പാർത്ഥംതാപസമേതം
ദൃഷ്ട്വാതത്രാഗതംചതാപസമേതം
തംപ്രോവാചമുദാരം
പ്രഹസന്നമപാരിധിപോളപിവാചമുദാരം.

പല്ലവി:
ശ്രൃണുമേമുനിവരസല്ലാപം

ചരണം 1:
പാർത്ഥവിരഹംകൊണ്ടുപാരംഖേദിച്ചീടുന്നു
കാർത്താന്തിമുതലായപാർത്ഥിവപുംഗവന്മാർ

ചരണം 2:
പാശുപതാസ്ത്രംവാങ്ങിപാകശാസനാന്തികേ
വാസംചെയ്തീടുന്നവാർത്താചെന്നുചൊല്ലേണം.

ചരണം 3:
തീർത്ഥയാത്രയായ്‌ചിലദിവസംകഴിഞ്ഞീടുമ്പോൾ
പാർത്ഥൻവന്നീടുമെന്നുപാർത്ഥിവന്മാരോടുചൊൽക

ഏവമുക്തവതിപാണ്ഡുതനൂജേ
ദൈവചോദിതഇവാപമുനീന്ദ്രഃ
ലോമശോളഥദിവമിന്ദ്രദിദൃക്ഷുർ-
ന്നാമകീർത്തനപരോനരകാരേ.

പല്ലവി
രാമഹരേകൃഷ്ണ!രാജീവലോചന
പാലയരാവണാരേ

ചരണം 1:
കാണായതെല്ലാറ്റിനുംകാരണമാകുന്നതും
കാലസ്വരൂപനായകൈവല്യമൂർത്തിയുംനീ

ചരണം 2:
കാര്യജാലങ്ങളെല്ലാംകാരണാതിരിക്തമായ്‌
കാണുന്നില്ലതുകൊണ്ടുകാണുന്നതെല്ലാംഭവാൻ

ചരണം 3:
ശുക്തിരജതംപോലെമിഥ്യയാകുന്നിതെല്ലാം
ഇത്ഥമറിവാൻപലയുക്തികളുണ്ടുനൂനം

ചരണം 4:
ഉത്പത്തിവിനാശങ്ങളുള്ളതസത്യമെന്നു
ഉൾപ്പൂവിലുദിപ്പാനുംത്വൽപാദഭക്തിനൽകൂ

ഇന്ദ്രൻ രോമശനെ വിളിച്ചുവരുത്തി ധർമ്മപുത്രസമീപം പറഞ്ഞയക്കുന്നു. ഈ രംഗം "ചൊല്ലിയാട്ടം" എന്ന പുസ്തകത്തിൽ ഇല്ല.

പൂർവാശാപാലസ്യ
ശ്രുത്വാഗിരമർജ്ജുനോളസ്തശാപാലസ്യ
ന്യവസൽസംഗീതരവ-
ദ്യോതിതഭൂ(ഭ)വനേളപിതുസസംഗീതരവാൽ

ചരണം 1:
താതതവവചനേനതാപവുമകന്നുതുലോം
ചേതസിവിഭോകാപിചിന്തവളരുന്നു

ചരണം 2:
പരിപാഹിപരിപാഹിമാം
പരിചോടെപരിപാഹി

ചരണം 3:
എന്നുടെവിയോഗേനയമതനയനാദികൾ
ഖിന്നരായ്‌മേവുന്നുകിന്നുകരവാണിഞാൻ

ശ്രുത്വാതമുർവശീ ശാപ
വിവശീകൃത മാനസം
ആശ്വാസയാമാസ സുതം
ആശ്വേനം മേഘവാഹനം

പല്ലവി:
മാകുരുവിഷാദമധുനാ മഹനീയ
മാകുരുവിഷാദമധുനാ

ചരണം 1:
മനുജകുലമണിദിപമനസി കരുതുക ധൈര്യം
അനുചിതം ത്വയി ശാപമനുകൂലമായ്‌വരും

ചരണം 2:
ഉർവശീകൃത ശാപമുപകാരമായ്‌വരും
ഉർവരാരമണ രിപുഗർവഹര വീര!

ചരണം 3:
അജ്ഞാതവാസമതിലനുഭവിച്ചീടുമിതു
വിജ്ഞാന നിപുണ തവ സംശയമതില്ലെടോ

ശാപേനചാപേതധൃതിർബഭൂവ
ധീരസ്യധീരസ്യമഹേന്ദ്രസൂനോ:
നിന്ദന്നിനിന്ദ്യോപിസപുംസകത്വം
വിചിന്ത്യചിന്താകുലതാമവാപ.

പല്ലവി:
ദൈവമേ,ഹാഹാദൈവമേ

ചരണം 1:
ദൈവാനുകൂലമില്ലാഞ്ഞാലേവംവന്നുകൂടുമല്ലോ

ചരണം 2:
ദേവകീനന്ദനനെന്നെകേവലമുപേക്ഷിച്ചിതോ

ചരണം 3:
എന്നുടെസോദരന്മാരെച്ചെന്നുകാണുന്നെങ്ങിനെ
ഞാൻ

ചരണം 4:
ഖാണ്ഡവദാഹേലഭിച്ചഗാണ്ഡീവംകൊണ്ടെന്തു
ഫലം

ചരണം 5:
അവനീശന്മാർക്കിതിലേറെഅവമാനംമറ്റെന്തോ-
ന്നുള്ളു

ചരണം 6:
എന്തൊരുകർമ്മംകൊണ്ടേവംഹന്തവന്നുകൂടിമേ
 

സുമണോരഹപഡിയൂളം
ഭണിതം ഏദസ്സ സുണിയ സുരവണിയാ
വക്കുംപക്കമിതവ്വം
വയണം മയണേണ വഞ്ചിയാപത്ഥം

ധസ്വമനോരഥപ്രതികൂലം
ഭണിതമേതസ്യശ്രുത്വാസുരവനിതാ
വക്തുംപ്രാക്രമതൈവം
വചനംമദനേനവഞ്ചിതാപാർത്ഥംപ

പല്ലവി
വല്ലതെന്നാലുമിതുതവനല്ലതല്ലെടോ

ചരണം 1:
അല്ലൽപെരുകിവലയുന്നുഞാനതി-

ചരണം 2:
നില്ലയോകരുണതെല്ലുമേ
കല്ലിനോടുതവതുല്യമേഹൃദയ-
മില്ലതിന്നുബതസംശയമധുനാ

ചരണം 3:
കാമരിപുവോടമർചെയ്കയോഹൃദി
കാമജനസഖിയാകയോ
മന്മഥാർത്തിതവവന്നിടായ്‌വതിനു
നന്മയോടിതരഹേതുവെന്തഹോ

പരേണപുംസാനുഗതാമലൗകികൈർ
വചോഭിരത്യന്തവിനിന്ദിതാർമ്മുഹുഃ
വിയോഗദുഃഖൈകവിധായവിഭ്രമാം
ജ്ഞാത്വാസതീംതാംസവിരക്തധീരഭൂൽ

പല്ലവി:
വാക്യങ്ങളീവണ്ണംപറഞ്ഞതു
യോഗ്യമല്ലെന്നറികനീ

അനുപല്ലവി:
ശക്യേതരമായുള്ളകർമ്മങ്ങൾ

ചരണം 1
സൗഖ്യമല്ലേതുമഹോവൃഥാവലേ
ഹംസികളംബുജനാളങ്ങളെന്നിയേ
ശൈവലംമോഹിക്കുമോപിന്നെ
ഹന്തകരിണിഹരിണത്തെ
ആഗ്രഹിച്ചീടുമോചൊല്ലീടുനീ
പരിഹാസമായ്‌വന്നുകൂടും
മനുജന്മാരിലാഗ്രഹമിന്നുതവ
ആഹാ!മതിഭ്രമമെന്നുവന്നുതവ
നല്ലതല്ലേതുമഹോവൃഥാവലേ

കൽപദ്രുകൽപ്പദ്രുപദേന്ദ്രപുത്രീ-
സാരസ്യസാരസ്യ നിവാസഭൂമിം
നാളീകനാളീകശരാർദ്ദിതാ സാ
മന്ദാക്ഷമന്ദാക്ഷരമേവമൂചേ.

പല്ലവി
സ്മരസായകദൂനാംപരിപാലയൈനാം
സതതം ത്വദധീനാം

ചരണം 1:
അരിവരനിരകളെഅരനിമിഷേണ
അറുതിപെടുത്തുന്നതിലതിനിപുണാ

ചരണം 2:
ശരണാഗതജനപാലനകർമ്മം
കരുണാസാഗരതവകുലധർമ്മം

ചരണം 3:
സപദിവിരചയവിജയപരിരംഭം
സഫലയവിരവൊടുമമകുചകുംഭം

ചരണം 4:
കുരുവരതരികതവാധരബിംബം
അരുതരുതതിനിഹകാലവിളംബം

ചരണം 5:
വില്ലൊടുസമരുചിതടവീടുംതേ
ചില്ലികൾകൊണ്ടയിതല്ലീടരുതേ