ആയോധനേ വിജിതമാശര രാജപുത്ര-

ശത്രും വിബുദ്ധ്യബലിനാ കുശനാമകേന

സീതാപതിസ്സതതഗാത്മാജ മഭ്യയുങ് ക്ത

സംപ്രാപ്യ വത്സനികടം ജഗദേ ഹനുമാന്‍
 

 

ഭദ്രമനൽപ്പം ഭവതു ഭവാനിഹ ഭസ്മമതാക്കുക രിപുനികരം

വിദ്യുതമിഹ രഥമാരോഹ ദൃഢം വിദ്ര്യുതമാകും കുരുപതി സൈന്യം

 

വിജയ മഹാരഥ! തവരഥമതിലെ ദ്ധ്വജമതിലത്രവസിക്കുന്നേരം

അജിതദരാനുജരവമൊടുസമമായലറിയൊടുക്കുവനരികളെയധികം

 

ദശമുഖഹതിയതിനായ്പണ്ടു ദശരഥസുതനായിന്നിഹപിന്നെ

ശിശുപാലോദിഹതിക്കജനിച്ചൊരു

പശുപാകൃതിയെ നമിക്ക ജയിക്കാം

പശ്ചാന്നിശ്ചിത്യപാർത്ഥസ്സപദിചവചനാത്താർക്ഷ്യകേതോസ്സ്വകേതോ-

സ്സോലങ്കരാന്തു ലങ്കാപുരരിപുമഗമച്ചേതസാ വാതസൂനും

താവത്സോപി പ്രതാപീ സുമഹിതകദളീകാനനസ്ഥോ മനസ്ഥ-

ശ്രീരാമഃ ശ്രീഹന്തുമാനാതുലഭുജപരാക്രാന്തിരന്തർവ്യചിന്തീത്

 

 

എന്തിതു സമാധിദൃഢബന്ധമഴിയുന്നു മമ?

ഹന്തം നിയമം രാവണാന്തേകകൃപാബലാൽ

അന്തകനുമിന്നു പരിപന്ഥിയായ് വന്നിടുകി-

ലന്തരമതില്ലവനുമന്തമതു വന്നിടും

സ്വാൻതത്തിലെന്നുടയ സ്വാമിയാം രാമനുടെ

കാന്തയാം സീതയുടെ കഴലിണയിലെന്നിയേ

മനുജാകൃതിനൈവ തദ്വധം ദനുജാനാൻ രിപുണേതി നിശ്ചിതം

അനുചിന്ത്യ മഹാകപിസ്തദാ ഹനുമാനേവമുവാച സാഞ്ജലീഃ

ലക്ഷ്മണൻ ചൊന്ന വാക്യം കേട്ടുതൻ രൂപമോടെ

ലക്ഷ്മണഞ്ചാപിരാമം കണ്ഠഭാഗേ വഹിച്ചു

തൽക്ഷണം ശൈലവര്യം പുക്കു തൻ സ്വാമി മുന്നിൽ

ദക്ഷനാകും ഹനൂമാൻ ചൊല്ലിനാൻ സൂര്യസൂനും

 

സ്വാമിൻ  മഹാമതേ സാകേതവാസിൻ

ദശരഥഭൂമിപന്റെ സുതരാമിവർ

കാനനേ വന്നു പിതാവിൻ

നിയോഗം നിമിത്തമായി

 

പഞ്ചവടിയിൽ വസിക്കുന്ന കാലം

ഖരനാദി കൗണപരെയെല്ലാം

പഞ്ചതയേ നയിപ്പിച്ചു വസിക്കുമ്പോൾ

രാമജായാം വൈദേഹീം

 

പംക്തികണ്ഠൻ വഞ്ചിച്ചുകൊണ്ടുപോയ-

സുഗ്രീവനേവമുരചെയ്തതു കേട്ടു വീരൻ

സന്തോഷമോടു ഹനുമാനൊരു ഭിക്ഷുവായി

അഗ്രേസരം ക്ഷിതിഭുജാൻ സമുപേത്യ നത്വാ

ശക്രോപമം രഘുവരം ജഗദേ ഹനൂമാൻ

 

ജ്യാഘാതചിഹ്നകരൗ സുകുമാരൗ

ജ്യാവരതനയൗ നമാമി യുവാം

 

വില്ലാളിവീരരായുള്ളോർകളേ നിങ്ങൾ

നല്ലോർകളേ കോടീരത്തെ ധരിച്ചു

 

മണ്ഡനാർഹങ്ങളല്ലോ യുവദേഹങ്ങൾ

മണ്ഡനം കൂടാതാവാനെന്തുമൂലം?

 

രൂപശാലികളായുള്ളോർ നിങ്ങൾ വനേ

താപസവേഷത്തെ പൂണ്ടിട്ടുതന്നെ

 

വാനരേന്ദ്ര നിൽക്ക ഇവിടെ മാമകം വാക്യം

മാനസം തെളിഞ്ഞു കേൾക്ക ഭാനുനന്ദന

 

മലയമായ ശൈലശിഖരം ഇവിടമാകുന്നു

ബാലിഭീതി ഇവിടെയില്ലെന്നോർത്തു കാൺകെടോ

 

കളക സംഭ്രമം കപീന്ദ്ര വച്‌മി കിഞ്ചന

പല്ലവി

അമരാധീശ്വരനന്ദന! കേൾക്ക നീ 

അധുനാ മമ വചനം

അനുപല്ലവി

സമരാങ്കണമതിലരിവര നികരം

സപദി ജയ വിജയ! ഹൃതപശുനിചയം 

ചരണം 1

ക്ഷത്രിയവംശവരന്മാർക്കിഹ നിജ 

മിത്രജനാവനമല്ലോധർമ്മം

മിത്രനഹോ ബത വീര! ജഗതി 

ശതപത്രവികാസപരായണനല്ലോ. 

ശങ്കരശൈലം കുത്തിയെടുത്തൊരു 

ലങ്കാധിപനാം രാക്ഷസ വരനെ

ശങ്കവെടിഞ്ഞു വധിച്ചൊരു രഘുപതി 

തൻകഴലോർത്തു രണായ ഗമിക്ക നീ 

പണ്ടുപയോധിയെ, ലംഘിച്ചഥ ദശ-

കണ്ഠപുരേ ഞാൻ ജാനകി ദേവിയെ-

ഇത്ഥംപറഞ്ഞു വിധി ബാലിമരുത്തനൂജാഃ

മോദേന സേനയൊടുകൂടി നടന്നു വേഗാല്‍

താവസ്‌ തതോ മധുവനത്തെയഴിച്ചു ഗത്വാ

ശ്രീരാമമേത്യ ജഗദുശ്ചരിതം കപീന്ദ്രാഃ

കണ്ടേന്‍ വണ്ടാര്‍കുഴലിയെ തണ്ടാര്‍ശരതുല്യ രാമ

ശ്രീരാമ നിന്നരുളാലെ പാരാവാരം കടന്നേനടിയന്‍

അന്വേഷിച്ചു ചെല്ലുന്നേരം തന്വംഗിയെക്കണ്ടേന്‍ ധന്യ

അംഗുലീയം നല്‌കിയടിയന്‍ ചൂഡാമണി തന്നേന്‍ കയ്യിൽ

ചൂഡാമണിം ഗ്രഹിച്ചു വീര ചാടുവീരതേജോരാശേ

തദനു ബത ഹനൂമാന്‍ ലങ്കയെ ചുട്ടഴിച്ചു

ജലനിധിയുടെ മദ്ധ്യേ ചാടിയഗ്നിംകെടുത്തു

പവനതുലിതവേഗാല്‍ പാവനന്‍ തല്‍ക്ഷണേന

കപിവരരൊടിവണ്ണം ചൊല്ലിനാന്‍ വൃത്തമേവം

 

അംഗദ കനകാംഗദവീര

ജാംബവന്‍ വിധിനന്ദന സുമതേ

ഇമ്മലയില്‍നിന്നു ചാടി ഞാനും

സന്മതേ ലങ്കയില്‍ പുക്കശേഷം

നന്മണി സീത തന്റെ സവിധേ

നന്മരം ശിംശപം തന്മേലേറി

ചിന്തപൂണ്ടു വസിക്കുന്ന നേരത്തു

പങ്‌ക്തികണ്‌ഠണ്‍ വൈദേഹി തന്നുടെ

അന്തികേവന്നനേകമുരച്ചതില്‍