പാര്‍ത്ഥാ പാര്‍ക്കുകില്‍ അവമാനമിതു

ആര്‍ക്കുചേര്‍ന്നതു വിവശത വെടിയുക

കൊല്‍വതെവനെവരെ എവനിഹ മൃതിഭുവി

ചൊല്‍ക പരമചേതന അവിനാശിനി

അന്ധനന്ദന നന്നു നമ്മുടെ ബന്ധനത്തിനു താമസേ

ബന്ധമെന്തിതു ചൊൽക പാണ്ഡവബന്ധു ഞാനിതു കാണ്‍ക നീ

ചിത്രമത്ര വിചിത്രവീര്യജനല്ല നിന്നുടെ താതനും

അത്ര നീ വിധവാത്മജന്നുടെ പുത്രനെന്നു ധരിക്കണം

ഭീമജിഷ്ണുയമൈരമൈവസ കോപമേഷ്യതി ധര്‍മ്മജന്‍

ഭൂമിപാലക ഭാഗമുള്ളതു പാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുക്കണം

ഭൂരിവിക്രമവാരിധേ ബഹുസാരമാനസ നിന്നുടെ

പാരിലിന്നൊരു മന്ദിരം നൃപ പാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുക്കണം

 

അഞ്ചുദേശമതങ്ങു നല്‍കുവതിന്നു സംശയമെങ്കിലോ

പഞ്ചഗേഹമതെങ്കിലും നൃപ പാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുക്കണം

 

ചഞ്ചലത്വമതിന്നു സാമ്പ്രതമെങ്കിലെന്റെ സുയോധനാ

പഞ്ചദേശമതെങ്കിലും നൃപാ പാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുക്കണം

 

ധൃതരാഷ്ട്രഗിരം നിരസ്യ കുന്തീ-

സുതരാഷ്ട്രം വിസൃജാമി നൈവചൈവം

ധൃതനിശ്ചയമേഷ നാഗകേതും

സ്മിതപൂര്‍വ്വം സ്മ തമാഹ വാസുദേവഃ

ജ്ഞാതിവത്സല ഭൂരിഭൂതിത ഭൂപവീര മഹാമതേ

പാതിരാജ്യമതിന്നു നീ നൃപാ പാണ്ഡവര്‍ക്കു കൊടുക്കണം

സഭ്യൈസ്സമോദൈസകലെസ്തദാനീ-

മഭ്യര്‍ച്ചിതോ ഭീഷ്മമുഖൈര്‍മുകുന്ദ:

സംഭാവ്യ താന്‍ സാദരമാത്മദൃഷ്ടീം

സമ്പ്രേക്ഷ്യ ചൈവം ധൃതരാഷ്ട്രമൂചേ

 

പാര്‍ത്ഥിവപതേ കേള്‍ക്ക ഇന്നു ഞാനും

പാര്‍ത്ഥരുടെ ദൂതന്‍ ആകുന്നു കൃഷ്ണൻ

 

അര്‍ത്ഥമവരുടെ വിരവില്‍

അത്ര പറയുന്നു

 

നിന്നുടയ പുത്രര്‍ അന്നന്നു ചെയ്ത

ദുര്‍ന്നയമതൊക്കവെ മറന്നു മനസി

തന്നുടയ ഭാഗമവര്‍ വന്നിരക്കുന്നു

 

അര്‍ത്ഥവുമതിന്നുടെയെടുത്തു അവരെ

പാര്‍ഷതി മമ സഖി മാകുരു ദേവിതം

മാനിനിമാര്‍കുലമൌലിമണേ ശൃണു

 

ദുര്‍ന്നയന്‍ ദുശ്ശാസനന്‍ ചെയ്തൊരു സാഹസം

ദൈവകൃതമെന്നു കരുതുക സാമ്പ്രതം

 

ധൂര്‍ത്തരതാകിയ ധാര്‍ത്തരാഷ്ട്രന്മാരെ

ചീര്‍ത്തരണമതില്‍ ചേര്‍ക്കുവനുപയമം

 

സര്‍വ്വചരാചരസാക്ഷിയതായീടും

ഈശ്വരനേകന്‍ നിത്യനെന്നറിക നീ

 

[നിങ്ങടെ മോഹവും ഈദൃശമെങ്കിലോ

അങ്ങവന്‍ ഭാവവും അറിഞ്ഞു ഞാന്‍ വന്നീടുവന്‍]