കാകുൽസ്ഥൻ താതവാചാ ജനനികളെ നമിച്ചിട്ടു പോകുന്നനേരം
സാകം പോവാൻ നിനച്ചു ജനനിയൊടു തദാ യാ‍ാത്രച്ല്ലീട്ടുവേഗാൽ
കാർമേഘാഭോഗമാകും സുരുചിരതനുവാം രാഘവേണാനുഗത്വ
സാമോദം മുന്ന്മേതാൻ രഘുവരനെ നമിച്ചങ്ങു സൗമിത്രി ചൊന്നാൻ

ദശരഥസുത, ദേവ, രാമചന്ദ്ര കെൾക്ക
വിശദഗുണനിലയ മമ വചനം
പിശിതാശപിഹിതമാം വിപിനേ നീ പോകിൽ
ആശു ഞാനും കൂടെ വരുമഞ്ജനാഭ!
 

യാഹി ബാലക രാഘവനെ നീ മോഹനാകൃതേ ശോചിയായ്കെടോ
രാമനോടു നീ കാനനേ പോക കാനനം തന്നെയിപ്പുരം ദൃഢം
സീത നിന്നുടെ മാതാവെന്നറി താതൻ നിന്നുടെ രാമചന്ദ്രനും
താത, നീ കൂടെ പോക വൈകാതെ
 

രാമനും കാനനാന്തേ പോവതിന്നായശേഷം
ഭാമിനീമൗലിയാകും മാഗധീമാദരേണ
കോമളന്മോഹമോടെ രാഘവേണാനൂയതും
സാമവാക്യത്തിനാലേ മാതരം ബഭാഷേ

കുംബുകണ്ഠി കേൾ കഞ്ജലോചനേ
അംബ രാഘവൻ കാനനേ പോയാൽ
അംബുജാനനേ പോകുന്നു ഞാനും
സമ്മതിക്കണം വൈകിയാതെ നീ

നഹിവദപോരുവതിന്നായിപ്പോള്‍ ഗഹനേ പോയിവരുന്നേൻ
മഗധമഹിപതിതനയേ, ദേവി, മഹിതഗുണൗഘനിവാസേ,
മഹീപതിയരികിലിരുന്നനിശം നീ അനുജനേയും കൗസല്യാം
ജനകധരാപതിതനയെയുമൊരുനാൾ പിരിയാതെ പരിപാഹി
ജനനി, പതിന്നാലാണ്ടു കഴിഞ്ഞാൽ കാണ്മതിനായി വരുന്നേൻ
 

സുതതവവിരഹംസഹിയായേമേ സുതനോവരുമയിഞാനും

ജനനിവനേവരികരുതയിദേവിജനകനൊടിഹ നീവാഴു

തനയവനേനീപോകുന്നാകില്‍ ജാനകിയോടുവരുന്നേന്‍

തദനുസരഘുവീരന്‍ കൈകയീവാക്കിനാലേ
മദനസദൃശരൂപന്‍ മെല്ലവേ ചെന്നുഗേഹേ
വദനവിജിതസോമാംകോസലാധീശകന്യാം
മഗധപസുതയോടുംചൊല്ലിനാന്‍രാമഭദ്രന്‍

ജയജയജനനിതവാദരവാല്‍ഞാന്‍
വിപിനേപോയിവരുന്നേന്‍
ജനകനുമരുളിയനുജ്ഞയെയധുനാ കൈകേയീവചനേന
ഭരതനെയിനിയഭിഷേകം ചെയ്തിഹ
സ്വൈരംനിങ്ങള്‍ വസിപ്പൂ
വരതനുജനകതനുജയുമരുകെ പരിപൊടിരുത്തിക്കൊള്ളൂ