ചണ്‌ഡയാകും നിന്റെ നെഞ്ചു ഭേദിച്ചിപ്പോഴേ

പുഷ്‌കരത്തില്‍ മറഞ്ഞിപ്പോള്‍ നില്‌ക്കും നിന്‍മെയ്യില്‍

അസ്‌ത്രവര്‍ഷം നീ ചെയ്‌വതു ബാണങ്ങള്‍ കൊണ്ടു

താടകേ കേളെടി മൂഢേ ദുഷ്‌ടേ നിന്നുടെ

മുന്നം പിതാവു ചൊല്ലി വല്ലതും ഭവാന്‍

ഓരാതെ നാരിയെ കൊല്ലുവാന്‍ മമ

അത്യന്തം ഘോരമായ്‌ മുന്നേ മേ

ശാശ്വതമേകിയ നിന്‍ കൃപകൊണ്ടു

ചൊല്ലേറും മാമുനിപുംഗവ ഭവാന്‍

താനേ പോയതുമല്ലല്ലോ ഞങ്ങള്‍