ആദായ പാണിദ്വിതയേന ബാലം

മാതാ സുതം സാ ഖലു ലാളയന്തീ

ബദ്ധോല്ലസദ്‌ബന്ധുരകുന്തളീകാ

കാന്തം സമീപസ്ഥിതമിത്യവോചത്

 

എന്തിനിങ്ങനെ നീയിപ്പോൾ സന്താപിച്ചീടുന്നു?

ഹന്ത പിറന്നിതു ബാലൻ അന്തികേ കണ്ടാലും

ബാലകനിളകുന്നേരം മേനി തളരുന്നു,

ലീലയല്ലേതുമേ പാരം ബാലേ, മമ താപം

സാ കൈകസീ വിശ്രവസൈവമുക്താ

ലോകൈകവിഖ്യാതമഹീനജാതം

സുധാംശുബിംബോപമചാരുവക്ത്രാ

ദധാര ഗർഭം സുമഹത്പ്രതാപം

 

കൈകസി, കേൾ മമ ജായേ തവ കൈവരുമിന്നഭിലാഷം;

കൈതവമല്ലിതു ചൊല്ലുന്നതു കേവളമിന്നിതു സാദ്ധ്യം;

ശക്തിയുക്തന്മാരായി മൂന്നു പുത്രർ നിനക്കുളവാകും;

പുത്രരിലഗ്രജനോർത്താൽ ഭുവനത്രയമൊക്കെയടക്കും;

ഉത്തമമെന്നിയേ മേവും സമയത്തിലപേക്ഷിച്ചമൂലം-അതി

നിസ്ത്രപനായ് മരുവീടുന്നൊരു പുത്രിയുമാശു ലഭിയ്ക്കും

നല്ലതു വന്നീടുവാനും പുനരല്ലലകന്നീടുവാനും

നല്ലതു നല്ലജനാനാം പദപല്ലവസേവയതല്ലൊ

താപസപുംഗവ കാന്ത, ജയ താവകപദയുഗളം ഞാൻ

താപമകന്നീടുവാനായിഹ സാദരമിന്നു തൊഴുന്നേൻ

ഭർത്തൃസുഖം വനിതാനാം പുനരെത്തുകിലും ജനനത്തെ-ഒരു

പുത്രമുഖം കാണാഞ്ഞാൽ ഭുവി വ്യർത്ഥമിതെന്നറിയേണം

ബുദ്ധിഗുണങ്ങളുമേറി ഭുജശക്തിയുമുളവായീടുന്നൊരു

പുത്രനെ ഇങ്ങു ലഭിപ്പാൻ തവ ചിത്തമതിൽ കൃപവേണം

പാണിം ഗൃഹീത്വാഥസുമാലിപുത്ര്യാ

വാണീശപൗത്രസ്സുതരാം സുഗാത്ര്യാ

രേമേ തയാ സോപി മുനീശ്വരോസൗ

രാമാ തമേവം നിജഗാദ കാന്തം

മതിമുഖി, തവ മൊഴി കുതുകമെത്രയുമോർത്താൽ

അതിമോദമധുനാ മേ മനസ്സിലാകുന്നു;

പതിയായീടണമെന്നരികിൽ വന്നൊരു നാരി

മതിമാനായുള്ളൊരു പുരുഷനോടു ചൊൽകിൽ

ഗ്രഹിച്ചീടും പാണി ധരിച്ചീടുമവൻ

വരിച്ചീടും; നിന്നിലിഹ ദൈവം ഫലിച്ചീടും