ചരണം1:
ഉഗ്രപരാക്രമനായ്മേവീടുമെ-
ന്നഗ്രജാ കേള്‍ക്ക ഭവാന്‍ എനി-
ക്കാഗ്രഹമേറെയുണ്ടാകകൊണ്ടിന്നിപ്പോള്‍
വ്യഗ്രമായ്‌വന്നുകാര്യം
ചരണം2:
നിര്‍ദ്ദേവത്വം വേണമെന്നു നിനച്ചുഞാ-
നര്‍ത്ഥിക്ക കാരണമായതു
നിദ്രാവത്വമല്ലോ വന്നു സിദ്ധിച്ചതും
നക്തഞ്ചരാധിപതേ ജയജയ
പദം
സ്വാന്തമതില്‍ ചിന്തിക്കുന്നനേരം തന്നെ ഭവ-
ദന്തികേ വന്നീടുവന്‍ ഞാന്‍ വൈകിടാതെ
നീലമേഘ നിറമാണ്ട നിന്റെ ദേഹം പിളര്‍ന്നു ഞാന്‍
കാലനു നല്‍കുവന്‍ കാലുനാഴിക വൈകാതെ മൂഢ
മുള്‍ത്തടിയോടിടയുന്ന കൈത്തലംകൊണ്ടു നിന്‍തല
പത്തു നൂറായിപ്പൊടിച്ചര്‍ക്കപുത്രനു നല്‍കുവന്‍ നൂനം
കൂര്‍ത്ത നഖം കൊണ്ടു നിന്റെ
ചീര്‍ത്ത വക്ഷസ്ഥലം കീറി
മര്‍ത്ത്യകീടങ്ങളാം നിങ്ങള്‍ പത്തുനൂറായിരമൊന്നി-
ച്ചത്ര വന്നീടിലുമെനിക്കത്തലില്ലെന്നറിഞ്ഞാലും
നില്‍ക്ക നില്‍ക്ക നിശാചര മൂര്‍ഖ മുന്നിലരക്ഷണം
പോക്കുവന്‍ ജീവിതം തവ വാക്കു ചൊന്നതുമിന്നു മതി മതി
അനയോരിതി വാദിനോര്‍വ്വനാന്തേ
അനയോമൂര്‍ത്ത ഇവേത്യ രാക്ഷസേന്ദ്ര:
അനുജാമപി ഭര്‍ത്സയന്നവാദീ-
ന്മനുജാനാമധിപം മരുത്തനൂജം
പല്ലവി:
പോകപോക വിരഞ്ഞു നീചേ നീമുന്നില്‍നിന്നാശു
ഉഗ്രപരാക്രമ കേള്‍ക്ക നീ ഘോര-
വിഗ്രഹ സോദര സാമ്പ്രതം
Content shared under CC-BY-SA 4.0 license, except some writings under 'Article' section and photographs. Please check with us for more details.