കദാചിദ്വാസന്തീ കുസുമസുകുമാരാംഗലതികാം

ഗൃഹോദ്യാനേ മന്ദം കുസുമിതതരുവ്രാതസുഭഗേ

മുദാ രാമസ്സീതാം പ്രഹസിതമുഖീം പ്രേക്ഷ്യ മുദിതോ

മൃദുസ്മേരാം വാചം സരസമിദമൂചേ രഹസി താം

 

സാകേതേ മിഥിലാധിപസ്യ സുതയാ സമ്പന്ന സൌഭാഗ്യയാ 

സര്‍വ്വോല്‍കൃഷ്ടഗുണൈ സ്സഹാനുജവരൈ വീരശ്രിയാ ചാന്വിതഃ

സാനന്ദം വിജഹാര കോസലസുതാ-ഹൃല്‍പത്മ ബാലാതപോ-

രാമസ്സര്‍വ്വ ജനാനുകൂല കൃതിമാനിന്ദീ വര ശ്യാമളഃ

 

മംഗല ഗുണസാഗരം  ശൃംഗാരരസനിലയം,

സംഗരജിത രാവണം  ശ്രീരാമചന്ദ്രം

 

ദിനകരകുലരത്നം  ദീനജനാവനയത്നം

ദാനജിതസുരരത്നം ശ്രീരാമചന്ദ്രം

 

സജലജലദവര്‍ണ്ണം സതതമാനന്ദപൂര്‍ണം

വിജിതാനംഗലാവണ്യം ശ്രീരാമചന്ദ്രം

 

ശാഖാമൃഗപുംഗവ മാ കുരുശോകത്തെ

സാകേതമഹീപാലന്‍ ഭരതന്‍ മഹാത്മന്‍

 

സകലദിക്കുകളിലും നരപതിതതികളെ

സുമുഖനയച്ചവരില്‍ രാമനഹമേകന്‍
 

ധര്‍മ്മരക്ഷണംചെയ്തു അധര്‍മ്മമൊതുക്കുവാനും

നിര്‍മ്മലനരുളി അയച്ചതുമസ്മാന്‍

 

പുത്രരും അനുജരും തുല്യമല്ലൊ ആകുന്നു

പുത്രഭാര്യയെ ഭവാന്‍ അപഹരിച്ചല്ലൊ
 

വൃത്രവൈരിനന്ദന ഏവംചെയ്തതിനാലെ

വദ്ധ്യനാക്കി കപിരാജ നിന്നെ ഞാനെന്നറിക.

ഭാനുനന്ദനാ മാനസേ ചെറ്റു

വാനരേശ്വര വഞ്ചനമല്ല
 

ബാലിതന്നെയും നിന്നെയും കണ്ടാൽ

ആളുഭേദമായി തോന്നുന്നില്ലെടോ
 

നിന്നെയെയ്തു ഞാൻ കൊന്നുവെങ്കിലോ

പിന്നെയെന്തിനായെന്റെ ജീവിതം
 

ഇന്നി ഒട്ടുമേ വൈകിടാതെ നീ

ചെന്നവനോടു പോരിനേൽക്കെടോ
 

കൊല്ലുന്നുണ്ടൊരു ബാണം കൊണ്ടു ഞാൻ

വില്ലിനാണേ മേ ഇല്ല കില്ലെടോ
 

ബാല നീരജപുഷ്പിയാം ലതാ

മാലയാക്കിയങ്ങിടുകങ്ങവൻ ഗളേ

 

 

തിരശ്ശീല

സുഗ്രീവ നിന്‍‌ഹൃദി പ്രത്യയം വരുവതിനു

അഗ്രേ നീ കാണവേ സാലങ്ങളെ

 

ഉഗ്രമാം ബാണമയച്ചു പിളര്‍ന്നീടാം

വിക്രമം നീയതിനെയറിക കപിവീര

 

സാദരമയേ വാക്കു കേൾക്ക മമ വീര

 

 

തിരശ്ശീല

നീരദരുചിസുരുചിരചികുരേ ചന്ദ്രാകൃതിസുന്ദരവദനേ
കോകിലസമകോമളവചനേ സീതേ മമ ദയിതേ

ഇത്ഥം പറഞ്ഞു രഘുവീരകരേ ഹരീന്ദ്രൻ

ചിത്രാണി ഭൂഷണകുലാനി കൊടുത്തശേഷം

അത്തൽ മുഴുത്തു വിലലാപ നരേന്ദ്രനപ്പോൾ

ഹസ്തീന്ദ്രമത്തഗമന വീരഹാർത്തിയാലേ

 

പ്രേയസി മമ ജാനകിസീതേ മായാവികളാം നിശാചരരാൽ

ജായേ ബത പീഡിതയായി മേവുകയോ ബാലേ

 

ഉള്ളിൽമുദാ നിന്നുടെ വചസാ കള്ളമൃഗത്തിൻ പിറകേ നട-

കൊള്ളുമുടൻ നിശിചരനെന്നുടെയുള്ളിലഴൽ ചേർത്തു

അസ്തു തഥാ തവ പാണിയെത്തന്നു ഞാൻ

സഖ്യത്തെ ചെയ്തീടുന്നേൻ

നിൻ കളത്രാപഹാരി ബാലിയെക്കൊന്നിട്ടു

രാജ്യവും നൽകീടുന്നേൻ

 

ദർപ്പമിയലുമമോഘങ്ങളാമെന്റെ

ബാണങ്ങളെ കാൺകെടോ ജീവ-

ദർപ്പഹാരികൾ രിപുകുലത്തിന്നിവ

സുഗ്രീവ സൂര്യസുത

സൗമിത്രേ സോദര മാരുതി ഏവം

ഉരച്ചതിനുത്തരം സദൃശം ചൊൽക

 

സാമനിധേ സരസീരുഹലോചന

സ്വമികാര്യോത്സാഹിയല്ലോ ഹനൂമാൻ

സഹജസൗമിത്രേ പോക നീയിനി

സഹജനാകിയ ഭരതസന്നിധൗ

വാരിജാക്ഷിയാം സീതയെ വിനാ

പോരുന്നില്ലഞാൻ ഇനി അയോദ്ധ്യയിൽ

ക്വാസി ദേവി സാരംഗലോചനേ

പ്രേയസി മമ ശശധാരാനനേ