എങ്ങുപോവതിനും നിനക്കയി! ശക്തിയുണ്ടറിവേനഹം

ഇങ്ങുരാവണനെന്തു ചെയ്‌വതറിഞ്ഞു നീ മമ ചൊല്ലുക

ജാനകീ നീ പീഡിച്ചിടൊല്ലാ ഹന്ത! രാവണമായായാ

മാനവേശ്വരനായ രാമനെക്കണ്ടു വരുന്നേനിപ്പോൾ ഞാൻ

ചാരുഭേരീ നിനാദവും ബത രാമസേനാഘോഷവും

ശംഖനാദവും കേട്ടിതോനീ പീഡിച്ചിടൊല്ലാവൃഥാ

പ്രത്യയം വന്നില്ല്ലഎയ്ങ്കിലതേകുകെന്നോടു ജാനകി

ഉത്തമാംഗി! ജവേന ഞാനെന്റെ വേഷവും മറച്ചുടൻ

രാമനോടിതു ചൊല്ലിവരുവേനയയ്ക്ക നാഥേ ജാനകി

മായതന്നെയിതൊക്കെയും നീ ശോകത്തെച്ചെയ്തീടൊല്ലാ

ആര്യപുത്രമനോഹരാംഗവിശാലലോചനമൽപ്രിയ!

വീര്യവാരിധിയായ നീ ദിവിപോയിതോ ബത! വല്ലഭ!

കൈകയിക്കിനിയൊത്തപോലെ മനോരഥങ്ങൾ ലഭിച്ചിടും

നാകവിശ്രുതബാഹുവിക്രമനാഥമാം വെടിയുന്നിതോ

സജ്ജനങ്ങളുരച്ച നിൻ ബഹുദീർഘമായുരഹോ വൃഥാ

നിർജ്ജിതാരി സമൂഹസുന്ദര! ചെയ്തിതോവിധവാമിമാം

ദൈവമേ മമമസ്തകേ ലിഖിതം നിന്നാലീവണ്ണമോ

ശൂരജായം മാം ഹതാം നീ പശ്യഹാഹാദൈവമേ

മായാരാമശിരസ്സവൻ വിരവൊടും സീതാന്തികേ വെച്ചു പോയ്

വൈദേഹീബതശോകസാഗരഗതാനാഥസ്യശീർഷംപുരഃ

പശ്യന്തീവിലലാപസാഭുവിഗതാമർത്ത്യേശജായാസതീ

ദീനാരാക്ഷസപീഡിയാശ്രുവദനാകല്യാണശീലാശുഭാ

ശത്രുകുലശംസനശീലന്മാരാം നിങ്ങൾ സ്വാമിദ്രോഹികൾ അല്ലോ എന്റെ

മിത്രന്മാരാകിയ നിങ്ങൾ തന്നെയല്ലോ ശത്രുക്കളുമെനിക്കു

രാവണവൈരിവിരാവണ കാൺക നീ ഘോരനിനദന്മാരായി നിതരാം

ഭീമശതിശാലികളായിമേവുന്ന വാനരവീരന്മാരെ

ലങ്കയെനോക്കി നിനാദവും ചെയ്തിട്ടു നിൽക്കുന്നവീരനവൻ നീലൻ

തുംഗപരാക്രമരാകിയ യൂഥപർ ലക്ഷത്തിന്നും നായകൻ

അട്ടഹാസത്തിനാൽ ലങ്കയെയൊക്കെയും ഞെട്ടുമാറാക്കുമവൻ അതി

ധൃഷ്ടൻ കപീശ്വരസേനാധിനായകനഗ്നിതനയനല്ലൊ

ഭൂമിയിൽ വാലുമടിച്ചു നിനാദിച്ചു ഭൂകമ്പം ചെയ്യിപ്പവൻ അതി

ഭീമബലനായ ബാലിതൻ നന്ദനനംഗദവീരനവൻ

നിന്നോടുനേരിട്ടു നിന്നമർചെയ്‌വാനായ് മുഷ്ടിയുമുദ്യമിച്ചു നിന്നു

നിശിചരരൊടുടൻ താൻ രാവണൻ പ്രാപ്യ സൗധം

ദശരഥസുതസേനാം നോക്കിനിൽക്കുന്ന നേരം

നിശിചരരഥ രാമൻ സേനയും നോക്കി വേഗാൽ

നിശിചരവരമേവം ചൊല്ലിനാർ ഭീതിയോടെ

കൊല്ലുവാനായിപ്പിടിച്ചൊരു നിന്നെ

കൊല്ലാതയയ്ക്കകൊണ്ടല്ലോയിദാനീം

ചിന്തിയാതോരോന്നു ചൊല്ലുന്ന നിന്നെ

ബന്ധിച്ചേടുന്നുണ്ടുവൈകിയാതിങ്ങു

സുഗ്രീവ! രാവണൻ ചൊന്നതെല്ലാം ഞാൻ

സുഗ്രീവനിന്നൊടു ചൊല്ലിയിതല്ലൊ

വിശ്വാസത്തോടിതുകേൾക്കുന്നു എങ്കിൽ

വിശ്വംഭരയിലൊരിക്കാം നിനക്കു

അല്ലായ്കിൽ രാവണൻ നിങ്ങളെയെല്ലാം

കൊല്ലുമെന്നു തന്നെ നിശ്ചയമല്ലോ

ദൂതരെക്കൊൽക വിധിയല്ല വീര

സാദരമംഗദ മോചിക്ക ദൂതം

സാഗരരാജനെ സേവിക്കുന്നേൻ ഞാൻ

സാദരം മാർഗ്ഗം തരുവാൻ നമുക്കു