ശ്രുത്വാ പിതുശ്ശ്രുതിവിരോധി വചസ്തദാ സാ
ഗത്വാ സതീ രജതഭൂമിധരം ജവേന.
നത്വാ ഹ്രിയാ ഹൃദി ഭിയാപി രുഷാ ശുചാ ച
സ്ഥിത്വാ പുര: പുരഹരം ഗിരമിത്യു വാച

പല്ലവി
തിങ്കള്‍ മൌലേ! കേള്‍ക്ക വാചം ദേവദേവ മേ!

അനുപല്ലവി:
എങ്കലുള്ളോരപരാധം എല്ലാം നീതാന്‍ സഹിക്കേണം

ചരണം1:
“മാനനീയം തവവാക്യം മാനിയാതെ പോക മൂലം
മാനഭംഗം വന്നിവണ്ണം മാമക വല്ലഭ ശംഭോ”

ചരണം2:
“ഹന്ത താതനെന്റെ മാനഹാനി ചെയ്തതിനില്ലാര്‍ത്തി
നിന്തിരുവടിയെക്കൂടെ നിന്ദിപ്പതു സഹിയാ ഞാന്‍

അഷ്ടമൂര്‍ത്തിയെ നിന്ദ ചെയ് വതു
കഷ്ടമെന്തിതു തോന്നിയതു ഹൃദി ?
വിഷ്ടപേശ- വിരോധമിഹ തവ
ദിഷ്ട ദോഷ- വശേന വന്നിതു.
പല്ലവി
താത! ദുര്‍മ്മതി നല്ലതല്ലിതു തേ.
കേള്‍ക്ക മേ വചനം താത.

ഇതീരിതവതീശ്വരേ കൃതനതൌഗതേ നാരദേ
ക്രതൂത്സവമഥോര്‍ജ്ജിതം പിതുരതീവ സാ വീക്ഷിതും
കുതൂഹലവതീ തദാഖിലസതീ ശിരോമാലികാ
സതീ ഭഗവതീ നിജം പതിമുവാച പാദാനതാ

ലോകാധിപാ ! കാന്താ! കരുണാലയാ! വാചം
ആകര്‍ണ്ണയ മേ ശംഭോ!

അനുപല്ലവി
ആകാംക്ഷയൊന്നെന്‍റെ മനതാരില്‍ വളരുന്നു.
അതിനനുവദിക്കേണമാശ്രിത ജനബന്ധോ!

ചരണം
ഇന്നു മേ ജനകന്‍ ചെയ്യുന്ന യാഗഘോഷങ്ങള്‍
ചെന്നു കണ്ടു വരുവാനെന്നില്‍ നിന്‍‍കൃപ വേണം
എന്നുടെ സോദരിമാരെല്ലാപേരുമവിടെ
വന്നീടുമവരേയും വടിവില്‍ക്കണ്ടീടാമല്ലൊ

 ശ്ലോകം
തിരോഹിതേ ദ്രാഗമൃതാത്മനീശ്വരേ
വിയോഗ താപാദഥ വിഹ്വലാ സതി
വിഹായ സാ മോദവിലാസമാസ്ഥിതാ
കുമുദ്വതീവാളികുലാകുലേക്ഷിതാ

ഈശ്വര ദൂഷണാലാപം
എന്തിനയ്യോ ശാന്തം പാപം
ശാശ്വത ധര്‍മ്മ വിലോപം
സമ്പ്രതി വേണ്ടാ സല്ലാപം

എന്നുടെ പാണിഗ്രഹണം ഇന്ദുചൂഡന്‍ ചെയ്തീടേണം
ഇന്നതിനു കൃപ വേണം എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കേണം
അന്തണേന്ദ്രാ കേട്ടുകൊള്‍ക ആശയമേവം.
 

സാനന്ദം പിതൃജനപോഷിതാ സതീതി
ഖ്യതാഖ്യാ സകലകലാവിചക്ഷണാ സാ,
ആബാല്യാല്‍ പശുപതിമേവ ഭര്‍ത്തൃഭാവേ
വാഞ്ഛന്തീ തദനുഗുണം തപശ്ചചാര

പല്ലവി

ശ്രീനീലകണ്ഠാ ഗുണസിന്ധോ
പരമാനന്ദരൂപ ജയ ഹര ദീനബന്ധോ
ചരണം 1

ചെഞ്ചിടയുമമൃതകരകലയും പൂര്‍ണ്ണ-
ശീതാംശുബിംബരുചി ചേര്‍ന്ന തനുരുചിയും
പുഞ്ചിരികലര്‍ന്ന മുഖമതിയും കാണ്മാന്‍
ഭൂയോപി വളരുന്നു പാരമഭിരുചിയും
ചരണം 2

കരിമുകില്‍ തൊഴുന്ന രുചിതടവും നല്ല
കണ്ഠമൊടു ബാഹുക്കള്‍ വിതതമാറിടവും
കരിചര്‍മ്മശോഭി കടിതടവും ഇന്നു
കാണുമാറാകണം തവചരണവടിവും
ചരണം 3