പോവാനയയ്ക്കയില്ല നിന്നെ ഞാനെട ഏവ-

നെന്നോടു മറുത്തുരചെയ്വാൻ?

ഏവമെങ്കിലോയിപ്പോൾത്തന്നെ ഞാൻ

നിന്നെക്കൊണ്ടുപോവേനാകാശേ വൈകാതെ

പാകശാസനൻതന്റെ ശതകോടിയുടെ പാതം

പോലവേ നിന്റെ വാക്കുകൾ

പോകയില്ലെങ്കിലത്ര നിൽക്ക നീയഹം രാമന്ന-

രികിലേക്കു പോകുന്നേൻ

കാന്തനെനിക്കു നീയെന്നല്ലൊ ഞാൻ

സ്വാന്തേ ചിന്തിച്ചിവിടെ വന്നു മോദേന

എന്തുപറകിൽ പോകവല്ലേ ധന്യകാന്ത

നിന്നാണെയിവിടെ നിന്നു

അരുതെന്നുരചെയ്കിൽ പിന്നെയുമിതു

പെരികെയുരയ്ക്കിലതു നേരാമോ?

ആര്യൻ ചരണത്താണെയിതു ചൊന്നാലഹം

ഒരുനാളും ചെയ്കില്ല പറകൊല്ലാ

ഓരോന്നു പറഞ്ഞെന്നെ വെടികിലോ പിന്നെ

ആരോടു പറയുന്നെന്നല്ലൽ ഞാൻ?

പാരാവാരഗംഭീര വൈകാതെ എന്റെ

പരിണയം കുരു വീര സുകുമാര

മധുകരതാരകാരചിതസ്ഫുടസരസിജസമമുഖി പികവാണി

അധുനാ നീയുരചെയ്ത മൊഴിയെന്റെ കർണ്ണയുഗ്മം

പൊളിച്ചീടുന്നു നഹി വദ

അങ്ങുപോവതിന്നുരചെയ്യൊല്ലാ രാമൻ

ഇങ്ങു വരുവാനരുൾചെയ്തല്ലൊ

മംഗലാകൃതേ മാരൻ എന്മീതിലതിതുംഗശരമാരി ചൊരിയുന്നു

അന്യവിധേയനഹമോർക്കിലോ ചേരും

എന്നാര്യൻ തനിക്കു നീ തരുണാംഗീ

എന്നാലതിന്നു മടികൂടാതെയങ്ങുതന്നെ ചെല്ലുക ഗജഗാമിനി

മല്ലികാശരനൊടു തുല്യനെ നൃപതല്ലജ ചൊല്ലെഴും വില്ലാളിയേ

നല്ലോർമണിയേ നീ മേ പതിയാവാനല്ലോ

രാമൻ നിന്നൊടു ചൊൽവാനരുൾചെയ്തു

രാകാരജനീശസമാനനേ നിന്നോടരുളിയതെന്തു രഘുപുംഗവൻ?

രമണീയതരശീലേ വദ ബാലേ നാരീരത്മനേ കമനീയകചഭാരേ