ധരണിതന്നിലെന്റെ ബാണമിന്നു നിന്റെതലയറുത്തു
പരിചിനോടുരുട്ടുവതിനെ വിരവിനോടു കാണുന്നേനഹം

ദുര്‍മ്മതേ നീയെന്നെയിന്നു പോവതിന്നു പറവതിന്നു

പോരിനായെതിര്‍ത്തു നീ മരിച്ചിടാതെയിവിടെനിന്നു

ആരെടാ സുബാഹു ഞാന്‍ എതിര്‍ത്ത കൈയ്‌ക്കു നിന്നിടുന്നു
പോരിലെന്നെ നീ ജയിയ്‌ക്കില്‍ നേരു നിന്റെ വിക്രമം

കൊന്നിടാതെ നിന്നെയങ്ങു സാഗരത്തിലാക്കുവാന്‍
ധന്യമായ മാനവാസ്‌ത്രമങ്ങയയ്‌ക്കുന്നേനഹം

മനുജനായ ദശരഥന്റെ തനയരായ നിങ്ങളെന്തു
മനസി മദമൊടാശരര്‍ക്കു നേരെ നില്‌ക്കുമോ പരം

കുശികതനയ താപസന്റെ മഹിതമായ യാഗമിന്നു

ഏവം ശ്രീരാമചന്ദ്രന്‍ സഹജനൊടുരചെയ്‌താര്‍ത്തു നില്‌ക്കുന്ന നേരം

സാരവേദിയായ നിന്റെ വാക്കു പാർത്തുകാൺകിലിന്നു
ചേരുമിങ്ങതിന്നു തെല്ലുമില്ല സംശയം.
ഭീമ ബാഹുവീര്യനായ കീചകനെക്കൊൽവതിന്നു
ഭീമസേനനെന്നിയേ മറ്റാരു ഭൂതലേ ?
മത്തവാരണേന്ദ്രകുംഭകൃത്തനം നിനയ്ക്കിലിന്നു
ശക്തനായ ഹരിവരനൊഴിഞ്ഞുകൂടുമോ ?
നാരി മൗലിയായിടുന്ന യാജ്ഞാസേനിതന്നെയതിനു
കാരണം ധരിച്ചുകൊൾക നിപുണതരമതേ!

ശ്ലോകം:

പുരഹരപുര ഗോപുരോപകണ്ഠo
പ്രവിശതി പത്മഭവാത്മജേഥ തസ്മിൻ
പ്രസഭമഭിസരൻ നിരുദ്ധ്യ നന്ദീ
പ്രകടരുഷാ പരുഷാക്ഷരം ബഭാഷേ

ചരണം1:
രൂഢമാം മദേന ചന്ദ്രചൂഡ മന്ദിരത്തിൽ വന്നു
ഗൂഢമായ് കടന്നിടുന്ന മൂഢനാരടാ