അഹമപിനീയുംഗഹനേവാണാല്‍
ഗഹനേന്നഗരന്നഹിവടയാഹി
(വൈരികരീംശാനനേ!രാരാജന്‍മൃഗനായകഭരത)

നാഥഭവാനീവിപിനേവാണാല്‍
വീതവ്യസനം സഹവാഴുംഞാന്‍
(വൈരികരീശാനനേ! രാരാജന്‍മൃഗനായകരാജന്‍)

(വൈരികരീശാനനേ! രാരാജന്‍മൃഗനായകരാജന്‍)
വനവാസംമേതികയോളംനീ
അനുജപാലയനിഖിലാമചലാം
(വൈരീകരിശാനനേ! രാരാജന്‍മൃഗനായകഭരത)
 

ഭരതഗദിതാര്‍ത്താംകേട്ടുരാമന്‍സപീഡം വിരവൊടുവിധിപൂര്‍വംസര്‍വകര്‍മങ്ങള്‍ചെയ്തു നരവരരടികൂപ്പുംധീരനാംരാമനോടേ പരിജനമൊടുസാകംകൈകയീസൂനുരൂപേ. വൈരികരീശാനനേരാരാജന്മൃഗനായകരാജന്‍ താതോയാതോദനുജാരിപുരോ ജേതാരീണാം നീതാൻ രാജാ

ലക്ഷ്മണന്‍ചൊന്നവാക്യം കേട്ടുടന്‍രാമചന്ദ്രന്‍
തല്‍ക്ഷണം സോമവാക്യൈശ്ശാന്തമാക്കീതുരോഷം
അക്ഷിതീന്ദ്രന്തദാനീംസന്നിധൗചെന്നുനത്വാ
ദക്ഷനാംരാമനോടേപീഡയാസാകമൂചേ

നൃപമണിയായ ഭവാനീവിപിനേവരുവതിനെന്തൊരുമൂലം
അപഗതമതിയാം കൈകേയിയുടെ
വചനാലിതുതവനഹികരണീയം
സഹജകരോമിതവാനതിം
താരണിയാകിയഗഗനേവിലസിനതാരാനായകനാംനീ
ദൂരെയകല്‍കയിനാലെജനകന്‍
ത്രിദിവപുരേപോയി അയിനംവീര  
നീര്‍കോരിയെഴും കാര്‍മേഘംപോല്‍
പാരംതെളിവുള്ള ചാരുതരാംഗ
പാലിപ്പാനായ ചലാധമധുനാ
നിര്‍ജ്ജീതരിപുകുലകരുതുകഹൃദയം  
 

സോദര ഭരതനതിന്നല്ല വന്നീടുന്നതിപ്പോള്‍
സാദരമിരുപ്പു നമ്മെക്കാണ്മതിന്നായ്‌വരുന്നവന്‍
വന്നു കണ്ടു പോകട്ടവന്‍ മന്നവര്‍മൌലേ.
 

അമ്മുനീ ചൊന്ന വാക്യം കേട്ടു കൈകേയിസൂനു രമ്യമാം ചിത്രകൂടം ചെന്നുപുക്കോരു നേരം നിര്‍മ്മലന്‍ കണ്ടുടന്‍ സൌമിത്രിയും രാമനോടേ കാമ്യരൂപന്‍ സരോഷം മുന്നമേ നിന്നു ചൊന്നാന്‍ അഗ്രജവിഭഗ്നരിപുവിഗ്രഹമന്മഥതുല്യ- വിഗ്രഹഭരതന്‍നമ്മെനിഗ്രഹിപ്പാന്‍വരുന്നിപ്പോള്‍ കൊല്ലുവാനവരെക്ഷോണീവല്ലഭചൊല്ലു കല്യാണകാന്തികലര്‍ന്നനല്ല മെയ്യഴകുള്ളോനെ വല്ലഭയോടത്രവാഴുവില്ലെടുത്തു പോകുന്നേന്‍ഞാന്‍ അത്രപേരുമിങ്ങുവന്നലത്തലെന്നീചെന്നുഞാനും പത്രികൊണ്ടവരെയെല്ലാം കൃത്തരാക്കിച്ചെയ്യുന്നുണ്ട് കാനനേപോലുമേഭവാന്‍ നൂനംവസിക്കരുതെന്ന് മാനമേറിവരുന്നതുകാണണംകാണണം മമ

ചിത്രകൂടത്തില്‍വാഴ്ന്നയെരാഘവന്‍സീതയൊടുംതമ്പിയൊടും
തത്രപോയഞ്ജസാമിത്രകുലപാലനാംരാമനെക്കണ്ടുവന്നീടൂ.