ചരണം 5:
വല്ലതെന്നാലുംതവവല്ലഭമുണ്ടെന്നാകിൽ
കല്യനീഝടിതിശല്യമാശുനര-
തല്ലജാദ്യഹിതടുക്കസമ്പ്രതി

ചരണം 4: നീലവലാഹകത്തെതോലനംചെയ്തീടുന്ന കോലമിന്നുശരജാലമെയ്തുതിലശോമുറിച്ചു കൊലചെയ്‌വനിന്നുഞാൻ

ചരണം 3:
സർപ്പംഗരുഡനൊടെതിർപ്പാൻമതിയാകുമോ
അത്ഭുതംകിമപിദർപ്പമിന്നുതവ
നിഷ്പ്രയോജനമതുംജളപ്രഭോ

ചരണം 2:
കാലകാലന്റെ കൃപ
ചാലവേ ഉണ്ടെന്നാകില്‍
കാലകേയ തവ കാലഗേഹഗമനായ
കാലമിതുതന്നെ ദുര്‍മ്മതേ

ശ്രുത്വാസുഹൃന്നിധനമാത്തശരാസിചാപോ
ഗത്വാജവേനചതുരംഗബലൈസ്സമേത:
മദ്ധ്യേവിയൽപഥമമുംന്യരുണൽസദൈത്യോ
മൃത്യോർവശംകിലഗതോനിജഗാദപാർത്ഥം.26

പല്ലവി:
മൂഢാനീമതിയാകുമോമുന്നിൽനിന്നീടാൻ
മൃഢാനീമതിയാകുമോ

ചരണം 1:
മർത്ത്യനായനീയിന്നുദൈത്യരോടുപോർചെയ്കിൽ
ശക്തനായഹരിയോടെതിർക്കുമതി-
മുഗ്ദ്ധമായമൃഗമെന്നുവന്നുഭുവി

സ്വർഗ്ഗമാർഗ്ഗത്തിലാണ് ഈ രംഗം നടക്കുന്നത്. കാലകേയൻ അർജ്ജുനനോട് ഏറ്റുമുട്ടി ഒളിക്കുന്നു.

പല്ലവി:
അത്യത്ഭുതംതന്നെ മര്‍ത്ത്യനതിദുര്‍ബ്ബലന്‍
ദൈത്യരെ ഹനിച്ചതോര്‍ത്താല്‍

ചരണം1:
അദ്യൈവ ഞാന്‍ ചെന്നു മായാബലേന തം
സദ്യോ ഹനിച്ചീടുന്നേന്‍
ദൈന്യം വെടിഞ്ഞു വൈകാതെ പുറപ്പെടുക
സൈന്യങ്ങളൊക്കെയധുനാ

ഹത്വാനിവാതകവചംസമരേസസൈന്യം
പ്രസ്ഥാതുമിച്ഛതിദിവംത്രിദേശേന്ദ്രസൂനൗ
ദൈത്യാസ്തുകേചനസഭേത്യഹതാവശിഷ്ടാ
നത്വാതമൂചുരഥസംസദികാലകേയം

പല്ലവി:
ദൈത്യേന്ദ്രമകുടമണിദേദീപ്യമായജയ
കൃത്യജ്ഞമൊഴികേൾക്കമേ

ചരണം 1:
പാർത്ഥനെന്നൊരുമനുജമൂർത്തിയെകൈക്കൊണ്ടു
മൃത്യുതാൻതന്നെയധുനാ
ചേർത്തിതുനിവാതകവചാദികളെയൊക്കവേ
മാർത്താണ്ഡസുതമന്ദിരേ
 

നിവാതകവചനെ കൊന്ന കാര്യം കാലകേയനോട് അസുരന്മാർ (ഭീരു) പറയുന്നതാണ് രംഗം.

പാർത്ഥവിമുക്തേനാസൗ
പാശുപതാസ്ത്രേണതാഡിതസ്സമരേ
നിദ്രാംപ്രബോധശൂന്യാം
നിവാതകവചോജഗാമനിജസൈന്യൈഃ