ശ്രുത്വാ മിത്രാത്മജോക്തിം പവനസുഗതഗിരം ചാപി നിശ്ചിത്യ കൃത്യം

ഗത്വാ പൂർവാംബുരാശിം കൃതനിയതമഹാതർപ്പണോ ദക്ഷിണാബ്ധൗ

സ്നാത്വാ ഭക്ത്യാ യഥാവത് സ്ഥിരതരമനസാ തർപ്പയൻ കല്പമന്ത്രൈർ-

ദൃഷ്ട്വാ ഗാംഭീര്യമംഭോനിധിഗതമകരോദുത്ഥിതാത്മാ സ ചിന്താം

മനുജാകൃതിനൈവ തദ്വധം ദനുജാനാൻ രിപുണേതി നിശ്ചിതം

അനുചിന്ത്യ മഹാകപിസ്തദാ ഹനുമാനേവമുവാച സാഞ്ജലീഃ

വാനരോത്തമ, വാക്കുകൾ കേൾക്ക മേ വാനരോത്തമ!

ആനവരോടമർചെയ്യും വണ്ണം മാനസമതിൽ ബഹുമദസമ്പൂർണ്ണം

കാനനമതിലിഹ വരികിൽ തൂർണ്ണം നൂനം ദശമുഖനുചിതം ദണ്ഡം.

അണ്ടർകുലേശനു കുണ്ഠിതമേകിന കണ്ടകനാം ദശകണ്ഠനെ നേരേ

കണ്ടാലവനുടെ കണ്ഠമതെല്ലാം ഘണ്ഡിപ്പതിനിഹ വേണ്ട വിചാരം.

കാലാരാതിവസിച്ചരുളുന്നൊരു കൈലാസത്തെയിളക്കിയ ഖലനെ

കാലപുരത്തിനയപ്പതിനിന്നൊരു കാലവിളംബനമരുതേ തെല്ലും;

മോക്ഷാപേക്ഷിമഹാജനഭക്ഷരൂക്ഷാശയനാം രാക്ഷസവരനേ

വീക്ഷണസമയേ ശിക്ഷിപ്പതിനിഹ

കാൽക്ഷണമരുതൊരുപേക്ഷ മഹാത്മൻ!

തല്‍ക്കാലേ ചക്രവര്‍ത്തീ കപിതതിഷു ചതു: സിന്ധുസന്ധ്യാവിധായീ

വിക്രീഡന്‍ കന്ദുകാദ്യൈരിവ ധരണിധരൈ: സപ്തസാലപ്രഹാരീ

കിഷ്കിന്ധായാം സ ബാലീ സസുഖമധിവസന്‍ വിക്രമീ ശക്രസൂനുഃ
സുഗ്രീവാദ്യാന്‍ കപീന്ദ്രാനവദദഭിനവാംഭോദഗംഭീര വാചാ

രക്ഷാർത്ഥമേവം സവിശേഷമുക്ത്വാ

ലക്ഷ്മീം ച താം ഗോപുരമണ്ഡപസ്ഥാം

രക്ഷോധിനാഥസ്സഹസാ പ്രതസ്ഥേ

രൂക്ഷം കപേർവിക്രമമപ്രജാനൻ

ലങ്കാനായക, നിന്നുടെ കിങ്കരീ ഞാനുള്ളപ്പോൾ

ശങ്ക മനസ്സിലേതുമേ നിങ്കലുണ്ടാകവേണ്ട;

മങ്കമാർമണിയാം ഞാനിഹ ലങ്കയിൽ വാണീടുമ്പോൾ

പങ്കേരുഹഭവകല്പന ലഘിച്ചൊരുവൻ വരുമോ?

വൈകാതെ ഭവാനിന്നു പോകവേണ്ടൊരുദിക്കിൽ

ആകുലമിതുകൊണ്ടു മാ കുരു മാനസേ നീ.

 

ആശരാധിപനാകും നിന്റെ ആശയുടയ ഫലം

ആശു സാധിക്കുമേതും സംശയം വേണ്ട.

 

തിരശ്ശീല

വിചിന്തയന്തീമിതി തത്‌പുരശ്രിയം

വിരൂപിണീം മൂർത്തിമതീമവസ്ഥിതാം

വിലോക്യ സമ്പ്രാപ്യ തദീയസന്നിധും

സ്വവേശ്മരക്ഷാർത്ഥമുവാച രാവണഃ

 

 

മന്ദിരപാലികയാമിന്ദിരേ, കേട്ടാലും നീ

സുന്ദരി, എന്മൊഴികളെ ഇന്നു വിരവിനോടെ

ഇന്നു ഞാനങ്ങൊരു കാര്യമിങ്ങു സാധിപ്പതിനു

മന്ദമന്യേ പോയീടുന്നേനെന്നറിഞ്ഞാലും;

നന്നായിഹ സൂക്ഷിക്കേണമിന്ദ്രാവമാനം കാരണം

ഇന്നു ദേവകൾ ചിലർ വന്നു ചതിച്ചീടാതെ

ലങ്കാനാഥേ തദനു ച മുനീന്ദ്രേണ ഗന്തും പ്രവൃത്തേ

ലങ്കാരക്ഷാകരണവിധയേ കൽപ്പിതാ വിശ്വധാത്രാ

ലങ്കാലക്ഷ്മീ രുചിരരജനീചാരിണീ ഗാത്രവസ്ത്രാ-

ലങ്കാരാദ്യാ വിവധമിതി സാ ചിന്തയാമാസ ചിത്തേ

 

വിത്തനാഥനിവിടെ വസിച്ചനാ-

ളെത്രയുമുണ്ടെനിക്കു സുഖമഹോ!

ഇത്രസൗന്ദര്യമുള്ളോരു നാരിമാ-

രിത്രിലോകത്തിലില്ലെന്നു നിർണ്ണയം

ഇപ്പോഴത്തെ സ്വരൂപം നിനയ്ക്കിലോ

ഇപ്രകാരമൊരുത്തിയുമില്ലഹോ

ദുർഭഗമാരാം രാക്ഷസസ്ത്രീകളോ-

ടെപ്പോഴുമുള്ള സംസർഗ്ഗകാരണം

ബന്ധിപ്പതിന്നൊരു താമസം വേണ്ട

ചിന്തിക്കിലെന്തൊരു സന്ദേഹം !

പംക്തികണ്ഠ ! നിങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ വിചാരിച്ചാല്‍

എന്തുകൊണ്ടൊക്കുന്നു ധിക്കാരമല്ലയോ ?

ചിത്രമഹോ! നമുക്കൊരു ശത്രുവുണ്ടായതും

ചിത്തമതിലോര്‍ക്കുന്നേരം സത്രപനാകുന്നു.

 

മത്തദിഗ്ഗജങ്ങളുടെ മസ്തകം പിളര്‍ക്കും

മല്‍ക്കരബലം തടുപ്പാന്‍ മര്‍ക്കടനാളാമോ?

 

വാനവരെ ജയിച്ചോരു മാനിയാകുമെന്നെ

വാനരൻ ജയിക്കയെന്നു വന്നീടുമോ പാർത്താൽ?

 

എങ്കിലുമവനുടയഹങ്കാരങ്ങളെല്ലാം

ലങ്കാനാഥനമർത്തുവൻ ശങ്കയില്ല കാൺക;

 

(അല്പം കാലം ഉയര്‍ത്തി)

എന്തിനു താമസിക്കുന്നു ഹന്ത പോക നാം

ബന്ധിച്ചിങ്ങു കൊണ്ടന്നീടാം അന്ധനാമവനെ.