അന്നീ രണ്ടു കർമങ്ങളും ഒന്നായ് നിർവ്വഹിക്കാമല്ലൊ
എന്നാലുടനിന്ദ്രപ്രസ്ഥേ മന്ദേതരം ഗമിക്ക നാം.

ശ്ലോകം
എന്നിത്തരം മധുരിപോർവചനങ്ങൾ കേട്ടു
വന്നോരു നാരദനുമന്തണനും ഗമിച്ചൂ
അന്നേരമുദ്ധവനെ നോക്കി മുകുന്ദനേവം
സന്ദേഹമോടു വചനം മധുരം ബഭാഷേ.

ഭൂസുരേന്ദ്രമൗലേ ജയ ഭൂരിഗുണവാരിനിധേ
പദയുഗം കൈതൊഴുന്നേൻ സാദരം ഞാൻ മഹാമതേ
ദുഷ്ടനാം ജരാസന്ധനെ പെട്ടെന്നു വധിച്ചു മമ
ഭക്തരാകും ഭൂപന്മാരെ പാലിക്കുന്നേനെന്നു നൂനം
ഖേദമതുമൂലമിനി മേദിനീശന്മാർക്കു വേണ്ട
മേദിനീസുരേശാ സത്യം മോദേന പോയാലും ഭവാൻ.

എന്തതിന്നു സംശയം മൽ ബന്ധുവാം യുധിഷ്ഠിരന്നു
സന്തോഷേണ യാഗം ചെയ് വാനെന്തൊരു വൈഷമ്യം?
നാലാഴിചൂഴുന്ന ഭൂമി പാലിക്കുന്ന ധർമ്മജന്റെ
രാജസൂയം ശ്രമിപ്പാനായ് ഞാനിതാ പോകുന്നു.

ശ്ലോകം
ചെന്താമരാക്ഷനഥ മന്ത്രി പുരോഹിതാദ്യൈ-
സ്സന്തോഷമാർന്നരുളുമപ്പൊഴുതസ്സഭായാം
ചന്തം കലർന്നവതരിച്ചൊരു നാരദം ക-
ണ്ടന്തർമുദാ സവിനയം ഹരിരിത്യുവാച.

പദം
ദേവമുനിമാർതൊഴും നാരദമുനീന്ദ്ര തവ
പാദസരസിജം വന്ദേ പാവനശരീര
സർവലോകങ്ങൾ തന്നിലും സർവദാ സഞ്ചരിക്കുന്നു
ദോർവീര്യമുള്ളവരുടെ ഗർവം കളവാനായി
ഏതൊരു ലോകത്തിൽ നിന്നാഗതനായ് ഭവാനിപ്പോൾ
ഹേതുവെന്തെന്നതും ചൊൽക പാതകനാശനാ
എന്തൊരു മനോരാജ്യം തേ സ്വാന്തേ ചൊൽക മഹാമുനേ
എന്തെങ്കിലും സാധിപ്പിപ്പാനന്തരമില്ലല്ലൊ.
 

പകുതിപ്പുറപ്പാട്

അക്കാലം ദ്വാരകായാം പുരിയിലഖിലലോകേശ്വരൻ വാസുദേവൻ
വിഖ്യാതൈർ മന്ത്രിമുഖ്യൈരഖിലഭുവനവും പാലനം ചെയ്തു മോദാൽ
ഭക്താനാമിഷ്ടദായീ നിജപിതൃജനനീ ഭ്രാതൃദാരാത്മജാദ്യൈ-
സൗഖ്യം വാഴുന്നു പാലാഴിയിൽ മലർമകളോടൊത്തുതാനെന്നപോലെ.

ദേവദേവൻ വാസുദേവൻ
ദേവകീനന്ദനൻ
രേവതീശനോടും നിജ സേവകന്മാരോടും
ഭക്തരായ് മേവീടും പാണ്ഡുപുത്രന്മാർക്കുളവാം
ആർത്തികളശേഷം തീർത്തു കീർത്തി വർദ്ധിപ്പിപ്പാൻ