ശിവൻ
മന്നവർമണി പാർത്ഥന്നിഹ
നീരജസംഭവനന്ദന
നീരജസംഭവനന്ദന സുമതേ
നീരസഭാവമിതരുതരുതിനിമേല്
പാരം നിന്നുടെ ദര്പ്പനിമിത്തം
പരിഭവമിങ്ങിനെ വന്നുഭവിച്ചു
ചരണം2:
ആര്ത്തികളെല്ലാം തീര്ന്നു ഭവാനും
ആനന്ദേന വസിക്ക നികാമം
കീര്ത്തിയുമാചന്ദ്രാര്ക്കം വിലസതു
കെല്പൊടു ശിവകൃപയാ ഭവതു ശുഭം
അലമമരവരാ:
അലമമവരാ: പരം വിഷാദൈ-
രഹമധുനാ യദിഹാസ്മി സുപ്രസന്ന:
അജസുതമജമസ്തകം സജീവം
സപദി വിധായ ച പൂരയാമി യജ്ഞം.
നളിനാസനസുതനാകിയ
നളിനാസനസുതനാകിയ ജളനെന് -
മഖഭാഗം തന്നിടായ്കില്
നിന്ദ്യനായ ദക്ഷനെ യിന്നു ചെന്നു കൊന്നു വന്നീടേണം
പല്ലവി:
വീരഭദ്ര! ഭദ്രേ! നിങ്ങള്ക്കിഹ ഭൂരിഭദ്രമുളവാം
സന്താപമരുതരുതേ
സന്താപമരുതരുതേ ചെന്താമരേക്ഷണേ തവ
സന്തോഷം വരുത്തുന്നുണ്ടു ഞാന്
വൈകാതെ മദദന്താവള രാജഗമനേ!
അനുപല്ലവി:
അന്തരമില്ലിതിനന്തകരിപു തവ
ചിന്തിതഘടനേ സന്തതകുതുകീ
ചരണം1:
കൊണ്ടല്വേണീ നിനക്കുള്ളില് കുണ്ഠിതമുണ്ടാമെന്നോര്ത്തു
മിണ്ടാതെ കണ്ടിങ്ങു വാണു ഞാന്
കണ്ടുകൊള്ക തല് കണ്ഠകൃന്തനം ചെയ്യിപ്പിപ്പന്
പ്രഥമഗണാനലനടുവതിലവനൊരു
തൃണമിവ സപദി പതിപ്പതു കാണ്ക
കുവലയവിലോചനേ
കുവലയവിലോചനേ! കുമതിയാകിയ ദക്ഷന്
ഹവകര്മ്മകഥ നമ്മോടറിയിക്കാതിരിക്കുമ്പോള്
ഭവതിയങ്ങു ചെന്നെങ്കില് പലരും കേള്ക്കവേ പാര-
മവമാനിച്ചയച്ചീടുമതിനില്ല സന്ദേഹം.
പല്ലവി
ബാലേ! മൃദുതരശീലേ! ദയിതെ! മേ
ഭാഷിതമിതു കേള്ക്ക നീ.
ദുഷ്ടന്മാര് ചെയ്യുന്ന
ദുഷ്ടന്മാര് ചെയ്യുന്ന ദുഷ്ക്കര്മ്മത്തിന് ഫലം
പെട്ടെന്നനുഭവിച്ചീടുമവര് തന്നെ.
ശിഷ്ടന്മാര് നിങ്ങള്ക്കു പക്ഷപാതമെന്നി-
ലൊട്ടല്ലതുകൊണ്ടു തോന്നീടുമിങ്ങനെ .
താപസേന്ദ്ര കേള്ക്ക
ഇത്യുക്ത്വാ ഗതവതി താപസേ ദധീചൌ
ബുദ്ധ്വൈതല് കലഹപരായണോ മുനീന്ദ്രഃ
കൈലാസം ഗിരിമഥ നാരദഃ പ്രപേദേ
കാലാരിര്മ്മുദിതമനാ ജഗാദ ചൈനം.
പല്ലവി
താപസേന്ദ്ര! കേള്ക്ക മേ ഗിരം
താപസേന്ദ്ര! കേള്ക്ക മേ
ചരണം
എന്തുവിശേഷങ്ങളുള്ളൂ ജഗത്രയേ?
ഇന്നു ഭവാനറിയാതെയില്ലൊന്നുമേ
ഹന്ത! തവാഗമം ചിന്തിച്ചു വാഴുമ്പോള്
അന്തികേ വന്നതും സന്തോഷമായി മേ.
ഇന്നു ഞാൻ വരുവതവമാനം
ഇന്നു ഞാൻ വരുവതവമാനം നിന്റെ
നന്ദനൻ വൈരി മമ നൂനം
തത്ര നന്ദിയെ നിയോഗിപ്പനെന്നോടു സമാനം