കല്യാണീകുലമൌലേ!കേള്‍ക്കെടോബാലേ!

ചോല്ലാര്‍ന്നശുഭശീലേ

 

ഉല്ലാസത്തൊടുശാസത്രംഅഭ്യസിക്കുമ്പോള്‍

മല്ലാസ്ത്രക്കളികള്‍ഒന്നും

(ഒന്നും)ഇല്ലാതെയിരിക്ക-എന്നല്ലോഗുര്‍വനുവാദം

നല്ലാര്‍മൌലിമാണിക്ക-ക്കല്ലേനീക്ഷമിക്കേണം

സാദരംനീകേള്‍ക്കബാലസാധുശീലമമവാക്യം

മോദമോടിഹവസിക്കആദിതേയഗുരുസൂനോ?

 

നന്ദിയോടുഗൂഢശാസ്ത്രംഒന്നൊഴിയാതെകണ്ടെല്ലാം

സുന്ദരാംഗാ!പഠിപ്പിപ്പന്‍ഖിന്നതയതിന്നുവേണ്ട

 

നിങ്കലെനിക്കതിപ്രേമംഅങ്കുരിച്ചിതുനികാമം

ശങ്കയൊഴിഞ്ഞിനികാമംതിങ്കള്‍മുഖവരുംക്ഷേമം

 

എന്തുകൊണ്ടോഗുരുസൂനോബന്ധുവായിവര്‍ക്കുഞാനോ

എന്തിനെയുമീശ്വരനോപന്തിയാകുന്നിതുതാനേ

ദൈതേയാധിപനിര്‍ജ്ജിതാമരപതേരാജ്ഞാംഗൃഹീത്വാതതഃ

പ്രീതംതംമൃതജീവനീമനുവരംലബ്ധുംകവേരുത്തമം

പ്രത്യര്‍ത്ഥിപ്രശമായദേവസദനാദാഗത്യഭക്ത്യാസമം

നത്വാസംസ്ഥിതമംഗിരസ്സുതസുതംസോവാചവാചംയമഃ

 

സരസിജശരരൂപ! മേ സന്നിധിയിങ്കല്‍

വരികയിശിശുരത്നമേ

 

നിരുപമഗുണഗണ-മണയുന്നനിന്നുടെ

വരവേതുപുരേനിന്നെ-ന്നറിവതിനുരുമോഹം

 

ധീരന്മാരണിമൌലി-ഹീരരത്നമേനിന്‍റെ

ചാരുരൂപലാവണ്യസാരസ്യഗുണങ്ങളെ

 

ഉരഗേന്ദ്രനുരചെയവാന്‍ശ്രമിക്കിലുംരസന-

അന്ധനന്ദന നന്നു നമ്മുടെ ബന്ധനത്തിനു താമസേ

ബന്ധമെന്തിതു ചൊൽക പാണ്ഡവബന്ധു ഞാനിതു കാണ്‍ക നീ

പാശമമ്പൊടു കൊണ്ടുവാ യദുപാശനെയിഹ കെട്ടുവാന്‍

നാശമങ്ങിതറിഞ്ഞു പാണ്ഡവരാശു വന്നിതഴിക്കണം

ചിത്രമത്ര വിചിത്രവീര്യജനല്ല നിന്നുടെ താതനും

അത്ര നീ വിധവാത്മജന്നുടെ പുത്രനെന്നു ധരിക്കണം

പാണ്ഡുനന്ദനരല്ല വൈരികള്‍ അന്യജാതരതല്ലയോ?

ഖണ്ഡിതം ക്ഷിതിമണ്ഡലം പരപാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുത്തിടാ

ഭീമജിഷ്ണുയമൈരമൈവസ കോപമേഷ്യതി ധര്‍മ്മജന്‍

ഭൂമിപാലക ഭാഗമുള്ളതു പാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുക്കണം

സൂചികുത്തുവതിന്നുമിന്നവകാശമിദ്ധരണീതലേ

വാശിയോടെ വസിച്ചിടുന്നൊരു പാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുത്തിടാ

ഭൂരിവിക്രമവാരിധേ ബഹുസാരമാനസ നിന്നുടെ

പാരിലിന്നൊരു മന്ദിരം നൃപ പാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുക്കണം