ഇതി ബഹു ചിന്താ താന്താം
വിലപന്തീം താം സമേത്യ ശിവ കാന്താം
വാണീ ഗീര്‍വ്വാണിഭിസ്സഹ
മൃദുവചനേന സാന്ത്വയാമാസ
പല്ലവി
അരുതരുതേ ഖേദം ബാലേ അംബുജാക്ഷീ ദാക്ഷായാണീ
അനുപല്ലവി
പരിണയനശേഷമേവം പരിതപിക്ക യോഗ്യമല്ല
ചരണം 1
ഇന്ദുചൂഡന്‍ നിന്നരികില്‍ ഇന്നുനാളെ വരുമല്ലോ
സുന്ദരീരത്നമേ പാഴില്‍ ശോകമെന്തേ തേടീടുന്നു.
ചരണം 2
മാനസാര്‍ത്തി കൊണ്ടു നിന്റെ മേനി കൂടെ വാടുന്നയ്യോ
സ്നാനപാനാദികള്‍ ചെയ്തു സാനന്ദം നീ വാഴ്ക ധന്യേ

 ശ്ലോകം
തിരോഹിതേ ദ്രാഗമൃതാത്മനീശ്വരേ
വിയോഗ താപാദഥ വിഹ്വലാ സതി
വിഹായ സാ മോദവിലാസമാസ്ഥിതാ
കുമുദ്വതീവാളികുലാകുലേക്ഷിതാ

ഈശ്വര ദൂഷണാലാപം
എന്തിനയ്യോ ശാന്തം പാപം
ശാശ്വത ധര്‍മ്മ വിലോപം
സമ്പ്രതി വേണ്ടാ സല്ലാപം

ഹന്ത ഹന്ത നിന്റെ ഭാവം
അവങ്കലോ ചെന്നിതേവം
എന്തവനുള്ള പ്രഭാവം
ഇങ്ങിനെ നിന്റെ ദുര്‍ദ്ദൈവം

ഇന്നവനചലം ഗേഹം
എരുതൊന്നുണ്ടുപോല്‍ വാഹം
പന്നഗ ഭീഷണം ദേഹം
പാഴിലയ്യോ നിന്റെ മോഹം

എന്നുടെ പാണിഗ്രഹണം ഇന്ദുചൂഡന്‍ ചെയ്തീടേണം
ഇന്നതിനു കൃപ വേണം എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കേണം
അന്തണേന്ദ്രാ കേട്ടുകൊള്‍ക ആശയമേവം.
 

സതീം സ തീവ്രേ തപസി സ്ഥിതാമിമാം
നിരീക്ഷിതും ചാപി പരീക്ഷിതും തത:
ജരാതുരക്ഷോണിസുരാകൃതി: പ്രിയാം
പുരാരിരാസാദ്യ പുരോബ്രവീല്‍ ഗിരം

പല്ലവി
കന്യകമാര്‍ മൌലീമണേ കല്യാണശീലേ

അനുപല്ലവി
അന്യഭാവമെന്നില്‍ വേണ്ട
ആശയം നീ ചൊല്‍ക ബാലേ

ചരണം
ചെന്തളിര്‍ കോമളം ഗാത്രം
ചെയ്കൊലാ നീ ക്ലേശപാത്രം
എന്തുമോഹമത്രമാത്രം
ഇണ്ടല്‍ കൊള്‍വാനഹോരാത്രം

വളരെപ്പുത്രിമാരുണ്ടെന്നാകിലും മമ
വാത്സല്യമിത്ര തോന്നീലാരിലും
വളരുന്നു മോദം മനതാരിലും-ഇന്നു
മാന്യയായ് വന്നേന്‍ മൂന്നുപാരിലും

പങ്കം പോക്കുന്ന കാളിന്ദിയില്‍ മുഴുകി മുദാ പത്മപത്രേ വിളങ്ങും
ശംഖം തന്‍ കൈക്കലാക്കുന്നളവിലതുമഹോ കന്യകാരത്നമായീ
ശങ്കിച്ചൂ ശങ്കരസ്യ പ്രണയിനി മകളായ് വന്നു ഭാഗ്യാലെനിക്കെ-
ന്നങ്കേ ചേര്‍ത്തിട്ടു പത്ന്യാ പ്രണയപരവശന്‍ ദക്ഷനിത്ഥം ബഭാഷേ

പല്ലവി

അനന്തജന്മാര്‍ജ്ജിതമാം അസ്മല്‍ പുണ്യഫലം
അനവദ്യകന്യാരൂപം കാണ്‍ക നീ
അനുപല്ലവി

മനംതന്നില്‍ കൃപയില്ലേ സ്തനമെന്തേ നല്കീടാത്തൂ?
മഹിളാമാന്യേ അതിധന്യേ
ചരണം 1

യമിനാം പ്രവര: കദാപി പുണ്യാം
യമുനാം സ്നാതുമനാ ഗത: പ്രഭാതേ
അമനാക്കമനീയതാം തദീയാം
പ്രമനാ വീക്ഷ്യ സ വിസ്മയം ജഗാഹേ.  
 
പല്ലവി
കണ്ണിണക്കാനന്ദം നല്‍കീടുന്നൂ പാരം
കാളിന്ദീനദി സാമ്പ്രതം
അനുപല്ലവി
എണ്ണമറ്റുള്ള നല്ലോരേതല്‍ ഗുണങ്ങളെല്ലാം
വര്‍ണ്ണിപ്പാനാവതല്ല കുണ്ഡലീശനു പോലും
ചരണം 1
ഞാനെന്നുടലിലഭിമാനം വെടിഞ്ഞു പര-
മാനന്ദാകാരമാനസന്മാര്‍,
നാനാമുനികള്‍ വന്നു സ്നാനവും ചെയ്തുചെമ്മേ
ധ്യാനം പൂണ്ടിഹ തീരകാനനേ വാഴുന്നഹോ
ചരണം 2
നളിനങ്ങളളിവൃന്ദമിളിതങ്ങള്‍ കാന്തമാര്‍ത-

ചരണം 1

സന്തോഷം തേ മനതാരില്‍  സാദരം ചെയ് വതിനല്ലോ
സന്തതം ഞാന്‍ വാഞ്ഛിക്കുന്നു ചാരുമൂര്‍ത്തേ കാന്താ.
ചരണം 2

ഭര്‍ത്തൃപാദസേവയല്ലോ  പത്നിമാര്‍ക്കു പരം ധര്‍മ്മം
അത്ര നിന്റെയാജ്ഞ കേള്‍പ്പാനാസ്ഥയാ വാഴുന്നേന്‍.
ചരണം 3

കാമുകമുഖേന്ദു കണ്ടാല്‍ കാമിനീ ചകോരിയിങ്ങു
താമസിച്ചു നിന്നീടുമോ താമരസനേത്രാ.