തതോ മൃഗേന്ദ്രപ്രതിമപ്രഗര്‍ജ്ജനം

വചോതിരൂക്ഷം ലവണാസുരോ ബലി

നിശമ്യ സംഗ്രാമകുതൂഹാലോ ജവാല്‍

തതഃ പ്രതസ്ഥേ വികടാഗ്രജോ വനാല്‍
 

 

മധുസുതഹനനത്തിനധുനാ പോക ബാലക

മഥുരാപുരനായകനായി വാഴുക നീയും 

 

ശത്രുഘ്നസ്തദനേഹസി പ്രഥയിതും രാജ്ഞോ രഘൂണാം പ്രഭോ-

രാജ്ഞാം യജ്ഞവിഘാതിനോ മധുസുതസ്യാസുപ്രണാശാദ്ഭുതം 

സന്നദ്ധസ്സമുപേത്യ രാഘവപദദ്വന്താരവിന്ദം സ്പൃശന്‍

സ പ്രോചേ സമരേ നിയോജയ മുദാ ഭൃത്യം പ്രഭോ മാമിതി
 

 

അത്രാന്താരേ ജിതഷഡിന്ദ്രിയവൃത്തിവര്യാഃ

തത്രാപി ഭീതിരഹിതം ലവണം നിഹന്തും 

രാമം നിശാചരകുലാന്തകരംരമേശം

ഭക്ത്യാ ബ്രുവന്മുനിവരാ വചനം മഹാര്‍ത്ഥം
 

 

ഏവം സമ്മാന്യ സീതാം രഘുകുലതിലകഃ പൌരദുര്‍വ്യാഹൃതം തല്‍

ജ്ഞാത്വാ തത്യാജ രാമഃ പവനസഖിവിശുദ്ധ്യൈക പത്നീവ്രതസ്ഥാം

ഗംഗാകുലേ വിസൃഷ്ടാം ജനകനൃപസുതാം ഗര്‍ഭിണീം ലക്ഷ്മണേന

ദൃഷ്ട്വാ വാല്‍മീകജന്മാ മുനിരപി വചനം സാന്ത്വയന്നേവമൂചേ
 

 

ആര്യ വീരശിഖാമണേ ജയ

വീരവാരിധിതാരണ 

ഘോരഘോരമുരച്ചതും ബത ചേരുമോ ജഗതീപതേ ?

അനലമദ്ധ്യവിഗാഹനേന വിശുദ്ധിയാകിയ സീതയേ

വനതലത്തിലഹോ ത്യജിപ്പതിനെന്തു സമ്പ്രതി കാരണം ?

 

ദുഷ്കൃതം ബത ചെയ് വതിന്നിഹ യോഗ്യമാകുമോ ദൈവമേ 

നിഷ്കൃതിയുമഹോന്നഹീദൃശകര്മ്മകാരികളാകിലും

ധര്‍മ്മസങ്കടമായകാര്യം വന്നുവെങ്കിലോ സാമ്പ്രതം

ധര്‍മ്മമെന്നു ധരിക്കിലോ ഹൃദി ശാസനം കരവാണി തേ

ഇല്ലൊരു താമസം! ഇല്ലൊരു താമസം!

തെല്ലുമിടാ നടന്നു തവ-

ചൊല്ലു കേട്ടീടുന്ന കാര്യത്തിലേതുമേ

കില്ലുള്ളിലില്ലെന്നു മേ!

ചൊല്ലാർന്ന സാർവ്വഭൗമന്മാർ മകുടത്തി-

ലുല്ലാസമോടണിയും പര-

മോല്ലാസദ്ദിവ്യരത്നങ്ങളിൽ വെവ്വേറെ

നല്ലൊരു ഹീരമണേ!

ദൂത! ചെറിയൊരു സംഗതി കൂടി-

നീതന്നെയിന്നു സാധിക്കണം

ജാതാദരം മമ നിർദേശമിതു – ചേതസി നേരേ ധരിക്കുക

മാർഗ്ഗഖേദം നിനക്കുണ്ടതു തെല്ലും

ഓർക്കാതല്ലങ്ങു ഞാൻ ചൊൽവതും

പാർക്കിൽ നിന്നിലുള്ള വിശ്വാസം പോലീ-

വർഗ്ഗത്തിലാരോടുമില്ല മേ.

മത്തശത്രുദ്വിപമസ്തകം ഘോരമുഷ്ടിഘാതത്താൽ തകർക്കുന്ന

മർത്ത്യസിംഹേന്ദ്രൻ ത്രിഗർത്തേശൻ തന്റെ-

പത്തനം നീയറിയില്ലയോ?

തത്ര വേഗേനപോയ് ചെന്നവനിവിടെത്തുവാനായറിയിക്കണം

ഹതേ രാക്ഷസേസ്മിൻ മൃധേ താപസൗഘോ

ഗതേ സാധ്വസേസ്തം സതേ ചാശിഷോസ്മൈ

സമീരപ്രസൂത്യൈ ദദാനോ നിതാന്തം

നരിനർത്തി വിഷ്വക് പുരാ ഭൂരിഹർഷം
 

 

ധൂർത്ത ചൊല്ലിയതെന്തു നരഹരിമൂർത്തിപോലെ മുതിർന്നു നിൻ

ചീർത്തമൂർത്തി പിളർന്നെഴും ചുടുരക്തമിന്നു കുടിക്കുവൻ
 

നേർത്തു നിശിചരഹതക നില്ലെട പാർത്തിടുക മമ ചതുരത

തീർത്തു തവകഥ കീർത്തി മുനിഹിത പൂർത്തിയിവ ഭുവിചേർത്തിടാം