സമ്മന്ത്രൈവം ദുർമതിസ്തൈരമാത്യൈ-

സ്സാകം കംസാസ്സാധു വിദ്വേഷകാരി

ആനേതും തൗ ഗോകുലാദ്രാമകൃഷ്ണാ

വക്രൂരാഖ്യം യാദവം സംഭഭാഷേ 
 

യാദവ വീര കേൾക്ക നീ ഗാന്ദിനീസൂനോ

യാദവ വീര കേൾക്ക നീ

 

സാധോ ഭവാനുസമമേതൊരു ബന്ധു മമ

മോദമതിനാലിന്നു ജാതമായി നീതമായി ഖേദവും

 

നന്ദഗോപന്റെ മന്ദിരേ ഹലധരകൃഷ്ൺന്മാർ

നന്ദികലർന്നു വാഴുന്നു ചെന്നു നീ തത്ര
 

നന്ദനന്ദനന്മാരെ കൊണ്ടു വന്നീടവേണം

അതികുതുകമോടതിനിഹ മുതിരുക മുഹുരപി ശൃണു

മുഷ്ടികബാഹുബലം കാണുകിൽ

ഞെട്ടുമരാതികുലം
 

മുഷ്ടികൾ കൊണ്ടിന്നാശു രാമനെ

നഷ്ടമാക്കുവൻ സമരം തന്നിൽ
 

പുഷ്ടാനന്ദം പശ്യ സങ്കരം ദൃഷ്ടമാകുമത്ര സമരചതുരത"

കേൾക്ക ധരാധിപതേ മാമകവാക്യമിദം സുമതേ

കേൾക്കധരാധിപതേ മാമക വാക്യമിദം സുമതേ

ഗോക്കൾ മേച്ചു നടമാടീടുന്നൊരു
 

മൂർഖരാമ മുകിൽ വർണ്ണന്മാരെ

നീക്കം വേണ്ട ഹനിയ്ക്കുന്നുണ്ടിഹ
 

പാർക്കിലിന്നു നേർക്കയില്ല രണഭുവി

ക്ഷോണിയിലാരൊരുവൻ എന്നൊടു കാണിസമം പൊരുവാൻ
 

പാണിതലേന ഹനിച്ചു കൃഷ്ണനെ ഊണിനു കങ്കങ്ങൾക്കു നൽകുവൻ

ചാണൂരനുടെ പാണിലാഘവം കാണികൾക്കുകാണാമതികുതുകം

ധീരവീരനാകുമെന്റെ നേരെ നിൽക്കുവാ-

നാരഹോ നീ ചൊന്നമൊഴികൾ ഭീരുതാപരം

 

മഹിതരായ വിബുധ ദനുജരാകവെ മുനേ

ചകിതരായി വാണീടുന്നു ഭുജബലേന മേ

 

വിമതരെ മറിച്ചിടുന്ന ശൗരിണാ സഹ

സപദി സോദരിയെയിന്നു സംഹരിക്കുവൻ

 

താപിഞ്ഛാമലനീലകോമളതനുഃ കാരുണ്യവാരാന്നിധി-

സ്താപദ്ധ്വാന്തദിവാകരഃ പ്രണമതാം പിഞ്ഛോജ്വലത്കുന്തളഃ

ഗോവത്സാൻ കളവേണുരാജിതകരസ്സഞ്ചാരയൻ ഗോകുലേ

ഗോപീനാം നയനോത്സവഃ പ്രതിദിനം രേമേ സ രാമാനുജഃ
 

ഗോപികാനായകനാകും ഗോപബാലൻ കൃഷ്ണൻ

ഗോകുലേ വാണു സാനന്ദം ശോഭനാംഗൻ

ആര്യനാകും ബലദേവവീരനോടുംകൂടെ 

നീരദാഭൻ വിലസുന്നു ഭൂരിമോദം

 

പീലികൊണ്ടു വിളങ്ങുന്ന വേണീഭരവന-

മാലികനകകപിശചേലനാദ്യൻ

ചാരുശിഞ്ജിതമണിമഞ്ജീരകാഞ്ചി നവ-

ഹാരകേയൂരാദിസുകുമാരഗാത്രൻ

പാർത്ഥിവവര! ശൃണു വീര! യുധിഷ്ഠിര!

ധൂർത്തു പെരുത്തൊരു ധാർത്തരാഷ്ട്രന്മാരെ
 

പാർത്തീടാതിനി വെന്നു രണാങ്കണേ

പാർത്തലമിതു നീ പാലിച്ചീടും

 

അല്ലലശേഷം തീർത്തു, നിനക്കിഹ

കല്യാണങ്ങൾ വരുത്തുവനധികം
 

ഉല്ലാസേന വസിച്ചീടുക തവ

മല്ലാരാതിയിതിന്നു സഹായം

ഭീമപരാക്രമ! മാമകസോദര!

ഭീമസേന! ശൃണു മാത്സ്യമഹീന്ദ്രൻ
 

നാമിന്നവരെന്നറിയാതൊരു പിഴ

നമ്മൊടു ചെയ്താലെന്തഹോ?
 

സോമവംശമണി! നീയതിനാൽ

സുമതേ! സാഹസമരുതധുനാ
 

കാമിതലാഭം വരുമിനിമേൽ

കാമമിന്നു സമയം സമ്പൂർണ്ണം.

 

ചിത്തത്തിലമർഷം കരുതരുതേ

ചെറ്റു സഹിച്ചീടുക മാരുതേ!

ചിത്തത്തിലമർഷം വളരുന്നിതു

ധിക്‌തവ ദുഷ്ടരിലാർജ്ജവഭാവം 

 

സത്വരമിഹ മത്സ്യേശനെ ശമന-

ഗേഹമതിലാക്കീടുവനിന്നു

 

ദുർമ്മന്ദനാം കീചകനൊരുനാൾ

ദ്രുപദാത്മജയെ വലിച്ചുമിഴച്ചും
 

ധർമ്മവിചാരമതെന്നിയെ ചെയ്തൊരു

സാഹസങ്ങൾ കണ്ടു സഭായാം ദുർമ്മതി

മിണ്ടാതിരുന്നതിനും ചൂതു-

കൊണ്ടു ഭവാനെയെറിഞ്ഞതിനും
 

ധർമ്മജ! ഭൂമലമവിരാടം

സപദി ചെയ്തീടുവനറിക മഹാത്മൻ!

 

അവമാനങ്ങളുമതിദുഃഖങ്ങളു-

മന്നിലിഹ നിന്നൊടുപമാനം - ചൊൽവാ-

നിന്നൊരുവനില്ലെന്നു നൂനം

വന്നിടുക താ മേലിൽ മംഗലമനൂനം

 

തനയ! നയവിനയഗുണരാശേ!

ഭൂമിഞ്ജയഃ സമവരുഹ്യ രഥാൽ സമീപ-

ഭൂമിം ജയപ്രമുദിതസ്യ പിതുഃ സമേത്യ

പ്രാഗേവ ഫൽഗുനനിരുദ്ധയഥാർത്ഥവാർത്തഃ

പ്രാഹേദമസ്യ ഭുജവിക്രമവിസ്മിതാത്മാ
 

താത! തവ കഴലിണ തൊഴുന്നേൻ

വീതഭയം കാലികളെ വീണ്ടുകൊണ്ടു വന്നേൻ
 

കുരുപതി പശുക്കളെ ഹനിച്ചു - എന്നു

പരിചിനൊടു ഞാനഥ ധരിച്ചു
 

വിരവോടവരോട് ബത ചെന്നു കലഹിച്ചു

ശക്രസുതനൊരുവനഥ വന്നു - രിപു-

ചക്രമതശേഷമപി വെന്നു

വിക്രമിയവൻ വിജയലക്ഷ്മിയൊടു ചേർന്നു