്ഷണീയൌ സകലഗുണഗണൈ ശ്ചന്ദ്ര ബിംബോപമാസ്യൗ  

ഉല്‍പ്രേക്ഷ്യോപ്രേക്ഷ്യ വൃക്ഷാന്‍ ഫലഭരനമിതാ നത്ഭുതാന്‍ പക്ഷിസംഘാന്‍ 

ദൃഷ്ട്വാ തുംഗം തുരംഗം സകുതുക മനുജസ്തത്രപൂര്‍വ്വം ജഗാദ

വാമേ സഖീ ശൃണു മമ വചനം ബത വാമേതരനയനേ

ചലനം കിമു വാമേ കലയേദശോഭനം അതി

വാമമായുടനെ വാതി വായുരപി

വാസഭൂമിമുപയാമ്യയി നൂനം

 

കണ്ടാലതിഭീതിയുണ്ടായ് വരും ശകുനമിതു കണ്ടായോ

പരഭൃതമൊഴി പാർത്താൽ -ഇതെന്നുടെ

ഭാഗധേയമല്ലോ

പരിണത വിധുമുഖിമാർ മുടിമാലേ

പരിചിനോടിഹ നീ വന്നതുമോർത്താൽ.

അഞ്ജനൗഷധി തേടുമളവിൽ

അപാരദൈവയോഗാൽ നിധി

കഞ്ജനേർമിഴി കാലിലണഞ്ഞതു

കളയുന്നവരുണ്ടോ - തട്ടി

കളയുന്നവരുണ്ടോ?

കുഞ്ജസദനമതിൽ വരിക നീ കൂജിത

കോകിലാ കുലതരേ മദമന്ഥര-

കുഞ്ജരാധിപതിഗാമിനി സമ്പ്രതി

കുന്തബാണലീല ചെയ് വതിന്നായി

പന്തിടഞ്ഞ കുചങ്ങളയി തവ പരിചൊടു പുണരായ്കിൽ

ദശകന്ധരൻ ബത കാമശരാഗ്നിയിൽ കളിയല്ലിതു ബാലേ

ആ നീലനീരദ ദരാന്തരി തേന്ദുബിംബ-

ലീലാനുകാരി വദനം നിജമാദധാനാ

സഞ് ജാതവേപഥുമതി ശ്ശിരസാ പ്രണമ്യ

മന്ദം ജഗാദ മുകുളീകൃത പാണിരേഷാ
 

 

ആശരനാഥാ! മുഞ്ച മാം - വിരവിനോടിന്നു
ആശു കേൾക്ക ഗിരം ച മേ.

പേശലഗുണനിധി പ്രാണനാഥനിന്നു
ധനേശതനയൻ ഓർക്കിലോ ആവതെന്തയ്യോ.

പുത്രഭാര്യ ഞാൻ ഇന്നുതേ -എന്നോടുഭവാൻ
ഇത്തരമൊന്നും അരുതേ

സത്യവിനയവാരിധേ സാഹസമായ
കൃത്യമിന്നിതു പാർക്കിലോ ആവതെന്തയ്യോ.

മുത്തണിമുലയിന്നു മേ -പുൽകുവതിന്നു
വിത്തനായക നന്ദനൻ

നന്ദനിലയമതാ കാണുന്നു പശു-

വൃന്ദവുമൊരു ദിശി വിലസുന്നു ദധി-

(ദധി)വിന്ദു പരിമളവും ഇളകുന്നു ഇനി-

മന്ദമെന്നിയെ കടന്നീടുന്നേൻ

അരവിന്ദനയനനിഹപോൽ വാഴുന്നു

 

കന്നൽക്കണ്ണികൾ മൗലിരത്ന കലികാരൂപം ധരിച്ചാദരാൽ

പൊന്നിൻ മാലയണിഞ്ഞു പൂതന തദാ മന്ദം നടന്നീടിനാൾ

പിന്നെച്ചെന്നവൾ ഗോകുലേ കുളിർമുലക്കുന്നിന്നുമീതെ ചിരം

മിന്നും ചന്ദ്രികപോലെ മന്ദഹസിതം തൂകിപ്പറഞ്ഞീടിനാൾ

 

അമ്പാടി ഗുണം വർണ്ണിച്ചീടുവാൻ

വമ്പനല്ല ഫണിരാജനും

 

ഏഴുനിലമണി ഗൃഹം അതിരുചിരം രുചി-

തഴുകിന തളിമവുമിഹ മധുരം ജല-

മൊഴുകിന പൂങ്കാവതി ശിശിരം പരം

ഊഴിയിങ്കലെതിരില്ലിതിന്നൊരഴൽ

ഈഷലില്ല കഴൽ തൊഴും അമര പുരം

 

കേൾക്ക മേ ബലം താത! കേവലം ഭവാനും 

ഇക്കാണുന്ന ലോകത്തിനൊക്കെയുമേകൻ

 

ചൊൽക്കൊണ്ടീടുമവനെ ഉൾക്കമലം തന്നി-

ലാക്കിയെങ്കിലുടനേ നീക്കിടുമഴലുകൾ.

 

ചിത്സ്വരൂപനായവൻ മത്സരാദിവിഹീനൻ 

സത്സേവനീയൻ ഭക്തവത്സലൻ ദയാനിധി.

 

ലോകമതിലായവൻ ആകവേ നിറഞ്ഞവൻ 

ശ്രീകാന്തൻ നാരായണൻ മാ കുരു കോപം വൃഥാ